Μία από τις πιο ασυνήθιστες σχέσεις (αλλά και μία από τις πιο αποδοτικές επενδύσεις) που έχουν υπάρξει ποτέ είναι αυτή του Πάπα με την Ελβετική Φρουρά, ενός ειδικού στρατού που μοναδική του αποστολή είναι να προστατεύει τον προκαθήμενο της Καθολικής Εκκλησίας.
Πώς όμως ξεκίνησε αυτή η παράδοξη συνεργασία; Όλα άρχισαν, σαν σήμερα, στις 22 Ιανουαρίου του 1506, όταν ένα απόσπασμα σκληροτράχηλων Ελβετών στρατιωτών έφτασε στο Βατικανό της Ρώμης, με αρχηγό τον βετεράνο Κάσπαρ φον Ζιλένεν. Εκεί βρέθηκαν για να προστατέψουν τη «Μητέρα της Χριστιανοσύνης» από «οποιονδήποτε τύραννο, άπληστο για πλούτη», όπως ανέφερε ένας ιεροκήρυκας της εποχής. Με το αζημίωτο φυσικά...
Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως οι Ελβετοί στρατιώτες, κατά τον 14ο και 15ο αιώνα, ήταν από τους πιο περιζήτητους πεζικάριους στην Ευρώπη. Επρόκειτο κυρίως για νεαρούς άνδρες που είχαν μεγαλώσει στα βουνά της Ελβετίας, με περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες και οι οποίοι, με το πέρασμα πολλών γενεών, είχαν αναπτύξει μία πολεμική κουλτούρα που τους καθιστούσε την απόλυτη δύναμη κρούσης στη Γηραιά Ήπειρο.
Επαγγελματίες μισθοφόροι, βέβαια, δεν πολεμούσαν για την πατρίδα τους, αλλά για όποιον πλήρωνε καλύτερα. Και το Βατικανό πλήρωνε καλά. Δεν αποτελεί έκπληξη που ο πάπας Ιούλιος Β’ τους απέδωσε τον τίτλο των «Υπερασπιστών της Ελευθερίας της Εκκλησίας», όταν σχηματίστηκε η πολυθρύλητη Ελβετική Φρουρά.
Ελβετική Φρουρά: Οι πιο πιστοί... μισθοφόροι
Ήταν η απαρχή μιας (προσοδοφόρας για όλους τους συμβαλλόμενους) περιόδου υπηρεσίας προς το παπικό κράτος που συνεχίζεται ως τις μέρες μας, καθιστώντας την Ελβετική Φρουρά του Πάπα, ως μία από τις παλιότερες ενεργές στρατιωτικές μονάδες στον κόσμο.
Μάλιστα, οι επιτυχίες των Ελβετών στο πεδίο της μάχης, τους βοήθησαν να χτίσουν τη φήμη της αήττητης στρατιάς, ένα πολύ βοηθητικό επιχείρημα στις οικονομικές διαπραγματεύσεις με το Βατικανό στην ανανέωση του συμβολαίου τους.
Όχι ότι δεν κέρδιζαν, όντως, με το σπαθί τους κάθε αύξηση. Ίσα ίσα που, αν και μισθοφόροι, απέδειξαν πολλές φορές πως ήταν διατεθειμένοι να πεθάνουν για τους πελάτες τους.
Μάλιστα, το 1527, 147 από τους 189 Ελβετούς φρουρούς, πέθαναν για να προστατεύσουν τον πάπα Κλήμη Ζ’ όταν η Ρώμη δέχθηκε αιφνιδιαστική επίθεση από τον δούκα του Ορμπίνο.
Οι φρουροί συνέχισαν να υπηρετούν όλους τους Πάπες που ακολούθησαν, ενώ ήταν σε ετοιμότητα για να προστατεύσουν τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ όταν κάποιος αποπειράθηκε να τον δολοφονήσει κατά τη διάρκεια μιας εμφάνισής του στην πλατεία του Αγίου Πέτρου το 1981.
Σημειώνεται πως η συγκεκριμένη υπόθεση αντιμετωπίστηκε στην πραγματικότητα από τις ιταλικές Αρχές επειδή η πλατεία του Αγίου Πέτρου βρίσκεται υπό τη δικαιοδοσία της ιταλικής Αστυνομίας, ενώ η Ελβετική Φρουρά μπορεί να δράσει μόνο εντός των κτιρίων του Βατικανού.
Πώς μπορεί κάποιος να μπει στην Ελβετική Φρουρά
Το να είναι κανείς μέλος της Ελβετικής Φρουράς του Πάπα δεν είναι μια δουλειά που απευθύνεται στους πολλούς, καθώς υπάρχουν αυστηρές προϋποθέσεις για να γίνει κανείς μέλος της.
Πρώτον, ο αιτών πρέπει να είναι Ελβετός Ρωμαιοκαθολικός άνδρας, ενώ κάθε φύλακας πρέπει να έχει ύψος τουλάχιστον 1,72 μέτρα και να είναι μεταξύ 19 και 30 ετών. Πρέπει, επίσης, να είναι άγαμος και να διαθέτει απολυτήριο γυμνασίου, ενώ για να εκτελούν καλύτερα τα καθήκοντά τους, περνούν από ελβετική στρατιωτική βασική εκπαίδευση.
Κάθε νεοσύλλεκτος πρέπει, επίσης, να είναι ειδήμων στις ξένες γλώσσες, καθώς οι παραγγελίες δίνονται στα γερμανικά, και η γνώση ιταλικών είναι επίσης ουσιαστικό μέρος για την κατάταξή τους στη φρουρά του Πάπα.
Η ορκωμοσία των νέων μελών πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 4 Μαΐου, μια συμβολική ημερομηνία στην επέτειο της φονικής μάχης του 1527, ενώ ο μισθός τους υπολογίζεται περίπου στα 1.500 ευρώ μηνιαίως.