Θησαυρός από χρυσά και ασημένια νομίσματα του 15ου αιώνα βρέθηκε στη Σκωτία
Κυνηγοί θησαυρών έκαναν την τύχη τους με την ανακάλυψη ενός συνόλου άνω των 30 χρυσών και ασημένιων νομισμάτων.

Κυνηγοί θησαυρών, εξοπλισμένοι με ανιχνευτές μετάλλων, βρήκαν ένα σεντούκι με πάνω από 30 χρυσά και ασημένια νομίσματα του 15ου αιώνα. Η ανακάλυψη έγινε σε ένα χωράφι στην περιοχή Cappercleuch, κοντά στη λίμνη St Mary’s Loch, στα σύνορα της Σκωτίας. Ανασκαφή που έγινε στο σημείο απέδωσε πέντε ακόμα νομίσματα.
Η αστάθεια του 15ου αιώνα
Ο 15ος αιώνας ήταν μια ταραγμένη περίοδος στη βρετανική ιστορία. Ο Ερρίκος Ε΄ είχε πεθάνει το 1422 μ.Χ., με πιθανότερη αιτία θανάτου τη δυσεντερία, αλλά δεν αποκλείεται και η δόλια ενέργεια. Το θέμα είναι ότι, λίγο πριν το θάνατό του, όρισε αντιβασιλέα και κηδεμόνα του γιου του Ερρίκου, ο οποίος ήταν βρέφος 8 μηνών, τον αδελφό του, Δούκα του Λάνκαστερ.
Τα χρόνια της αντιβασιλείας ήταν ταραγμένα, ενώ ακόμα και όταν ο Ερρίκος ΣΤ’ ήταν αρκετά μεγάλος για να καθίσει στον θρόνο, δεν ήταν εξίσου αποτελεσματικός στη διεξαγωγή πολέμων όσο ο πατέρας του. Μέχρι το 1450 μ.Χ., είχαν χαθεί όλες οι κτήσεις της Γαλλίας και οι Άγγλοι ευγενείς είχαν χωριστεί σε φράξιες. Λίγα χρόνια αργότερα, θα ακολουθούσε ο Πόλεμος των Ρόδων.
Στη Σκωτία, τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα. Ο Ιάκωβος Α΄ της Σκωτίας, ο οποίος μεγάλωσε στην αγγλική αυλή και στο πλευρό του μελλοντικού Ερρίκου Ε΄ της Αγγλίας, αντιμετώπιζε διάφορα προβλήματα. Οι Σκωτσέζοι ευγενείς διαφωνούσαν με τις μεθόδους διοίκησης που είχε αντιγράψει από τον Ερρίκο Ε’ και τελικά τον δολοφόνησαν. Στη θέση του ανέβηκε ένας άλλος ανήλικος μονάρχης, εντείνοντας την πολιτική αστάθεια.
Ο χρυσός κανόνας της εποχής
Σε αυτό το ευμετάβλητο σκηνικό, υπήρχαν μόνο δύο είδη ασφαλών νομισμάτων: τα χρυσά και τα ασημένια. Από τις ημερομηνίες στα νομίσματα που βρέθηκαν στο Cappercleuch, φαίνεται ότι ο θησαυρός θάφτηκε το 1460 μ.Χ., όταν οι ταραχές ήταν στο απόγειό τους και στις δύο χώρες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κυνηγοί θησαυρών δικαιούνται την νομισματική αξία, όπως αυτή καθορίζεται από τη σπανιότητα, την ιστορική αξία, την κατάσταση και το περιεχόμενο σε πολύτιμο μέταλλο.