Ευγενία Μανωλίδου στο EQ: «Δεν ήθελα ο Άδωνις να ασχοληθεί με την πολιτική»
Η Ευγενία Μανωλίδου μιλά για τη ζωή της στην εκπομπή EQ της Έλενας Παπαβασιλείου, στο Action 24.
Ταλαντούχα και πολυσχιδής προσωπικότητα, η μαέστρος, συνθέτης και διευθύντρια της Ελληνικής Αγωγής, Ευγενία Μανωλίδου βρέθηκε τη Δευτέρα το βράδυ καλεσμένη στην εκπομπή EQ στο Action 24, σε μία από τις σπάνιες τηλεοπτικές συνεντεύξεις της.
Αρχικά η Ευγενία Μανωλίδου μίλησε στην Έλενα Παπαβασιλείου για την ενασχόλησή της με την «Ελληνική Αγωγή» που ως στόχο έχει την προώθηση των Αρχαίων Ελληνικών στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε ενήλικες και παιδιά, αποσπώντας διεθνείς διακρίσεις.

Δεν μου άρεσαν στο σχολείο τα αρχαία ελληνικά
«Μαθαίνουμε αρχαία ελληνικά για να καταλάβουμε ποιοι είμαστε, για να καταλάβουμε τη σπουδαία γλώσσα μας, την ιστορία, τον πολιτισμό μας και για να μάθουμε καλύτερα τα νέα ελληνικά. η εκμάθηση των αρχαίων μάς βοηθά να μαθαίνουμε να σκεφτόμαστε, να έχουμε κριτική σκέψη».
«Στο σχολείο δεν μου άρεσαν τα αρχαία ελληνικά και μεγαλώνοντας δεν μου άρεσε να διοικώ επιχειρήσεις. Και τώρα διοικώ μια επιχείρηση που κάνει αρχαία ελληνικά». «Μου αρέσουν πάρα πολύ οι γλώσσες και η ελληνική γλώσσα. Ήμουν πάντα ένα παιδί που διάβαζε και έγραφε. Διαβάζω και μιλώ πέντε γλώσσες εκτός της ελληνικής. Αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά και γερμανικά. Και όταν ξεκίνησα να κάνω αρχαία ελληνικά στο σχολείο, νόμιζα ότι είχα κάποιο πρόβλημα, γιατί ήταν κάτι το οποίο δεν μπορούσα να μάθω με τίποτα. Και δεν ήθελα να έχω καμία σχέση με τα αρχαία ελληνικά».
«Όταν έφυγα από την Ελλάδα και πήγα στη Νέα Υόρκη να σπουδάσω, πάντα μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι όλοι είχαν κάτι να μου πουν σε σχέση με τον πολιτισμό, την ιστορία, τη φιλοσοφία, τη γλώσσα. Έτσι, ξεκίνησα να διαβάζω για τον ελληνικό πολιτισμό. Όταν ξεκίνησα να γράφω μουσική και να κάνω συναυλίες στο εξωτερικό, πάντα τα θέματα μου ήταν εμπνευσμένα από την αρχαία Ελλάδα. Και αυτό δημιουργούσε και έναν εξωτικό χαρακτήρα, λίγο στα κομμάτια και σε εμένα που τα διηύθυνα».

Ο Άδωνις δεν ήθελε να ζήσουμε στην Αμερική
«Πριν από επτά χρόνια περίπου ήταν να φύγω από την Ελλάδα, γιατί είχα μια πολύ καλή πρόταση στην Αμερική, να πάω να μείνω και να δουλέψω εκεί, και ήθελα πάρα πολύ να φύγω, με την οικογένεια. Ο σύζυγός μου δεν ήθελε καθόλου να φύγουμε και μου ανέθεσε τη διεύθυνση της Ελληνικής Αγωγής. Δεν γινόταν να εργαστώ στην Ελλάδα, γιατί οι ορχήστρες ανήκουν στον δημόσιο τομέα και εγώ δεν μπορώ να εργαστώ στο Δημόσιο. Ο σύζυγος δεν ήθελε να φύγουμε, οπότε ανέλαβα την Ελληνική Αγωγή, η οποία ήταν σχεδόν ένα βήμα πριν κλείσει. Ξεκίνησε το 1994, με σκοπό να διαδώσει την αρχαία ελληνική γλώσσα με έναν διαφορετικό τρόπο».

