Μαριέλλα Σαββίδου: «Η έκφραση «παραπάνω κιλά», δεν μ’ αρέσει - Δηλαδή παραπάνω σε σχέση με ποιον;»

Η Μαριέλλα Σαββίδου έχει βρει τις ισορροπίες της μέσα από την ψυχοθεραπεία αλλά και καταφέρνοντας να αποτινάξει τα συντηρητικά δεσμά της κοινωνίας που έζησε στην Κύπρο και να ταξιδέψει στην Γαλλία σε ηλικία 18 ετών προκειμένου να σπουδάσει.

Με συνέντευξή της στο περιοδικό «GRACE» μίλησε για όλα.

Πώς γίνεται ένα κορίτσι που έχει ζήσει σε έναν τέτοιο μικρόκοσμο, όπως αυτόν την Κύπρου, να καταφέρει να αποτινάξει από πάνω του αξίες συντηρητικές και βαθιά ριζωμένες στην κοινωνία, που έζησες; Και το ρωτώ αυτό με τη λογική ότι είσαι ένας άνθρωπος που αγωνίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη συμπερίληψη, την ορατότητα…

Η οικογένειά μου με βοήθησε σ’ αυτό. Και οι δυο γονείς μου είχαν σπουδάσει στο εξωτερικό. Από την άλλη, τελείωσα το δημόσιο σχολείο στην Κύπρο- ας αρχίσουμε από εκεί- ήμουνα πάρα πολύ καλή μαθήτρια αλλά δεν ήταν για μένα ό,τι πιο ελεύθερο στη σκέψη μπορούσε να υπάρχει. Για να καταλάβεις έγινα 30 χρονών για να ξαναβάλω μπλε χρώμα και μπλου τζιν, τόσο πολύ δεν το άντεχα πια αυτό το μπλε του σχολείου που φορούσαμε στη στολή μας. Ήταν τόσα πολλά τα χρόνια που φορούσαμε τα ίδια ρούχα που δεν άντεχα επειδή δεν βοήθησε καθόλου στην ελευθερία της σκέψης. Από την άλλη οτιδήποτε καλλιτεχνικό κάναμε στο σχολείο, είχε να κάνει με την ιστορία της Κύπρου, με την εισβολή που είναι ένα πάρα πολύ βαρύ θέμα και πολύ πραγματικό και έχει υποφέρει και η δική μου οικογένεια γιατί έχουνε χάσει σπίτια. Κάτω από αυτήν την ιστορική σκιά δεν μπορούσαν να γίνουν πολλές άλλες καλλιτεχνικές δράσεις. Σε μένα έδρασαν καταλυτικά οι γονείς μου. Ειδικά η μητέρα μου που είναι ένας άνθρωπος φοβερά συμπεριληπτικός. Ήταν από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με τη ΜΚΟ,  STOP (Stop Trafficking Of People) στην Κύπρο, είχε φίλους γκέι που ήταν ξένοι εκεί και πάντα όποιος ήταν ξένος είχε χώρο στο τραπέζι και στο σπίτι μας. Η μητέρα μου λοιπόν ήταν πολύ avant-garde για την εποχή της και για τη χώρα της  και πιστεύω ότι αυτό σε συνδυασμό με τη δική μου προσωπικότητα, με έκανε πάρα πολύ έτοιμη να πετάξω το μπλε του σχολείου από πάνω μου και ό,τι αυτό συμβολίζει.

Είσαι ένας άνθρωπος που και μόνον με την εμφάνισή σου και τον τρόπο που την υποστηρίζεις, είσαι πρότυπο για όλους εκείνους που έχουν παραπάνω κιλά…

Εμένα η έκφραση «παραπάνω κιλά», δε μ’ αρέσει. Δηλαδή παραπάνω σε σχέση με ποιον; Προτιμώ να μιλάμε για τους ανθρώπους που δεν αποτελούν το κλασικό πρότυπο ομορφιάς σώματος.

Έχεις κάνει ψυχοθεραπεία;

Φυσικά! Χρόνια τώρα. Με έχει βοηθήσει πολύ να παρατηρώ τον εαυτό μου με τους αυτοματισμούς που είχα μάθει να κάνω, οπότε αρχίζω να αναγνωρίζω τι κάνω καλά και τι όχι. Και έχω μάθει να με αποδέχομαι και να με αγαπώ. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι πάρα πολλά κορίτσια που μεγαλώσανε στα 90's είχαν μια πολύ άσχημη εικόνα για τον εαυτό τους. Όχι ότι τώρα δεν έχουν, λόγω φίλτρων και Instagram και TikTok…

Είσαι αντισυμβατική και στο κομμάτι της προσωπικής σου ζωής. Όχι με τους όρους του 2025, αλλά με τους όρους μιας συντηρητικής κοινωνίας…  

Είχα απομυθοποιήσει τους γάμους πάρα πολύ νωρίς. Δεν φαντάστηκα ποτέ το νυφικό μου και επειδή έχω ντυθεί και πολλές φορές νύφη στα σίριαλ και το έχω ζήσει, το χόρτασα. Για μένα έχει σημασία η ουσία. Δεν έχουν σημασία τόσο τα χαρτιά, ίσως γιατί η οικογένειά μου για πολλά χρόνια, μέσω της επιχείρησης τους οργάνωνε γάμους και έχω δει όλο αυτό το κομμάτι από την άλλη πλευρά. Μου φαίνεται κουραστικό. Δεν ξέρω τώρα αν ξημερώσει μια μέρα και γίνω μια φανταστική γριούλα και στα 80 ερωτευτώ κάποιον κύριο και πάμε να παντρευτούμε και να κλεφτούμε. Αυτό θα είχε πλάκα.