Μάγια, γιατροσόφια και δηλητήρια στην Αίγυπτο του 2.000 π.Χ. - Τι αποκάλυψε ο τάφος ενός γιατρού
Οδοντίατρος, γιατρός, μάγος, θεραπευτής και ειδικός σε δηλητήρια, ο Τέτι Νεμπ Φου κηδεύτηκε με τιμές ανάλογες της κοινωνικής του θέσης.
Μια ομάδα αρχαιολόγων ανακάλυψε στην Αίγυπτο έναν τάφο 4.000 ετών που ανήκε στον επιφανή μάγο-γιατρό Τέτι Νεμπ Φου. Τα λείψανα του εν λόγω θεραπευτή, που ήταν ειδικός στα δηλητήρια, ανακαλύφθηκαν στη νεκρόπολη της Σακκάρα, στη Μέμφιδα, νοτιοδυτικά του Καΐρου.
Αν και το εσωτερικό του τάφου είχε συληθεί, οι τοίχοι ήταν άθικτοι και φιλοτεχνημένοι με εξαιρετική επιμέλεια.
Ο κύριος διευθυντής
Ο εξέχων ρόλος του Τέτι Νεμπ Φου φαίνεται από τις θέσεις που κατείχε: επικεφαλής γιατρός ανακτόρων, επικεφαλής οδοντίατρος και διευθυντής θεραπευτικών φυτών. Επίσης, ήταν ιερέας και μάγος της θεότητας Σερκέτ, προστάτιδας των δηλητηριωδών πλασμάτων. Συνεπώς, ο Τέτι Νεμπ Φου πρέπει να ήταν και ειδικός στην αντιμετώπιση περιστατικών με δηλητηριώδη τσιμπήματα.
Οι ανασκαφές σε αυτό το τμήμα της Σακκάρα έχουν δώσει πολλά ευρήματα, ανάμεσα στα οποία βασιλείς της πρώτης δυναστείας και τη μετενσάρκωση του θεού Πτα. Μαζί με τον βασιλιά Πέπι Β’ βρέθηκαν και άλλοι υπάλληλοι, καθώς και οι σύζυγοί του.
Από τη διακόσμηση της σαρκοφάγου, η ομάδα των αρχαιολόγων από το Αιγυπτιακό Υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων συμπεραίνει ότι ο τάφος ανήκε στον βασιλικό γιατρό που υπηρέτησε υπό τον Πέπι Β’, κάπου μεταξύ 2300 και 2118 π.Χ.
Μάγος και γιατρός
Η θέση του Τέτι Νεμπ Φου στην αιγυπτιακή κοινωνία, σύμφωνα με τα ευρήματα, αποδεικνύει την κοινωνική αποδοχή της μαγείας και της ιατρικής εκείνη την εποχή. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι φαίνεται να είχαν προσπαθήσει να θεραπεύσουν τον καρκίνο του εγκεφάλου, να διαγνώσουν τον διαβήτη, αλλά και να χρησιμοποιήσουν κόπρανα κροκοδείλου ως αντισυλληπτικό.
Επίσης, οι γιατροί είχαν εκτεταμένη γνώση του καρδιαγγειακού συστήματος, βασικές γνώσεις οδοντιατρικής και είχαν αναπτύξει θεραπείες για την κατάθλιψη και την άνοια.
Σύμφωνα με το Μουσείο Μπρούκλιν, η Αίγυπτος ήταν η «μητέρα» όλων των μάγων. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι ο χειρισμός του λόγου, των λέξεων, των εικόνων και των τελετών μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο.
