Φοιτητής χημείας έλυσε το πρόβλημα εύρεσης εναλλακτικών καυσίμων
Ένας... science-fluencer προτείνει μια απλή μέθοδο αξιοποίησης των πλαστικών απορριμάτων για την παραγωγή καυσίμων.
Μια από τις πιο ελπιδοφόρες μεθόδους παραγωγής εναλλακτικών καύσιμα είναι η πυρόλυση πλαστικών. Η πρώτη ύλη είναι άφθονη, αν σκεφτεί κανείς πόσα πλαστικά μπουκάλια μιας χρήσης πετάμε καθημερινά, ενώ το περιβαλλοντικό πρόσημο μιας τέτοιας διαδικασίας είναι πολύ θετικό. Τόνοι πλαστικού καταλήγουν, στην καλύτερη περίπτωση, σε χώρους υγειονομικής ταφής, ενώ συχνά ρυπαίνουν μέχρι και τους ωκεανούς.
Πλαστικά δύο χρήσεων
Τα πλαστικά κατασκευάζονται κυρίως από πετρέλαιο, επομένως μέσω της πυρόλυσης μπορούν να μετατραπούν σε συνθετικά καύσιμα για κινητήρες εσωτερικής καύσης. Ο φοιτητής χημείας και Science-fluencer Jan-Joel Van den Wyenbergh αποδεικνύει στο παρακάτω βίντεο ότι η πυρόλυση μπορεί να παραγάγει αξιοποιήσιμο καύσιμο. Χρησιμοποιώντας σχετικά απλό εργαστηριακό εξοπλισμό, ο van den Wyenbergh χρησιμοποιεί το προϊόν της πυρόλυσης ως καύσιμο για να θέσει σε λειτουργία ένα αλυσοπρίονο. Φυσικά, από το εργαστήριο μέχρι το ρεζερβουάρ των αυτοκινήτων υπάρχει μεγάλη απόσταση, αλλά δεν είναι λίγοι αυτοί που βλέπουν με θετικό μάτι την πυρόλυση πλαστικών.
Η πυρόλυση των πλαστικών απορριμάτων
Αξίζει να σημειωθεί ότι η παγκόσμια παραγωγή πλαστικών έχει διπλασιαστεί από τις αρχές του αιώνα και έχει φτάσει τα 400 εκατομμύρια μετρικούς τόνους ετησίως το 2021. Το πλαστικό υλικό τους μπορεί να χρειαστεί έως και 500 χρόνια για να αποσυντεθεί, ανάλογα με τη σύνθεσή του, και η πυρόλυση είναι μια συντόμευση της φυσικής διεργασίας. Το πλαστικό θερμαίνεται σε θερμοκρασίες μεταξύ 300 και 900 βαθμών Κελσίου και αποσυντίθεται στο λεγόμενο πυρολυτικό έλαιο, σε ποσοστό έως 80%, σε αέριο καύσιμο που καταναλώνεται στην παραγωγική διαδικασία, και σε μικρό ποσοστό στερεού ανθρακούχου υπολείμματος.
Δεν αποκλείεται η διαδικασία του Van den Wyenbergh να οδηγήσει σε βιομηχανικής κλίμακας παραγωγή καυσίμων στο προσεχές μέλλον. Η πυρόλυση θα αυξήσει τη ζήτηση για πλαστικά δεύτερης χρήσης, γεγονός που θα μπορούσε να έχει θετικό αντίκτυπο στην παραγωγή ενέργειας από εναλλακτικές και μη ορυκτές πηγές, καθώς και στην αξιοποίηση των πλαστικών αποβλήτων που ρυπαίνουν τα οικοσυστήματα του πλανήτη.
