Τα NBA Playoffs αναβιώνουν την μυθική έχθρα των 90s μεταξύ Πέισερς και Νικς

Τα φετινά Playoffs του NBA φρόντισαν να μας δώσουν ένα ιδιαίτερα αμφίρροπο και συναρπαστικό ζευγάρι στο πλαίσιο των ημιτελικών της Ανατολικής Περιφέρειας. Ο λόγος φυσικά για τη σειρά μαχών ανάμεσα στους Νιου Γιορκ Νικς και τους Ιντιάνα Πέισερς η οποία ως γνωστόν θα κριθεί στις τέσσερις νίκες με το πλεονέκτημα έδρας να βρίσκεται στην πλευρά της Νέας Υόρκης.

Όπερ και σημαίνει πως θα μπορούσαμε κάλλιστα να δούμε ένα Game 7 στο ιστορικό «Madison Square Garden» ανάμεσα στις δύο ομάδες. Το ενδεχόμενο αυτό με τη σειρά του, φέρνει στη μνήμη των παλαιότερων τον απόηχο των σπουδαίων μαχών που έδιναν τα δύο franchise κατά τη δεκαετία του '90, συνθέτοντας μια από τις πιο δυναμικές και σκληρές αντιπαλότητες όχι μόνο στην ιστορία του NBA αλλά και γενικότερα στα χρονικά του αμερικανικού αθλητισμού.

Παικταράδες, ανατροπές, άτυπες ρεβάνς εκδίκησης, επιθετικές παραστάσεις και... ξύλο. Παρά πολύ ξύλο, μπασκετικό ξύλο και trash talking, το οποίο χαρακτήριζε άλλωστε την «σκληρή» εποχή του κορυφαίο πρωταθλήματος του κόσμου κατά τα 80ς και τα 90ς. Ας ξετυλίξουμε όμως από την αρχή και με χρονική σειρά το κουβάρι των επικών μονομαχιών ανάμεσα στην Ιντιάνα και την Νέα Υόρκη οι οποίες μεταξύ άλλων διασταύρωσαν τα ξίφη τους σε έξι σειρές αγώνων για τα NBA Playoffs σε διάστημα οκτώ σεζόν (1993-2000).

Το αρχή που «άναψε» το φυτίλι και η παράσταση της εκδίκησης που έμεινε στη μέση

Το γαϊτανάκι των μεγάλων μαχών ξεκίνησε στον πρώτο γύρο του 1993, εκεί όπου οι ξεκάθαρα ανώτεροι Νικς των Πάτρικ Γιούιν, Τσάρλς Όκλεϊ, Τζον Σταρκς και Ντοκ Ρίβερς επικράτησαν με 3-1 νίκες των Πέισερς που είχαν να παραθέσουν τους Ρέτζι Μίλερ, Ρικ Σμιτς, Ντέντλεφ Σρεμπφ και Ντέιλ Ντέιβις. Μετά τις 2 πρώτες νίκες των Νικς, ακολούθησε η μείωση των Πέισερς σε 2-1 με το Game 3 να σημαδεύεται από την κουτουλιά του Σταρκς στον Μίλερ και την αποβολή του πρώτου από το Game 4. Ωστόσο, η Νέα Υόρκη δεν πτοήθηκε και έκανε το 3-1 παίρνοντας την πρόκριση.

Την επόμενη χρονιά και υπό την απουσία του Μάικλ Τζόρνταν ο οποίος είχε πλέον αποσυρθεί (προσωρινά), οι κορυφαίες ομάδες της λίγκας έψαχναν την ευκαιρία τους να διακριθούν, μεταξύ αυτών και οι δύο πρωταγωνίστριές μας. Αυτή τη φορά για τους τελικούς της Ανατολής του 1994, όπου η αντιπαλότητα των δύο ομάδων «εκτοξεύτηκε» χάρη στο trash talking μεταξύ του Μίλερ και του διάσημου σκηνοθέτη και φαν των Νικς, Σπάικ Λι. Παρά το 2-0 με το οποίο ξεκίνησε η Νέα Υόρκη, οι Πέισερς βρήκαν τα αποθέματα με πρωταγωνιστή τον «Reggie Killer» να ανατρέψουν την κατάσταση και να προηγηθούν με 3-2.

