Σαν σήμερα ο «Ντόριαν Γκρέι» έχασε τη μονομαχία με την ταπετσαρία - Το τραγικό τέλος μίας ιδιοφυΐας
Από αινιγματικός, δημοφιλής συγγραφέας ο Όσκαρ Ουάιλντ κατέληξε να πεθάνει «στην ψάθα». Το coming out και οι δικαστικές περιπέτειες που τον εξάντλησαν.
Ο Όσκαρ Ουάιλντ πέρασε τις τελευταίες ημέρες της ζωής του στο Hotel D’Alsace στο Παρίσι. Ήταν κατάκοιτος καθότι έπασχε από μηνιγγίτιδα και είχε σχολιάσει με εύθυμο τόνο: «Εξελίσσεται μία μονομαχία μέχρι θανάτου με την ταπετσαρία μου - δεν μας χωράει και τους δύο αυτό το δωμάτιο».
Σαν σήμερα, 30 Νοεμβρίου το 1900, η ταπετσαρία νίκησε και ο Όσκαρ Ουάιλντ, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας πέθανε στο χρυσοπράσινο δωμάτιό του, σε ηλικία μόλις 45 ετών.
Τρία χρόνια νωρίτερα, μετά την αποκάλυψη πως ήταν ομοφυλόφιλος και την καταδίκη του για «ακραία προσβολή δημοσίας αιδούς», ο Ουάιλντ είχε αποφυλακιστεί. Αφού ανέκτησε την ελευθερία του, δεν του επέτρεπαν να δει τους δύο γιους του ούτε καν να μιλήσει με κάποιον ιερέα. Αργότερα σχολίασε: «Η ίδια μου η ύπαρξη αποτελεί σκάνδαλο».
Μετά την καταδίκη του Ουάιλντ, ως αποτέλεσμα μίας δίκης για δυσφήμηση ενάντιο στον μαρκήσιο του Κουίνσμπερι -τον πατέρα του εραστή του, Άλφρεντ Ντάγκλας- η κοινωνική του υπόσταση ήταν στα τάρταρα. Ο Κουίνσμπουρι είχε κατηγορήσει τον Ουάιλντ ως σοδομίτη, οδηγώντας τον να τον μηνύσει για συκοφαντική δυσφήμηση. Αυτό είχε δυστυχώς το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα, διότι ο Κουίνσμπουρι προσέλαβε ιδιωτικούς ντετέκτιβ που βρήκαν αποδεικτικά στοιχεία για τις σεξουαλικές σχέσεις του Ουάιλντ με πολλούς, νεαρούς εκπορνευμένους άνδρες. Ο Ουάιλντ καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα στη φυλακή του Ρέντινγκ.
Το τραγικό τέλος και η αναγνώριση μετά θάνατον
Πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του θλιμμένος και εξόριστος στο Παρίσι, όπου δανειζόταν χρήματα από παλιούς φίλους και ξόδευε τις μέρες του στο ποτό και το τσιγάρο, σε παλιά στέκια όπως το Moulin Rouge. Ο θάνατός του ήταν τραγικός, η κατάληξη μίας απότομα καθοδικής πορείας: από αινιγματικός, δημοφιλής συγγραφέας του «Πορτρέτου του Ντόριαν Γκρέι», σε έναν άνθρωπο που δεν είχε τα μέσα για να πληρώσει καν για τη διαμονή του. Ο Όσκαρ Ουάιλντ είναι θαμμένος στο νεκροταφείο Pere Lachaise, σε έναν τάφο που σχεδίασε ο Τζέικομπ Έπστιν.
Παρά το θλιβερό του τέλος, μετά θάνατον ο Ουάιλντ χαίρει μεγάλου σεβασμού. Η ιστορία της ζωής του αποτελεί μία από τις θεμελιώδεις αφηγήσεις του μακρόχρονου αγώνα της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ για ισότητα. Σήμερα ο τάφος του είναι γεμάτος από σημάδια από τα κραγιόν όσων τον έχουν φιλήσει, θρηνώντας τον πρόωρο χαμό μίας ιδιοφυΐας.
