Σαν σήμερα ένα μωρό 9 μηνών θα γινόταν βασιλιάς της Αγγλίας – Δεν πήγε πολύ καλά αυτό

Ήταν ένας θάνατος και μία άνοδος στον θρόνο που άλλαξαν τη μοίρα της Αγγλίας και της Γαλλίας. Σαν σήμερα, περίπου 600 χρόνια πριν, στις 31 Αυγούστου του 1422 ένα μωρό μόλις εννιά μηνών θα γινόταν «Βασιλεύς της Αγγλίας, Κληρονόμος και Αντιβασιλεύς της Γαλλίας, Άρχων της Ιρλανδίας».

Ο πατέρας του, Ερρίκος Ε’, μόλις είχε βρει φρικτό θάνατο εξαιτίας της δυσεντερίας. Η ενσάρκωση του ιπποτικού ιδεώδους, του βασιλιά πολέμαρχου, δεν είχε ελπίδα ενάντια στη φρικιαστική βακτηριακή λοίμωξη από την οποία είχε προσβληθεί τον Μάιο. Έπειτα από τρεις μήνες εμετών και ματωμένης διάρροιας, η εύθραυστη σορός του μεταφέρθηκε στο Λονδίνο για να ταφεί στο αβαείο του Γουέστμινστερ. Η Αγγλία είχε χάσει τον κραταιό βασιλιά της και το μόνο σίγουρο πλέον ήταν η σύγκρουση, με τους εχθρούς να καραδοκούν στο εξωτερικό και τους συγγενείς του βασιλιά να δολοπλοκούν στο εσωτερικό. Ο λαός φοβόταν τα χειρότερα – και είχε δίκιο.

Ο Ερρίκος ΣΤ’ ανατράφηκε από ένα συμβούλιο ευγενών και τη νεαρή μητέρα του, Αικατερίνη του Βαλουά. Σύντομα κατέστη σαφές πως η λοταρία της διαδοχής, όσο πετυχημένη κι αν είχε αποδειχθεί με τον πατέρα του, άλλο τόσο είχε αποτύχει με τον γιο. Ο Ερρίκος ΣΤ’ δεν έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον ούτε για το στέμμα ούτε για τον πόλεμο. Ευσεβής, μελετηρός, ευγενής και μοναχικός, σήμερα ο Ερρίκος ΣΤ’ είναι κυρίως γνωστός για την τραγική ψυχολογική του κατάρρευση.

Όταν σε πιάνει break down τον 15ο αιώνα

Το 1453, ο Ερρίκος ΣΤ’ προσβλήθηκε από μία «ασθένεια» που τον έριξε σε μία κατάσταση αδράνειας –η κατάστασή του δεν μεταβλήθηκε ούτε όταν έλαβε τα νέα της γέννησης του γιου του. Οι βασιλικοί γιατροί δοκίμασαν αρκετούς... όχι και τόσο ενδεδειγμένους τρόπους για να τον θεραπεύσουν, πράγμα και λίγο λογικό καθώς δεν είχαν ιδέα τί αντιμετώπιζαν. Έτσι κατέληξαν να του ξυρίσουν το κεφάλι, του έδιναν καθαρτικά και εμετικά, μέχρι που του έκαναν και κλύσμα.

Οι... προηγμένες ιατρικές μέθοδοι της εποχής δεν οδήγησαν πουθενά και για το υπόλοιπο της ζωής του, ο βασιλιάς πότε συνερχόταν και πότε επανερχόταν σε αυτή την κατάσταση, επιτρέποντας σε ισχυρούς αντιπάλους, όπως ο ξάδελφός του Ριχάρδος, δούκας του Γιορκ, να αναλάβουν πολλές από τις εξουσίες του Στέμματος. Το κενό στην καρδιά της κυβέρνησης οδήγησε τελικά σε έναν αναπόφευκτο εμφύλιο πόλεμο. Για μία ακόμη φορά οι Πόλεμοι των Ρόδων έφερναν ξαδέλφια αντιμέτωπα μεταξύ τους.

Ο φίλος μας ο Ερρίκος έμελλε να φύγει από τη ζωή σε ηλικία 50 ετών, πιθανότατα μετά από εντολή του γιου του Ριχάρδου, Εδουάρδου που εν τω μεταξύ είχε πάρει τον θρόνο.

Προστάτης των γραμμάτων και... άγιος

Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως για πολλούς ο Ερρίκος ήταν άγιος καθώς υπήρχαν αναφορές για θαύματα στον τάφο του, με τις προσπάθειες αγιοποίησής του να σταματούν κατά τον 16ο αιώνα. Παρά, όμως, την ψυχολογική του κατάρρευση, η οποία τον συνόδευε σε ολόκληρη τη ζωή του, ο Ερρίκος ΣΤ’ απέκτησε τη φήμη του μεγάλου προστάτη των γραμμάτων, καθώς ίδρυσε το Πανεπιστήμιο του Ήτον, το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, και το Κολέγιο Ολ Σόουλς της Οξφόρδης. Μάλιστα ο ίδιος ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ αφιέρωσε μια τριλογία στον Ερρίκο ΣΤ΄, στην οποία τόνιζε τον αδύναμο χαρακτήρα του και την επίδραση που είχε από τη σύζυγό του, τη Μαργαρίτα του Ανζού.

(Με πληροφορίες από το βιβλίο του Dan Snow «Σαν σήμερα στην παγκόσμια ιστορία»)