Το Game 5 δε, έμεινε στην ιστορία ένεκα της λογομαχίας που είχαν οι δύο προαναφερθέντες μεταξύ παρκέ και courtseats. Ο Λι «την έλεγε» διαρκώς στον Μίλερ και εκείνος του απαντούσε επιδεικτικά με ένα δολοφονικό βλέμμα μετά από κάθε καλάθι του κατόπιν φοβερής συγκομιδής 39 προσωπικών πόντων, εκ των οποίων οι 25 στην τελευταία περίοδο. Αποκορύφωμα, η κίνηση του Μίλερ ότι «πνίγεται», θέλοντας να πει ότι οι Νικς κάνουν «choke», δηλαδή «πνίγονται» στις κρίσιμες στιγμές.

Ολόκληρη η Νέα Υόρκη τα έβαλε με τον Σπάικ Λι ο οποίος προκάλεσε τον επιθετικό αυτόν οίστρο του Μίλερ, όμως για καλή του τύχη οι Νικς με ηγέτη τον Πάτρικ Γιούιν γύρισαν εκ νέου τη σειρά και πήραν την πρόκριση για τους τελικούς της λίγκας με 4-3.

Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται... καυτό με 8 πόντους σε 9 δευτερόλεπτα!

Η λύτρωση για την Ιντιάνα ήρθε την επόμενη χρονιά, πληρώνοντας με το ίδιο ακριβώς νόμισμα τους Νικς, δηλαδή σε επικράτηση κατόπιν επτά παιχνιδιών μέσα στο εχθρικό «Madison Square Garden». Οι Πέισερς έδειξαν τις προθέσεις τους από το πρώτο παιχνίδι και άλωσαν την Νέα Υόρκη με έναν οργιαστικό Ρέτζι Μίλερ 34 πόντων (και άλλους 31 του Σμιτς).

Ένα ματς που έμεινε στην ιστορία για την ασύλληπτη ανατροπή που πραγματοποίησε μόνος του ο Μίλερ πετυχαίνοντας 8 πόντους σε 9 δευτερόλεπτα και γυρνώντας σε χρόνο... ντε τε το 99-105 με το οποίο έχανε η ομάδα του που επικράτησε τελικά με 107-105. Τα στιγμιότυπα μιλάνε από μόνα τους.

Και όχι βέβαια, δεν γινόταν να μη λείπει από εκείνο το μυθικό παιχνίδι έστω και λίγη σύρραξη για τα... προσχήματα της βρώμικης πλευράς αυτής της αντιπαλότητας. Ένα σωστό bad boy της εποχής, ο Τσαρλς Όκλεϊ έπεσε στον πάγκο των Πέισερς για να σώσει μια κατοχή και... αυτό ήταν. Ανταλλάχθηκαν «δύο γαλλικά», ένα χτύπημα, ένα στραβό βλέμμα και η κατάσταση ξέφυγε με πρωταγωνιστή και τον «συγχωρεμένο» Άντονι Μέισον των Νικς που δεν ήθελε και πολύ για να εμπλακεί σε έναν καυγά.

Μπορεί τελικά οι Πέισερς να προηγήθηκαν στη σειρά με 3-1 νίκες, όμως οι Νεοϋορκέζοι αντέδρασαν σθεναρά και έφεραν την υπόθεση σε Game 7 στην έδρα τους για το 3-3. Παρά την υπερπροσπάθεια του Γιούιν (ο οποίος είχε πετύχει νικητήριο καλάθι για να μειώσει σε 3-2), ο ίδιος προδόθηκε από την κούραση και τα διαχρονικά ταλαιπωρημένα γόνατά του, χάνοντας ένα εύκολο λέι-απ ισοφάρισης, φάση που έδωσε τελικά την πρόκριση στους Πέισερς με 97-95 και 4-3 για τους Τελικούς της Ανατολής και η οποία φάση στιγμάτισε τον «Πατ».

