Σε τι οφείλεται το κόκκινο χρώμα του Άρη - Νέα στοιχεία δείχνουν προς την ύπαρξη εξωγήινης ζωής
Μια νέα θεωρία αλλάζει όσα ξέραμε για το πώς απέκτησε το κόκκινο χρώμα του ο Άρης και αν κάποτε είχε υγρό νερό στην επιφάνειά του.
Ο Άρης, γνωστός και ως «κόκκινος πλανήτης», δεν οφείλει το χρώμα του στην οξείδωση του αιματίτη, ενός ορυκτού που περιέχει σίδηρο, όπως ήταν η κρατούσα θεωρία μέχρι σήμερα, αλλά σε ένα άλλο συστατικό, τον φερριϋδρίτη (ferrihydrite), ένα οξείδιο του σιδήρου που σχηματίζεται παρουσία υγρού νερού. Αυτή η υπόθεση αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο ο Άρης να φιλοξενούσε ζωή πριν γίνει ψυχρός και ακατοίκητος.
Παλιά θεωρία, νέα στοιχεία
Οι ερευνητές τονίζουν ότι ο Άρης παραμένει ο «κόκκινος πλανήτης», απλώς έχει αλλάξει η κατανόησή μας για την αιτία. Ο Αντόμας Βαλαντίνας από το Πανεπιστήμιο Μπράουν αναφέρει ότι η ανάμειξη του φερριϋδρίτη με ηφαιστειακά υλικά είναι η καλύτερη υπόθεση για την εξήγηση των δεδομένων για τον Άρη.
Η θεωρία αυτή δεν είναι εντελώς καινούρια. Προηγούμενες μελέτες είχαν προτείνει τον φερριϋδρίτη ως πιθανή αιτία για το κόκκινο χρώμα στον Άρη, αλλά τώρα έχουν αξιοποιηθεί και μελετηθεί δεδομένα από τις αποστολές του Mars Reconnaissance Orbiter της NASA και του ExoMars Trace Gas Orbiter της ESA.
Οι επιστήμονες δημιούργησαν αντίγραφα της σκόνης του Άρη και σύγκριναν τα δεδομένα με εκείνα των πρόσφατων αποστολών. Το συμπέρασμα των επιστημόνων ήταν ότι ο φερριϋδρίτης δίνει αυτή την κόκκινη απόχρωση όταν αναμειχθεί με βασάλτη. Το ορυκτό αυτό απαιτεί οξυγόνο και νερό για να σχηματιστεί, κάτι που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο ο πλανήτης να είχε νερό σε υγρή μορφή.
Μια νέα υποθεση
Τώρα δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, τονίζουν οι ερευνητές, ότι κάποια στιγμή στο παρελθόν, ο Άρης είχε υγρό νερό στην επιφάνειά του. Ένα πλήθος στοιχείων υποστηρίζουν αυτή την άποψη, μεταξύ των οποίων και αυτά που έχουν συλλεχθεί από διαστημικά οχήματα. Ωστόσο, υπάρχει και μία νέα θεωρία για το πώς σχηματίστηκε ο «κόκκινος πλανήτης»:
- Ο σίδηρος στην επιφάνεια του Άρη αντέδρασε με οξυγόνο και σχημάτισε σκουριά.
- Η σκουριά μεταφέρθηκε στις θάλασσες, τις λίμνες και τα ποτάμια που κάλυπταν την επιφάνεια του πλανήτη.
- Μέσα σε δισεκατομμύρια χρόνια σχηματίστηκαν πετρώματα που αργότερα διαβρώθηκαν και έγιναν σκόνη.
- Ο αέρας μετέφερε τη σκουριά στην ατμόσφαιρα και από εκεί σε όλο τον πλανήτη.
Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, η «οξείδωση» του Άρη συνέβη πολύ νωρίτερα από όσο αρχικά υπέθεταν οι ερευνητές και ο φερριϋδρίτης είναι η σταθερή μορφή των πετρωμάτων σιδήρου του πλανήτη.
«Μόλις μεταφέρουμε αυτά τα πολύτιμα δείγματα στο εργαστήριο,» λέει ο φυσικός Κόλιν Γουίλσον από την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία, «θα μπορέσουμε να μετρήσουμε ακριβώς πόσο φερριϋδρίτη περιέχει η σκόνη και τι σημαίνει αυτό για την κατανόησή μας σχετικά με την ιστορία του νερού - και την πιθανότητα ύπαρξης ζωής - στον Άρη.»