Στην Ελληνική Αγωγή γνωριστήκαμε με τον Άδωνι
«Εκεί γνωριστήκαμε με τον Άδωνι και ήταν κι ένας από τους λόγους που δεν ήθελα να αφήσω τη σχολή να κλείσει».
«Ανέλαβα τη διεύθυνση της Ελληνικής Αγωγής περισσότερο γιατί δεν είχα πολύ μεγάλο ρίσκο. Έκανα κι ένα μεταπτυχιακό στη διοίκηση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Ανέλαβα τη σχολή το 2017, χωρίς κανείς να ξέρει ότι μετά από 7 χρόνια, έχουμε φτάσει σε ένα σημείο να έχουμε σχέση με τα μεγαλύτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε όλο τον κόσμο. Εγώ δεν διδάσκω στην Ελληνική Αγωγή αλλά επιμελούμαι όλου του προγράμματος. Αυτό που με έχει εντυπωσιάσει, με έχει κατακτήσει, και με έχει κάνει να ασχολούμαι τόσο πολύ με τα αρχαία ελληνικά, είναι γιατί ακούω ακόμα παιδιά να λένε ότι δεν μου αρέσουν τα αρχαία ελληνικά, δεν καταλαβαίνω γιατί τα κάνουμε στο σχολείο, γιατί μας βασανίζουν, σε τι μας χρησιμεύουν».
«Πρέπει να αλλάξει η μέθοδος διδασκαλίας. Δεν είναι δυνατόν τα παιδιά σήμερα να μην γνωρίζουν τη σχέση τους με ένα τόσο ένδοξο παρελθόν».

Σπούδαζα και μεγάλωνα δύο μωρά στην Αμερική
Η Ευγενία Μανωλίδου μίλησε και για την καριέρα της στη μουσική.
«Πάντα υπήρχε αγάπη για τη μουσική. Έπαιζα πιάνο από πέντε χρόνων. Έπαιζα σε όλα τα θεατρικά. Μου άρεσε να είμαι στη σκηνή, στο προσκήνιο. Ξεκίνησα να γράφω μουσική γύρω στα 13-14, στην ηλικία που σου φαίνεται ότι όλοι είναι εναντίον σου και ότι μπορείς να κατακτήσεις τον κόσμο πάρα πολύ απλά, εύκολα και γρήγορα. Διάβαζα πολύ για τη μουσική, για τους συνθέτες, τους τραγουδιστές της όπερας, τους μαέστρους. Σπούδαζα στο Juilliard, και μεγάλωνα δύο μωρά. Στη Νέα Υόρκη δεν είχα στήριξη, γιατί η οικογένειά μου ήταν μακριά. Ήταν δύσκολο. Όμως δεν ήταν ακατόρθωτο».

Μεγάλωσα πολύ δύσκολα όταν έχασα τον πατέρα μου
«Μεγάλωσα πολύ δύσκολα. Έχασα τον πατέρα μου στα 14, και η μητέρα μου έπρεπε να μεγαλώσει εμένα και τον μεγαλύτερο αδελφό μου. Άλλαξε πολύ η ζωή μου όταν έχασα τον πατέρα μου. Όταν έγινα κι εγώ μαμά και κατάλαβα πώς πρέπει να μεγαλώνουν τα παιδιά και ότι εγώ δεν μεγάλωσα όπως έπρεπε. Όχι γιατί έφταιγε κάποιος από το σπίτι μου, αλλά γιατί οι συνθήκες ήταν τέτοιες».
«Μέσα από τις δυσκολίες της ζωής γινόμαστε άνθρωποι, μαθαίνουμε να επιβιώνουμε. Το μάθημα που πήρα από τις δυσκολίες είναι ότι είμαι πολύ δυνατή, ότι αντέχω, ότι μπορώ να τα καταφέρω αφού είμαι υγιής. Και πραγματικά πια δεν φοβάμαι τίποτα. Παρά μόνο τον Θεό. Μπορώ να τα αντιμετωπίσω όλα. Αυτό το περνάω και στα παιδιά μου».

