Σαν σήμερα η Φλωρεντία ύψωσε ανάστημα στη Ρώμη με έναν Δαβίδ... ολοζώντανο
Πριν 520 ολόκληρα χρόνια το αριστούργημα του Μιχαήλ Άγγελου τοποθετήθηκε στην είσοδο του δημαρχείου της Φλωρεντίας, κοιτώντας προκλητικά τη Ρώμη...
Τα αγάλματα αποτελούν πάντα πολιτική δήλωση. Σαν σήμερα, 8 Σεπτεμβρίου του 1504, πριν 520 ολόκληρα χρόνια, οι κάτοικοι της Φλωρεντίας μαζεύτηκαν για να παρακολουθήσουν την τοποθέτηση του πιο πρόσφατου αριστουργήματος του Μιχαήλ Άγγελου στην είσοδο του δημαρχείου, την έδρα της πολιτικής εξουσίας, την καρδιά της δημοκρατίας: το Παλάτσο Βέκιο.
Ο Δαβίδ, ο ήρωας του περιούσιου λαού, των Ισραηλιτών, τώρα υψωνόταν δίπλα στην πύλη του Παλάτσο, με τα μάτια του προκλητικά στραμμένα προς την κατεύθυνση της Ρώμης.
Ο βιβλικός ήρωας που είχε σκοτώσει τον πανίσχυρο Γολιάθ είχε γίνει τώρα το σύμβολο της αποφασιστικότητας της Φλωρεντίας να παραμείνει ελεύθερη σε πείσμα των εχθρών της, είτε αυτοί ήταν οι Μέδικοι, που είχαν τόσο πρόσφατα απελαθεί από την πόλη, είτε οι Βοργίες, των οποίων η φιλοδοξία να αυξήσουν τα παπικά κράτη φάνταζε ασυγκράτητη.
Η παραγγελία του αγάλματος είχε γίνει 40 χρόνια πριν το ολοκληρώσει ο Μιχαήλ Άγγελος, ενώ αρχικά είχε ανατεθεί σε έναν άλλο γλύπτη και έπειτα σε έναν δεύτερο. Αμφότεροι οι γλύπτες αρνήθηκαν να ολοκληρώσουν την παραγγελία λόγω των «taroli», των ατελειών που είχε το ίδιο το μάρμαρο.
«Αντί να τον λαξεύσει, τον έφερε στη ζωή»
Σε ηλικία μόλις 26 ετών, ο Μιχαήλ Άγγελος ανέλαβε να λαξεύσει το τεράστιο κομμάτι μάρμαρο και δύο χρόνια αργότερα παρουσίασε το αποτέλεσμα: μία γιγάντια φιγούρα, ύψους λίγο παραπάνω από πέντε μέτρα, με βάρος πάνω από πέντε τόνους. Την εποχή εκείνη θεωρήθηκε ένα επαναστατικό επίτευγμα της γλυπτικής τέχνης.
Παραδόξως, ο Μιχαήλ Άγγελος επέλεξε να τον απεικονίσει ως άνδρα και όχι ως νεαρό αγόρι, και μάλιστα πριν αντιμετωπίσει τον Γολιάθ, αντί για τη συνηθισμένη απεικόνιση με το κομμένο κεφάλι του γίγαντα ως τρόπαιο. Η σφεντόνα είναι ακουμπισμένη στον ώμο του και στο άλλο του χέρι κρατάει την πέτρα.
Οι μπούκλες, οι μύες και οι φλέβες αυτού του εκπληκτικού αριστουργήματος έχουν σκαλιστεί τόσο ρεαλιστικά, ώστε ο κόσμος αστειευόταν λέγοντας πως στον Μιχαήλ Άγγελο είχε ζητηθεί να λαξεύσει απλώς τον Δαβίδ κι εκείνος κατάλαβε πως έπρεπε να τον επαναφέρει στη ζωή.
