«Κανόνας των 5 δευτερολέπτων»: Είναι αλήθεια ή αστικός μύθος;

Οι περισσότεροι από σας έχουν ακούσει για τον «κανόνα των 5 δευτερολέπτων», καθώς φαίνεται πως είναι ο πιο διαδεδομένος κανόνας αναφορικά με το φαγητό που πέφτει στο πάτωμα και αν τελικά επιτρέπεται να το φάμε.

Σύμφωνα με αυτόν τον κανόνα, αν πέσει το φαγητό μας στο πάτωμα, έχουμε 5 δευτερόλεπτα προθεσμία ώστε να το καταναλώσουμε με ασφάλεια, καθώς οι μικροοργανισμοί δεν έχουν τον χρόνο να μεταφερθούν.

Είναι όμως αλήθεια αυτός ο κανόνας ή μήπως αποτελεί έναν ακόμη μύθο;

Όπως γράφει το HealthLine, υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με την ασφάλεια της κατανάλωσης τροφίμων από το πάτωμα. Η σύγχυση έγκειται στο γεγονός ότι ορισμένες επιφάνειες είναι πιο ασφαλείς σε σχέση με άλλες.

Υπάρχουν λίγες μελέτες σχετικά με αυτό το θέμα. Ωστόσο, μια ομάδα ερευνητών δοκίμασε τον «κανόνα των 5 δευτερολέπτων».

Και ιδού τα συμπεράσματα:

Οι ερευνητές του Rutgers διαπίστωσαν ότι η υγρασία, ο τύπος της επιφάνειας και ο χρόνος επαφής στο έδαφος όντως παίζουν ρόλο.

Σύμφωνα με τη μελέτη, ορισμένα είδη τροφίμων «συμπεριφέρονται» καλύτερα από άλλα όταν πέφτουν στο πάτωμα ενώ και ο τύπος της επιφάνειας έχει επίσης σημασία.

Η υγρασία σε μια τροφή σχετίζεται άμεσα με τη μόλυνση. Για παράδειγμα, η μελέτη εξέτασε το καρπούζι, το οποίο έχει υψηλά επίπεδα υγρασίας. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι είχε περισσότερη μόλυνση από οποιοδήποτε άλλο τρόφιμο.

Όσον αφορά την επιφάνεια, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το χαλί έχει πολύ χαμηλό ρυθμό μεταφοράς. Αντιθέτως, το κεραμίδι, ο ανοξείδωτος χάλυβας και το ξύλο έχουν πολύ υψηλότερα ποσοστά μεταφοράς.

Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, η μεταφορά βακτηρίων μπορεί να ξεκινήσει σε λιγότερο από 1 δευτερόλεπτο. Η έρευνα δείχνει ότι τα τρόφιμα που είναι υγρά και κολλώδη πιθανότατα θα έχουν περισσότερα βακτήρια προσκολλημένα σε αυτό από ότι τα ξηρά τρόφιμα, όπως ένα μπισκότο.