Μου λείπει η καριέρα μου στη μουσική
Έχει λάβει βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς και έχει διακριθεί για μουσικές συνθέσεις, ενώ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο το 2008 συνέθεσε τη συμφωνία «Δύο πολιτισμοί, ένα πνεύμα».
«Μου λείπει η καριέρα μου στη μουσική. Όμως έχω καταφέρει να διοχετεύσω όλη μου την ενέργεια και το πάθος για την τέχνη μέσα στα αρχαία ελληνικά και στην εκπαίδευση. Για να κάνεις καριέρα στο εξωτερικό πρέπει να αφήσεις πολλά πράγματα πίσω στη ζωή σου. Εγώ δεν αποφάσισα να τα αφήσω και γι' αυτό δεν έκανα καριέρα παγκοσμίως. Δούλεψα αρκετά χρόνια στο εξωτερικό».
«Έχω βραβευτεί για τις συνθέσεις μου όμως δεν μπορούσα να αφήσω την οικογένειά μου για να ασχοληθώ με τη μουσική όσο θα έπρεπε και όσο θα της άξιζε».
«Το να κάνεις κάτι σε τόσο πολύ υψηλό και σοβαρό επίπεδο απαιτεί ώρες συγκέντρωσης, ώρες ησυχίας και απομόνωσης. Όταν έχεις οικογένεια δεν είναι εύκολο αυτό να γίνει. Δεν υπάρχει ισορροπία. Είναι εντελώς διαφορετικό να δουλεύεις και άλλο το να κάνεις καριέρα. Εγώ ποτέ δεν θα κάνω καριέρα, το ξέρω».

Δεν ήθελα ο Άδωνις να ασχοληθεί με την πολιτική
Τολμηρή και δυναμική, συνδυάζει με μαεστρία τους ρόλους της, αναδεικνύοντας τη σημασία της οικογένειας και της ισορροπίας. Με τον σύζυγό της, υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη, έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, ενώ έχει άλλα δύο παιδιά από τον προηγούμενο γάμο της.
«Όταν γνωριστήκαμε με τον Άδωνι δεν υπήρχε η πολιτική. Μια μέρα μου είπε ότι αποφάσισε να γίνει εκπρόσωπος Τύπου του Γιώργου Καρατζαφέρη. Δεν ήθελα. Τον απέτρεψα. Αλλά ήταν κάτι που το ήθελε πολύ ο ίδιος. Πίστευε ότι θα μπορούσε να τα καταφέρει και είχε δίκιο. Εγώ τη φοβόμουν την πολιτική σκηνή και τη φοβάμαι ακόμα. Θέλει λεπτές ισορροπίες. Είναι εύκολο να ξεφύγεις, να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις. Παλεύεις πάρα πολύ για το καλό των ανθρώπων. Και τις περισσότερες φορές το μόνο που θυμούνται είναι το ελάχιστο άσχημο».
«Όμως ο Άδωνις αγαπάει πάρα πολύ την Ελλάδα. Αγαπάει τον κόσμο. Πραγματικά θέλει να δει την Ελλάδα να προοδεύει. Είναι ένας άνθρωπος που επειδή έχει περάσει από την ιστορία και την φιλοσοφία, γνωρίζει ποιες είναι οι δυνατότητες αυτής της χώρας και θέλει να τη δει να προοδεύει, να θριαμβεύει, να λαμβάνει τη θέση που της αξίζει».

