Τεράστια αρχαία πόλη ανακαλύφθηκε στον Αμαζόνιο - Ανατρέπει ιστορικά δεδομένα
Μια τεράστια αρχαία πόλη βρέθηκε στον Αμαζόνιο, κρυμμένη για χιλιάδες χρόνια κάτω από την πλούσια βλάστηση ανατρέποντας την ιστορία της περιοχής όπως της γνωρίζουμε σήμερα.
Πιο συγκεκριμένα, τα σπίτια και οι πλατείες στην περιοχή Ουπάνο στο ανατολικό Εκουαδόρ συνδέονταν με ένα εκπληκτικό δίκτυο δρόμων και καναλιών. Η περιοχή βρίσκεται στους πρόποδες ενός ηφαιστείου που δημιούργησε πλούσια εδάφη σε βλάστηση αλλά και οδήγησε στην καταστροφή του πολιτισμού από ενδεχόμενη έκρηξη.
Ενώ γνωρίζαμε για πόλεις στα υψίπεδα της Νότιας Αμερικής, όπως το Μάτσου Πίτσου στο Περού, εντός του Αμαζονίου πιστευόταν ότι οι άνθρωποι ζούσαν μόνο νομαδικά ή σε μικροσκοπικούς οικισμούς.
«Αυτή είναι η παλαιότερη από οποιαδήποτε άλλη περιοχή που γνωρίζουμε στον Αμαζόνιο. Έχουμε μια ευρωκεντρική άποψη για τον πολιτισμό, αλλά αυτό δείχνει ότι πρέπει να αλλάξουμε την ιδέα μας για το τι είναι πολιτισμός», λέει στο BBC ο καθηγητής Στίβεν Ρόσταιν, ερευνητής και διευθυντής στο Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας στη Γαλλία, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας.
«Αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τους πολιτισμούς του Αμαζονίου. Οι περισσότεροι άνθρωποι απεικονίζουν τους ιθαγενείς ως μικρές ομάδες, πιθανώς γυμνούς, να ζουν σε καλύβες και να σκάβουν τη γη - αυτό δείχνει ότι οι αρχαίοι πολιτισμοί ζούσαν σε περίπλοκες αστικές κοινωνίες», λέει ο Αντουάν Ντοριζόν που συμμετέχει στην ανακάλυψη.
Τα στοιχεία για την αρχαία πόλη
Η πόλη χτίστηκε πριν από περίπου 2.500 χρόνια και οι άνθρωποι έζησαν εκεί για έως και 1.000 χρόνια, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους. Είναι δύσκολο να υπολογιστεί με ακρίβεια πόσοι άνθρωποι ζούσαν εκεί ανά πάσα στιγμή.
Οι αρχαιολόγοι συνδύασαν τις ανασκαφές εδάφους με μια έρευνα σε μια περιοχή έκτασης 300 τετραγωνικών χιλιομέτρων χρησιμοποιώντας αισθητήρες λέιζερ που πετάχτηκαν από ένα αεροπλάνο. Με αυτά μπορούσαν να εντοπίσουν υπολείμματα της πόλης κάτω από την πυκνή βλάστηση που καλύπτει την περιοχή.
Η αποκάλυψη ήταν συγκλονιστική. Μια μεγάλη, πολύπλοκη κοινωνία που φαίνεται να είναι ακόμη μεγαλύτερη από εκείνες των Μάγια στο Μεξικό και την Κεντρική Αμερική. «Φανταστείτε ότι ανακαλύψατε έναν άλλο πολιτισμό όπως οι Μάγια, αλλά με εντελώς διαφορετική αρχιτεκτονική, χρήση γης, κεραμικά», λέει ο Χοσέ Ιριάρτε, καθηγητής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Εξετέρ, ο οποίος δεν συμμετείχε σε αυτή την έρευνα. Ορισμένα από τα ευρήματα είναι «μοναδικά» για τη Νότια Αμερική, εξηγεί, δείχνοντας τις οκταγωνικές και ορθογώνιες πλατφόρμες που είναι τοποθετημένες μαζί.
Οι κοινωνίες ήταν σαφώς καλά οργανωμένες και αλληλένδετες, λέει, υπογραμμίζοντας τους μεγάλους βυθισμένους δρόμους μεταξύ των οικισμών. Στις πλατφόρμες βρέθηκαν λάκκοι, πιθάρια, πέτρες για το άλεσμα φυτών και καμένοι σπόροι.
Οι πολιτισμοί Κιλαμόπε και Ουπάνο που ζούσαν εκεί μάλλον επικεντρώθηκαν κυρίως στη γεωργία. Έτρωγαν καλαμπόκι και γλυκοπατάτα και πιθανότατα έπιναν «τσίτσα», ένα είδος γλυκιάς μπύρας.
Ένα δίκτυο ευθύγραμμων δρόμων και μονοπατιών συνέδεε πολλές από τις πλατφόρμες, συμπεριλαμβανομένης μιας που εκτεινόταν 25 χιλιόμετρα. Ο Ντόριζον ανέφερε ότι αυτό ήταν το πιο εντυπωσιακό μέρος της έρευνας.
«Το οδικό δίκτυο είναι πολύ εξελιγμένο. Εκτείνεται σε μια τεράστια απόσταση, όλα συνδέονται. Και υπάρχουν ορθές γωνίες, κάτι που είναι πολύ εντυπωσιακό», λέει, εξηγώντας ότι είναι πολύ πιο δύσκολο να φτιάξεις έναν ευθύ δρόμο. Μάλιστα πιστεύει ότι ορισμένοι είχαν «πολύ ισχυρό νόημα», ίσως συνδεδεμένο με μια τελετή ή θρησκεία.
Οι επιστήμονες εντόπισαν επίσης πεζοδρόμια με τάφρους εκατέρωθεν, τα οποία θεωρούν ότι ήταν κανάλια που χρησίμευαν στη διαχείριση του άφθονου νερού που υπάρχει στην περιοχή.
Οι πρώτες ενδείξεις για την εν λόγω πόλη υπάρχουν από τη δεκαετία του 1970, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που ολοκληρώνεται η έρευνα.