Διδασκάλου: Πτήσεις με Chessna στη Νέα Υόρκη και surfing με πανσέληνο στη Χαβάη που είναι γεμάτη καρχαρίες
Η καταξιωμένη ηθοποιός περιμένει τον μεγάλο έρωτα γιατί όπως λέει «της τον χρωστάει η ζωή».
Η Κατερίνα Διδασκάλου μιλάει για προσωπικές και επαγγελματικές στιγμές στην συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «Grace» και μεταξύ άλλων αναφέρεται στις «τρέλες» των νεανικών της χρόνων.
«Η μεγαλύτερη νεανική μου «τρέλα» θα έλεγα πως ήταν ότι πήγα να μάθω να πετάω μικρό αεροπλάνο στη Νέα Υόρκη. Και μιά φορά που πέταξα το πρώτο μου solo, εκεί λίγο τα «είδα όλα» γιατί αντίκρισα ένα σώμα συμπαγές να έρχεται κατά πάνω μου και είπα, «Α, ωραία εντάξει αυτό ήταν, τελειώσαμε. Bye». Και αυτό τι ήταν; Καπνιά από δάσος που καιγόταν τόσο πυκνή που νόμιζες ότι ήταν συμπαγής και εγώ πέρασα ανάμεσα και συνέχισα. Γιατί όταν πετάς το Chessna, δεν μπορείς να πας πολύ πάνω ή πολύ κάτω. Κάπως έτσι τελικά δεν πήρα το δίπλωμά μου ποτέ αλλά το να πετάω δεν με φοβίζει καθόλου.
Άλλη «τρέλα» ήταν πως έχω κάνει surfing με πανσέληνο στον Ειρηνικό. Συγκεκριμένα στη Χαβάη που ξέρουμε ότι είναι γεμάτη καρχαρίες. Και πήγα εκεί γιατί θυμόμουν το τραγούδι που μας έλεγε ο πατέρας μας για να μας κοιμίζει. «Εκεί στο νησί της Χαβάης το εξωτικό, ζούσε εκεί η όμορφη Αλόχα». Και έλεγα θα πάω σε αυτό το νησί να το δω. Και πήγα».
Για την φιλία και τον έρωτα λέει χαρακτηριστικά: «Στη φιλία και στον έρωτα δεν συγχωρώ το ψέμα. Η συμβίωση - η ουσιαστική συμβίωση - παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Και το να μπορείς μέσα στον χρόνο να δουλεύεις σε αυτή τη δυαδικότητα είναι πολύ σημαντικό. Οι τύποι και τα χαρτιά δεν μου έλεγαν ποτέ τίποτα. Θα το επιχειρούσα ξανά όμως, και τον γάμο και τη συμβίωση. Νομίζω μου χρωστάει ακόμα έναν έρωτα η ζωή. Εννοείται προτιμώ να είμαι ερωτευμένη από το να μην είμαι. Ο έρωτας είναι κινητήρια δύναμη. Τι να λέμε... Έλεγε ο Διογένης, «ο έρωτας και ο θάνατος είναι το ίδιο πράγμα». Την ίδια δύναμη έχουν στη ζωή μας.