Σαν σήμερα ένας βασιλιάς φώναξε «τώρα θα δούμε ποιοι είναι οι καλύτεροι ιππότες»- Δεν πήγε καλά αυτό
Από την απόλυτη δόξα στην απόλυτη ταπείνωση - Η ιστορία ενός μεσαιωνικού βασιλιά που έμελλε (παραδόξως) να μείνει στην Ιστορία ως το «Λιοντάρι».
Μπορεί να ήταν απλώς καλή τύχη ή ορθή κρίση. Ό,τι και να ήταν, σαν σήμερα, 13 Ιουλίου του 1174, ένα απόσπασμα Άγγλων ιπποτών κατάφερε να διασχίσει σχεδόν στα τυφλά την πυκνή ομίχλη της Νορθουμβρίας και να βρεθεί στο στρατόπεδο του βασιλιά Γουλιέλμου Α’ της Σκωτίας, ο οποίος πολιορκούσε το κάστρο Άνικ.
Ο Γουλιέλμος, γνωστός για τον δυναμικό και σκληροτράχηλο χαρακτήρα του, ήταν τόσο σίγουρος για τον εαυτό του που είχε μοιράσει τον στρατό ώστε να αποκλείσει το εντυπωσιακό κάστρο από όλες τις πλευρές. Η τακτική αυτή, όμως, είχε αφήσει τις δυνάμεις του κατακερματισμένες και έτσι, όταν έφτασαν οι αγγλικές ενισχύσεις από τον νότο, έχοντας ιππεύσει όλη τη νύχτα από το Νιουκάστλ, βρήκαν τον Σκωτσέζο βασιλιά και τη σωματοφυλακή του φοβερά εκτεθειμένους.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως το ένα απαραίτητο χαρακτηριστικό που έπρεπε να έχει κάθε βασιλιάς την εποχή του Μεσαίωνα, ήταν η χαρισματική ηγεσία στο πεδίο της μάχης, οπότε ο Γουλιέλμος ήξερε τι όφειλε να κάνει, όσο απελπιστική κι αν ήταν η κατάσταση. Πήδηξε, λοιπόν, πάνω στο άτι του και βρυχήθηκε: «Τώρα θα δούμε ποιοι είναι οι καλύτεροι ιππότες!» και αμέσως εξαπέλυσε μία απερίσκεπτη και ασυντόνιστη επίθεση κατά των Άγγλων.
Είχε απόλυτο δίκιο. Πράγματι, αμφότερες οι πλευρές διαπίστωσαν ποιος ήταν άξιος ιππότης και αυτός δεν ήταν ο Γουλιέλμος. Άντρας και άλογο σωριάστηκαν στο έδαφος. Το άλογο σκοτώθηκε και ο βασιλιάς πιάστηκε αιχμάλωτος.
Η ταπείνωση που ακολούθησε
Καθώς ο ακέφαλος πλέον στρατός του αποσυρόταν, ο Γουλιέλμος μεταφέρθηκε στο Νιουκάστλ και τελικά στη Φαλέζ της Νορμανδίας. Ο βασιλιάς Ερρίκος Β’ κατέλαβε τη Σκωτία και ο Γουλιέλμος αφέθηκε τελικά ελεύθερος, αλλά μόνο αφού υπέγραψε την ταπεινωτική συνθήκη της Φαλέζ, όπου ορκίστηκε υποταγή στον Ερρίκο ως φεουδαρχικό του άρχοντα, συμφώνησε να πληρώνει τα έξοδα του στρατού κατοχής και η Σκωτσέζικη Εκκλησία να υπάγεται εφεξής στην αγγλική εξουσία.
Για εσένα που έχεις διαβάσει τις παραπάνω γραμμές, ίσως να εκπλαγείς όταν μάθεις πως το προσωνύμιο που «κόλλησε» η Ιστορία στον φίλο μας τον Γουλιέλμο είναι το «Λιοντάρι». Κι όμως ισχύει καθώς ο Γουλιέλμος Α' της Σκωτίας έμελλε να γίνει γνωστός και ως ο Γουλιέλμος ο Λέων. Είναι ένα μάλλον... γενναιόδωρο επίθετο και σίγουρο όχι οφειλόμενο στις πολεμικές του ικανότητες, αλλά περισσότερο στον θυρεό του, που αποτελούταν από έναν κόκκινο λέοντα αναρριχώμενο σε κίτρινο φόντο. Ο εν λόγω θυρεός εξακολουθεί να απεικονίζεται στο βασιλικό λάβαρο της Σκωτίας και μάλιστα τον φέρουν οι ομάδες της στο ποδόσφαιρο και το ράγκμπι.
(Με πληροφορίες από το βιβλίο του Dan Snow «Σαν σήμερα στην Παγκόσμια Ιστορία»)
