Σαν σήμερα έργο του Σαίξπηρ «έκανε στάχτη» ολόκληρο θέατρο
Το μακρινό 1613 μία κανονιά έμελλε να γίνει η αιτία για να λαμπαδιάσει το ιστορικό θέατρο Γκλόουμπ στο Λονδίνο.
Όταν ο λόγος γίνεται για τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ, τίποτα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί συνηθισμένο. Ακόμα και για τα έργα του που δεν θεωρούνται από τα κορυφαία, ο θρυλικός δραματουργός είχε τον... τρόπο του για να προκαλεί χαμό, ακόμα και άθελά του. Κάτι τέτοιο συνέβη και σαν σήμερα, στις 29 Ιουνίου το 1613.
Έργο: Ερρίκος Η’. Τοποθεσία: Το εμβληματικό θέατρο Γκλόουμπ στο Λονδίνο, το οποίο είχε φιλοξενήσει πάμπολλες πρεμιέρες έργων του Σαίξπηρ. Αυτή όμως έμελλε να μείνει στην Ιστορία...
Ειδικότερα, σε μία στιγμή κορύφωσης του έργου, έπεσε μία προγραμματισμένη κανονιά και μερικές σπίθες προσγειώθηκαν στην αχυροσκεπή του θεάτρου, βάζοντάς της φωτιά. Ε, τη συνέχεια τη φαντάζεστε!
Βλέπετε τα κτίρια τότε δεν γνώριζαν και πολλά για την πυρασφάλεια, με αποτέλεσμα το θέατρο να λαμπαδιάσει αμέσως. Σύμφωνα με το τότε... αστυνομικό ρεπορτάζ, αν και το κοινό άργησε να αντιληφθεί ότι είχε ξεσπάσει όντως φωτιά (νόμιζε πως ήταν απλά καπνός από το κανόνι), κανείς δεν τραυματίστηκε από τη φωτιά, ενώ μόνο η βράκα ενός άνδρα έπιασε φωτιά, όμως οι άλλοι θεατρόφιλοι την έσβησαν με... μπίρα.
Σε μία πόλη φτιαγμένη από ξύλο, οι καταστροφικές φωτιές δεν ήταν κάτι ασυνήθιστο, και άλλωστε δεν ήταν η πρώτη φορά που άλλαζε δραματικά η τύχη του επονομαζόμενου Θιάσου του Λόρδου Τσάμπερλεϊν, του οποίου ο Σαίξπηρ ήταν συνιδιοκτήτης. Είχαν χτίσει το Γκλόουμπ αφού τα είχαν σπάσει με τον εκμισθωτή τους στο Σόρντιτς.
Είναι χαρακτηριστικό πως κατά τη διάρκεια των χριστουγεννιάτικων εορτασμών του 1598, οι ηθοποιοί κυριολεκτικά... έκλεψαν το θέατρο από το οικόπεδο, όπου είχε αρχίσει να στήνεται. Το έλυσαν κομμάτι κομμάτι, το μετέφεραν διασχίζοντας τον Τάμεση και το ξανάχτισαν στο επαρχιακό Σάουθαρκ.
Το εμβληματικό θέατρο που έκλεισε επειδή ήταν... αμαρτωλό
Μέχρι το καλοκαίρι του 1599 το Γκλόουμπ είχε αρχίσει να υποδέχεται Λονδρέζους που διέσχιζαν το ποτάμι για να βγουν στην έκλυτη νότια όχθη, όπου με λίγα νομίσματα μπορούσε κανείς να πληρώσει για ποτά, σεξ, κοκορομαχίες, αρκουδομαχίες και φυσικά για να παρακολουθήσει θεατρικά έργα. Δούκες και φτωχοί στριμώχνονταν στα ξύλινα στασίδια του θεάτρου για να παρακολουθήσουν Ιούλιο Καίσαρα, Άμλετ, Βασιλιά Ληρ, Μακβέθ και τη Δωδέκατη Νύχτα.
Μετά τη φωτιά, το Γκλόουμπ ξαναχτίστηκε, όμως αποδείχτηκε πως οι φωτιές αντιμετωπίζονταν πιο εύκολα απ' ότι η ηθική κατακραυγή. Το Γκλόουμπ έκλεισε τελικά κατά τη δεκαετία του 1640, καθότι το νέο καθεστώς θεωρούσε το θέατρο ως κάτι αμαρτωλό. Αυτή τη φορά θα χρειαζόταν να περάσουν αιώνες μέχρι να το ξαναχτίσει κάποιος θίασος. Βέβαια, ευτυχώς, πλέον τα θεατρικά έργα του Σαίξπηρ δεν θεωρούνταν κάτι αμαρτωλό, αλλά θεμελιώδες κομμάτι της κουλτούρας, με το θέατρο να ανοίγει ξανά τις πύλες του το 1997, αυτή τη φορά με την ονομασία «Shakespeare's Globe» (Το Γκλόουμπ του Σαίξπηρ).
