Μια απλή διατροφική αλλαγή μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια ζωής έως και 33%

Σε μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Cell Metabolism, αναφέρεται ότι ο περιορισμός ενός αμινοξέος αύξησε σημαντικά τη διάρκεια ζωής ποντικιών στο εργαστήριο. Ο λόγος για την ισολευκίνη, ένα από τα αμινοξέα που δεν συνθέτει ο οργανισμός και πρέπει να λαμβάνει μέσω της διατροφής. Τα τρόφιμα που είναι πλούσια σε ισολευκίνη είναι το κρέας, τα γαλακτοκομικά, τα αυγά και η σόγια.

Ισολευκίνη: Ένα αμινοξύ με διπλό ρόλο

Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν βρήκαν ότι, μειώνοντας την ισολευκίνη στη δίαιτα των ποντικιών, αυξήθηκε η διάρκεια ζωής των αρσενικών κατά 33% και των θηλυκών κατά 7%. Πέρα από τη διάρκεια ζωής, βελτιώθηκε η μυϊκή δύναμη, ο έλεγχος του σακχάρου, η συχνότητα καρκίνων, ακόμα και η όψη του τριχώματος. Μάλιστα, βρέθηκε ότι, ενώ τα ποντίκια που έλαβαν μειωμένες ποσότητες ισολευκίνης κατανάλωναν περισσότερες θερμίδες, είχαν χαμηλότερα επίπεδα λίπους και έκαιγαν περισσότερη ενέργεια. Το φαινόμενο αυτό δείχνει ότι ο μεταβολισμός τους έγινε πιο αποδοτικός, κάτι που θεωρείται επιθυμητό σε πληθυσμούς με αυξημένα ποσοστά παχυσαρκίας.

Διατροφικές επεμβάσεις και μακροζωία: Τι γνωρίζουμε σήμερα

Το προφανές ερώτημα είναι: «Μπορούν τα συμπεράσματα να εφαρμοστούν στον άνθρωπο;» Όπως διαβάζουμε στο bgr.com, το σίγουρο είναι ότι η μελέτη αυτή προστίθεται σε προηγούμενες που δείχνουν ότι η διατροφή επηρεάζει την υγεία τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Διατροφικές αλλαγές μπορούν να επεκτείνουν τη διάρκεια ζωής και ο περιορισμός της ισολευκίνης μπορεί να είναι μία από αυτές τις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Παρόμοιες παρεμβάσεις, όπως η νηστεία ή η μείωση των θερμίδων χωρίς ασιτία, έχουν δείξει θετικά αποτελέσματα και στους ανθρώπους.

Προκλήσεις και δυνατότητες: Πώς μεταφράζεται η έρευνα στον άνθρωπο;

Στην πράξη, όμως, αυτό είναι πολύ δύσκολο. Η διατροφή στηρίζεται σε μια λεπτή ισορροπία μεταξύ πρωτεΐνης και υδατανθράκων, και ο περιορισμός της ισολευκίνης μπορεί να μην είναι εφικτός. Τα περισσότερα φυσικά τρόφιμα που θεωρούνται πλούσια σε πρωτεΐνη περιέχουν επίσης ισολευκίνη, γεγονός που καθιστά δύσκολη την απομόνωσή της από την υπόλοιπη διατροφή. Επιπλέον, για να περάσουμε από την έρευνα σε ποντίκια στις εφαρμογές για τους ανθρώπους, θα χρειαστούν χρόνια ερευνών, καθώς κάθε οργανισμός έχει ιδιαιτερότητες. Μάλιστα, ο περιορισμός σημαντικών αμινοξέων μπορεί να έχει παρενέργειες που θα πρέπει να διαγνωστούν και να αντιμετωπιστούν. Η μακροχρόνια έλλειψη ισολευκίνης θα μπορούσε, θεωρητικά, να επηρεάσει αρνητικά τη μυϊκή ανάπτυξη ή τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

Ωστόσο, οι επιστήμονες αισιοδοξούν ότι θα μπορούσαν να αναπτυχθούν φάρμακα που περιορίζουν την ισολευκίνη ή τροφές με χαμηλά επίπεδα του αμινοξέος, ώστε να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Τέτοιες παρεμβάσεις δεν θα απαιτούσαν από τους ανθρώπους να αλλάξουν ριζικά τη διατροφή τους, αλλά θα λειτουργούσαν επικουρικά ή στοχευμένα. Αυτή η μελέτη μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην επιβράδυνση της γήρανσης και την αύξηση του προσδόκιμου ζωής στους ανθρώπους. Αν και βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή, η κατανόηση της επίδρασης συγκεκριμένων αμινοξέων ανοίγει νέες δυνατότητες στην επιστήμη της μακροζωίας.