Οι τελευταίες μάχες και ο επίλογος δια χειρός του... Knick Killer

Οι δύο ομάδες τα ξαναείπαν στα Playoffs τρία χρόνια μετά και σε back-to-back σειρές, το 1998 και το 1999. Στους ημιτελικούς περιφέρειας του '98, οι Πέισερς δεν είχαν πρόβλημα να επικρατήσουν με 4-1, ενώ την επόμενη χρονιά οι Νικς πήραν την εκδίκησή τους επικρατώντας με 4-2 για τους Τελικούς περιφέρειας και με αποκορύφωμα το τετράποντο του Λάρι Τζόνσον στο Game 3, αλλά και τις ηγετικές εμφανίσεις των Άλαν Χιούστον και Λατρέλ Σπρίουελ.

Ο επίλογος των αλησμόνητων μονομαχιών μπήκε στους Τελικούς Ανατολικής Περιφέρειας του 2000 όταν η Ιντιάνα προηγήθηκε με 2-0 νίκες, η απάντηση ήρθε με 2-2 από τους Νικς, αλλά οι Πέισερς έκαναν εκ νέου σερί δύο επικρατήσεων για το τελικό 4-2 που τους έστειλες στους τελικούς του ΝΒΑ. Ο επίλογος γράφτηκε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο, αφού ο Ρέτζι Μίλερ πέτυχε 34 πόντους στην τελευταία νίκη στο «Madison Square Garden».

Ο ίδιος επιβεβαίωσε το προσωνύμιο «Knick Killer» και έδωσε την ευκαιρία στους φιλάθλους των Νικς να τον... αποδοκιμάσουν για μια ακόμα φορά στο πλαίσιο της μεγάλης αυτής αντιπαλότητας η οποία έλαβε τέλος εκείνη τη χρονιά, όπως έλαβε τέλος και η σπουδαία εποχή των Νικς με αποκορύφωμα την φυγή του 38χρονου, πλέον, Πάτρικ Γιούιν εκείνο το καλοκαίρι.

Προκειμένου να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος και την έκταση που πήρε η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο ομάδων εκείνη την εποχή, αρκεί να μάθει πως γυρίστηκε ολόκληρη σειρά ντοκιμαντέρ από το «ESPN» μέσω της οποίας αποκαλύφθηκε παρασκήνιο αλλά και μελετήθηκαν διεξοδικά, πτυχές και στιγμές από τους μεγάλους αγώνες ανάμεσα στην Ιντιάνα και την Νέα Υόρκη. Μια αντιπαλότητα με σκληρές φάσεις, αντιαθλητικές φάσεις αλλά και μπόλικο αγωνιστικό σασπένς.

Μια αντιπαλότητα που κρατά ρίζες από τις διαφορές που είχαν οι κάτοικοι των δύο περιοχών, αφού η Νέα Υόρκη αντιπροσώπευε την μεγαλοαστική τάξη, έναντι της Ιντιάνα που χαρακτηριζόταν από την επαρχία και την αγροτική τάξη.

Μια αντιπαλότητα που αναβιώνει στους ημιτελικούς περιφέρειας της φετινής σεζόν, σε τελείως διαφορετικές συνθήκες αφού πλέον Πέισερς και Νικς διακρίνονται για την εξαιρετική τους επιθετικότητα (όπως και η σύγχρονη εποχή της λίγκας), όμως η δίψα τους για διάκριση είναι ικανή να ξυπνήσει μνήμες από το πολύ ανταγωνιστικό παρελθόν που έχουν να μοιραστούν.