Αλτσχάιμερ και αλκοόλ: Νέα μελέτη δείχνει ότι τα ξέφρενα μεθύσια όταν είσαι νέος δεν είναι τόσο αθώα
Ακόμα και οι μέτριας συχνότητας «κραιπάλες» μπορεί να έχουν μόνιμες επιπτώσεις. Τι έδειξε μελέτη του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια.
Ένα ποτηράκι παραπάνω δεν είναι έγκλημα, τα πολλά όμως ίσως να έχουν εξαιρετικά δυσάρεστα αποτελέσματα, μπορεί ακόμα και να αποτελέσουν παράγοντα που οδηγεί στο Αλτσχάιμερ.
Κατά καιρούς, πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να έχει άμεσο αντίκτυπο στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Ωστόσο, όπως αναφέρει το Studyfinds, μια νέα μελέτη διαπιστώνει ότι αυτή η βλάβη μπορεί να έχει μόνιμες συνέπειες, ακόμα κι αν κάποιος έχει σταματήσει να πίνει αρκετά χρόνια πριν εκδηλωθεί το πρόβλημα.
Η μελέτη διεξήχθη από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Neurobiology of Aging. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ακόμη και η μέτριας συχνότητας υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ όταν κανείς είναι νεαρός, μπορεί να διαμορφώσει μια νέα συνθήκη στον εγκέφαλο, καθιστώντας τον πιο ευάλωτο σε γνωστικά προβλήματα κατά τη διάρκεια της τρίτης ηλικίας.
Με απλά λόγια, ακόμα και τα ξέφρενα μεθύσια στα φοιτητικά χρόνια μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες πολλές δεκαετίες μετά.
Τι διαπίστωσε η έρευνα
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια και διαπίστωσε ότι η μέτριας συχνότητας υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ σε μικρότερη ηλικία μπορεί να έχει μόνιμες επιπτώσεις στη λειτουργία του εγκεφάλου, επηρεάζοντας τον τρόπο με τον οποίο οι νευρώνες επικοινωνούν στον προμετωπιαίο φλοιό (PFC) - την περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για κρίσιμες διαδικασίες όπως η λήψη αποφάσεων, η μνήμη και ο αυτοέλεγχος.
Στη μελέτη, τα ποντίκια εκτέθηκαν σε υπερκατανάλωση αλκοόλ για μια περίοδο εβδομάδων και στη συνέχεια απείχαν από το αλκοόλ για περίπου έξι μήνες - που ισοδυναμεί με αρκετά χρόνια σε ανθρώπινους όρους. Όταν οι ερευνητές εξέτασαν τον εγκέφαλο των ποντικών μετά από αυτή τη μακρά αποχή, παρατήρησαν σταθερές αλλαγές στους νευρώνες PFC.
Συγκεκριμένα, οι νευρώνες σε αυτήν την περιοχή είχαν υψηλότερα επίπεδα διεγερτικών σημάτων, που σημαίνει ότι «πυροβολούσαν» πιο συχνά από το συνηθισμένο. Σε υγιείς εγκεφάλους, μια προσεκτική ισορροπία διεγερτικών και ανασταλτικών σημάτων διατηρεί το σύστημα σταθερό, αλλά η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ φαίνεται να διαταράσσει αυτήν την ισορροπία με τρόπο που παραμένει, δημιουργώντας ενδεχομένως ένα περιβάλλον παρόμοιο για την εμφάνιση Αλτσχάιμερ πρώιμου σταδίου.
Υπερβολικά μεγαλύτερη διέγερση
Ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό εύρημα ήταν η αλλαγή στους μη πυραμιδικούς νευρώνες, έναν τύπο κυττάρου που συνήθως αναστέλλει την υπερδραστηριότητα στον εγκέφαλο. Μετά την περίοδο της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ, αυτοί οι νευρώνες παρουσίασαν σημαντική αύξηση στην είσοδο διεγερτικών σημάτων, σε διπλάσια σχεδόν ποσότητα.
Αυτή η αύξηση θα μπορούσε να οδηγήσει σε «υπερδιεγερσιμότητα», μια κατάσταση στην οποία ο εγκέφαλος γίνεται υπερβολικά ενεργός -χαρακτηριστικό γνώρισμα αρκετών νευροεκφυλιστικών καταστάσεων.
Ενώ η έρευνα διεξήχθη σε ποντίκια, αξίζει να εξεταστούν οι επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Εάν παρατηρηθούν παρόμοια αποτελέσματα σε ανθρώπους, αυτό υποδηλώνει ότι ακόμα και η μέτριας συχνότητας «κραιπάλη» στα νεανικά χρόνια θα μπορούσε να δημιουργήσει μόνιμες ευπάθειες στο δίκτυο του εγκεφάλου, αυξάνοντας ενδεχομένως τον κίνδυνο προβλημάτων την περίοδο που γερνάμε.
Βέβαια, είναι σημαντικό να υπάρξουν μελέτες σε ανθρώπους για να διερευνηθεί πώς τα διαφορετικά επίπεδα κατανάλωσης αλκοόλ αλληλεπιδρούν με την υγεία του εγκεφάλου και τη γήρανση.
