Διαστημικό τούνελ μπορεί να μας «πάει» στα γειτονικά αστέρια
Εκρήξεις σουπερνόβα δημιούργησαν μια κενή περιοχή στο σύμπαν, η οποία μπορεί να αποτελέσει λεωφόρο για την εξερεύνηση του διαστήματος.
Το ηλιακό μας σύστημα βρίσκεται μέσα σε μια «τοπική θερμή φούσκα» (Local Hot Bubble ή LHB), μια περιοχή που εκτείνεται σε απόσταση 1.000 ετών φωτός και εκπέμπει ακτίνες Χ εξαιτίας της θερμοκρασίας της, η οποία φτάνει το 1 εκατομμύριο βαθμούς. Επειδή η ύλη είναι εξαιρετικά αραιή, αυτή η ακραία θερμοκρασία δεν έχει επιπτώσεις.
Όλα ξεκίνησαν από εκρήξεις σουπερνόβα
Σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία, ο κενός αυτός χώρος δημιουργήθηκε από εκρήξεις σουπερνόβα που εκτόπισαν τα αέρια που προϋπήρχαν, αλλά μέχρι πρότινος δεν είχε μελετηθεί πλήρως. Οι επιστήμονες προσπαθούν τώρα να χαρτογραφήσουν το πραγματικό σχήμα και τη δομή του. Ερευνητές από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Εξωγήινη Φυσική χρησιμοποίησαν δεδομένα από το τηλεσκόπιο ακτίνων Χ eROSITA και κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν λεπτομερή χάρτη της φούσκας. Σε απόσταση 1,5 εκατομμυρίου χιλιομέτρων από τη Γη, το τηλεσκόπιο παρέχει μια ανεμπόδιστη θέα των εκπομπών ακτίνων Χ.
Η χαρτογράφηση της φούσκας
Για να μελετήσουν καλύτερα την κοσμική φούσκα, οι ερευνητές χώρισαν τον ουρανό σε 2.000 τμήματα και εξέτασαν τις εκπομπές σε καθένα από αυτά. Τα ευρήματά τους αποκάλυψαν ότι η LHB δεν είναι μια ομοιόμορφη δομή, αλλά εκτείνεται περισσότερο κάθετα στο γαλαξιακό επίπεδο, καθώς υπάρχει λιγότερη αντίσταση σε σχέση με την οριζόντια διεύθυνση. Ένα από τα πιο συναρπαστικά ευρήματα είναι η ύπαρξη ενός τούνελ που εκτείνεται προς τον σχηματισμό του Κενταύρου. Αυτό το κενό στο ψυχρό σύμπαν μπορεί να λειτουργήσει ως λεωφόρος στο διάστημα, επιτρέποντας στα θερμότερα αέρια να διαφύγουν.
Παλιά θεωρία νέα δεδομένα
Η ύπαρξη της φούσκας είχε προταθεί πριν από πενήντα χρόνια, προκειμένου να εξηγηθούν εκπομπές ακτίνων Χ που δεν θα έπρεπε να έχουν φτάσει μέχρι το ηλιακό μας σύστημα. Η θεωρία εγκαταλείφθηκε για μερικές δεκαετίες, αλλά επανήλθε στο προσκήνιο μετά τα δεδομένα του eROSITA.
Η ομάδα των ερευνητών κατασκεύασε ένα ακριβές μοντέλο της «γειτονιάς» μας, το οποίο περιλαμβάνει κατάλοιπα σουπερνόβα, μοριακά νέφη και άλλα τούνελ. Κάποια μοριακά νέφη στα άκρα της φούσκας έχουν ταχύτητες που φανερώνουν ότι σχηματίστηκαν από υλικό που εκτοπίστηκε στα πρώτα στάδια της δημιουργίας της. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο Ήλιος εισήλθε στη φούσκα μόλις πριν από μερικά εκατομμύρια χρόνια. Η κεντρική του θέση σε αυτήν θεωρείται συμπτωματική.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αν ισχύει η θεωρία της κοσμικής φούσκας, ο γαλαξίας μας αποτελεί ένα μεγάλο δίκτυο κοσμικών τούνελ, κάτι που εξηγεί διάφορα από τα χαρακτηριστικά του. Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές είναι η μελέτη της φούσκας Loop I, που βρίσκεται σε απόσταση 450-500 ετών φωτός, καθώς και της φούσκας Orion-Eridanus, που εκτείνεται από 500 έως 1.000 έτη φωτός.
