Σημίτης: Ο άνθρωπος που κάποιοι αγαπούσαν να μισούν

Ο Κώστας Σημίτης ήταν από τους πολιτικούς που φεύγοντας παίρνει μαζί του μια ολόκληρη γενιά και κλείνει ακόμη περισσότερο ένας κύκλος της πολιτικής μας ζωής.

Ο Σημίτης όπως όλοι οι ηγέτες θα κριθούν από τον ιστορικό του μέλλοντος. Και για τα θετικά της πορείας του, αλλά και για τα αρνητικά. Αν και ο ίδιος ήθελε να περνά ...αόρατος, τα όσα συνέβησαν επί της πρωθυπουργίας του, αλλά και τα όσα προηγήθηκαν της πολιτικής του διαδρομής τον έφερναν συχνά-πυκνά στο προσκήνιο. Σίγουρα δεν ήταν ένας πολιτικός που έγινε “είδωλο” ή απέκτησε χαρακτηριστικά μεσσία. Οι λόγοι είναι πολλοί και σίγουρα δεν είναι η ημέρα να τους εξηγήσουμε. Μένω επιγραμματικά στο ότι ο Κώστας Σημίτης ήταν ο άνθρωπος που κάποιοι αγαπούσαν να μισούν. Τους ήταν πιο εύκολο αυτό, από το να κάνουν όσα έπρατταν με άλλους ηγέτες. Ιδιαίτερα δε εντός ΠΑΣΟΚ γέννησε πολλά μίση και πάθη, περισσότερα ίσως από όσα του αναλογούσαν. Το κόμμα του αποδείχτηκε πολύ μικρό για να καταναλώσει τόσο Σημίτη, για αυτό και οι περισσότεροι του καταλόγιζαν ότι ήταν ο αρχηγός από τον οποίο ξεκίνησε το πολιτικό τέλος του ΠΑΣΟΚ. Θα έλεγα και ως έχων ασκήσει για ουκ ολίγα πράγματα κριτική για την πορεία του, ότι ήταν ο μόνος ίσως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που κατάλαβε ότι εάν δεν άλλαζε το Κίνημα του Ανδρέα, αργά ή γρήγορα θα εξαφανιζόταν καθώς ήταν ένα κόμμα που είχε στηθεί και ραφτεί στα μέτρα του ιδρυτή του.

Για αυτό και διαβάζω τις διάφορες δηλώσεις, από το ΠΑΣΟΚ μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ που ο καθένας για τους δικούς του λόγους σήμερα ομνύει στο έργο του Κώστα Σημίτη. Όπως είπα και εισαγωγικά η ιστορία θα είναι εκείνη που θα τον κρίνει. Διότι η πορεία του έχει και στιγμές που κρίνονται θετικές, αλλά και ουκ ολίγες που πλήγωσαν και τραυμάτισαν την κοινωνία. Η αλήθεια είναι ότι ο μη χαρισματικός Σημίτης με τις...δυο Ελλάδες του πλέον περνά στην ιστορία που θα κάνει τον δικό της λογαριασμό. Απλά θα πρότεινα σε όλους αυτούς που τώρα ανακαλύπτουν τον Σημίτη, να σκεφθούν τι έλεγαν για εκείνον μέχρι πριν λίγο καιρό. Και αφού το κάνουν ας επιστρέψουν με μέτρο στις δηλώσεις πένθους που κάνουν.

Κατανοώ ότι μέγα του θανάτου μυστήριο, αλλά ας τον αφήσουν τουλάχιστον να φύγει ήσυχα τώρα και κυρίως να σταματήσουν τα κροκοδείλια και υποκριτικά δάκρυα τώρα.

Ο Κώστας Σημίτης έγραψε τη δική του ιστορία και όσοι αγαπούσαν να τον μισούν, κυρίως από το ΠΑΣΟΚ, ας κάνουν την αυτοκριτική τους, και ας διδαχτούν για τις σημερινές συμπεριφορές τους.. Και κυρίως να αρχίζουν να βγάζουν την τοξικότητα από την πολιτική ζωή. Αυτό θα ήταν μια καλή αρχή για όλους και κυρίως για το πολιτικό σύστημα...