Δεν βάζουμε σπίτι την τοξικότητα της πολιτικής
«Τα σχόλια, τις επιθέσεις και τις αντιπαραθέσεις δεν τα βάζουμε στο σπίτι μας. Δεν μιλάμε γι' αυτά στο σπίτι. Το σπίτι είναι πολύ προστατευμένο από όλα αυτά. Το σπίτι πρέπει να είναι και ιερό. Τα παιδιά είχαν μάθει από μόνα τους να προστατεύονται...»
«Ήμουν άλλη μαμά στα πρώτα δύο μου παιδιά και άλλη μαμά στο τρίτο και στο τέταρτο. Βεβαίως, πάντα τα αγαπώ τα παιδιά μου. Τα λατρεύω, είναι η ζωή μου τα παιδιά μου. Αλλά όταν ήμουν πιο μικρή ήμουν πολύ αυστηρή μαζί τους. Τα μεγάλωσα πολύ αυστηρά».
«Στο τρίτο και στο τέταρτο παιδί είμαι πολύ πιο χαλαρή. Πιστεύω ότι είμαι πολύ καλύτερη μαμά. Είναι σοβαρό πράγμα να μεγαλώνεις ένα παιδί. Και να κάνεις τη σωστή επιλογή συντρόφου, τον άνθρωπο με τον οποίο κάνουμε οικογένεια. Και το λέω γιατί έχω χωρίσει. Είχα παντρευτεί πολύ μικρή».
Τα παιδιά προοδεύουν σε διαφορετικούς κλάδους
Η Ευγενία Μανωλίδου παραμένει ένα ζωντανό παράδειγμα μιας γυναίκας που ισορροπεί με επιτυχία την καλλιτεχνική δημιουργικότητα, την επαγγελματική καταξίωση και την προσωπική ευτυχία.
«Πιο υπερήφανη είμαι για τα παιδιά μου και για τη σχέση που έχουν μεταξύ τους. Για τη σχέση που έχουμε στην οικογένειά μας. Δεν είναι κάτι εύκολο και δεν είναι δεδομένο».
Τα παιδιά της έχουν κληρονομήσει το ταλέντο της αλλά σε διαφορετικούς κλάδους.
«Ο γιος μου ο Αλέξανδρος είναι ένας σπουδαίος ζωγράφος, σαν τον πατέρα του. Αλλά ασχολείται με τον κινηματογράφο. Η κόρη μου έχει πολύ ταλέντο στη μουσική, αλλά δεν ήθελε ποτέ να το εξελίξει. Και κάνει τελείως διαφορετικά πράγματα. Ο Περσέας σπουδάζει μαθηματικά στην Αγγλία. Και ο μικρός, ο Αλκαίος, παίζει πιάνο και τραγουδάει πολύ ωραία».

Η τηλεόραση ήταν ένα σύντομο διάλειμμα στη ζωή μου
Το ταλέντο και η εργατικότητά της την οδήγησαν στην παρουσίαση τηλεοπτικών εκπομπών μέσα από τις οποίες αγαπήθηκε από το κοινό.
«Η τηλεόραση ήταν ένα σύντομο διάλειμμα στη ζωή μου. Εντατικά ασχολήθηκα από το 2009 έως το 2012, δηλαδή τρία χρόνια. Πολύ γεμάτα, πολύ εντατικά».
«Κάποιοι πίστευαν ότι θα μείνω για πάντα στην τηλεόραση. Όταν έλεγαν όλοι ότι εσύ δεν θα φύγεις ποτέ από την τηλεόραση, τους έλεγα "είναι project η τηλεόραση". Είχα πολλά προσωπικά θέματα τα οποία έπρεπε να λύσω».
«Είμαι ευγνώμων, γιατί μπήκα σε μια πολύ καλή εποχή για την τηλεόραση, μπόρεσα και έκλεισα τα κενά που είχα, και όταν ήρθε η ώρα έφυγα. Και έφυγα όταν ακόμα με ήθελε η τηλεόραση. Οπότε αυτό είναι κάτι καλό. Τώρα έχει αλλάξει η ζωή μου. Είμαι γεμάτη με αυτό που κάνω και δεν θέλω να κάνω κάτι άλλο».