Η στρατηγική του Αδώνιδος «παγίδα» για Μητσοτάκη
Πάντα υπάρχει ένα κομμάτι στα κόμματα που ικανοποιούνται από αυτό που συναντάς συνήθως στις εξέδρες των γηπέδων. Άρα τα πες τα Άδωνη, ή πέστα Παύλο, ή στο παρελθόν πέστα Μένιο (Κουτσόγιωργα) η Βαγγέλη (Γιαννόπουλε) σε ένα ποσοστό των κομμάτων είχε αντίκρισμα. Ήταν ακριβώς αυτό που λέγαμε και λέμε σκληρός πυρήνας, που ό,τι και να γινόταν θα ψήφιζε το κόμμα του.
Είναι για να υπενθυμίσω αυτό που έγραψα ακριβώς στην εισαγωγή μου το κομμάτι της εξέδρας που δεν πάει στο γήπεδο για να απολαύσει το παιχνίδι, αλλά πάει για την ομάδα. Το ερώτημα είναι εάν αυτό το τμήμα σου αρκεί για να κερδίσεις. Η αλήθεια είναι ότι χωρίς αυτό δεν μπορείς να πας στο γήπεδο, αλλά και μόνο με αυτό δεν μπορείς να κερδίσεις τις εκλογές.
Άρα η ανάγνωση της στρατηγικής Αδώνιδος, που έχει πάρει… σβάρνα τα νησιά και το διαδίκτυο για να απαντά στον Κασσελάκη, έχει νόημα, αλλά πολύ συγκεκριμένο και πολύ περιορισμένο. Και ταυτόχρονα είναι και μια μεγάλη παγίδα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Διότι όλο αυτό το πινγκ πονγκ της οξύτητας τον μόνο που βοηθάει είναι τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και κανέναν άλλο. Διότι ο κ. Κασσελάκης αποδεδειγμένα το μόνο γήπεδο που δείχνει να μπορεί να παίξει είναι αυτό που κινείται μεταξύ τραμπισμού, fake news και τοξικότητας.
Αυτό καλλιεργεί και σε αυτό επιχειρεί κάθε μέρα να σύρει τη Νέα Δημοκρατία και την κυβέρνηση. Για αυτό και ανακυκλώνει τις ίδιες ιστορίες, με άλλες αφορμές και προσχήματα. Το παιδί του… λαού που είναι αυτοδημιούργητος (και ας μεγάλωσε ως πορφυρογέννητος ο 36χρονος), που δεν φταίει για τα δεινά της χώρας καθώς έλειπε, ο αρχηγός που πάει στη Μύκονο για έξι μέρες και τον κατηγορούν ότι κάνει καιρό διακοπές (καθώς δεν μετράει τεχνηέντως τις μέρες που ήταν στην Αμερική για μια ακόμη φορά), ότι σιγά την πισίνα που έχει καθώς είναι μόλις 1,20 αντί για 1,40 γούρνα που είχε πει στην αρχή και άλλα τέτοια αληθοφανή ψέματα, που τα παρουσιάζει ως αλήθειες. Και όσο η ΝΔ πέφτει στην παγίδα του, γίνεται κομμάτι του αφηγήματος Κασσελάκη, όπως εκείνος επιδιώκει.
Λειτουργεί έτσι ως προωθητικός μηχανισμός του, και για ένα κομμάτι της κοινωνίας, που το ικανοποιεί να ακούει αυτό που κάποτε ο μακαριστός Χριστόδουλος είχε αποκαλύψει σε ένα ανέκδοτό του. Ο Κασσελάκης είναι η κλασική περίπτωση εκείνου που ζητά να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα και όχι να αποκτήσει κατσίκα ο ίδιος.
Αντί λοιπόν στην κυβέρνηση να απολογούνται και να επιχειρούν να πείσουν για το ότι όσα λέει ο Κασσελάκης δεν είναι αλήθεια, επί της ουσίας παίζουν στο γήπεδό του. Και αυτό είναι το λάθος. Διότι ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΑ -και αυτό είναι η φιλοσοφία του- θα κατασκευάζει ένα αφήγημα που θα έχει κάποια αληθινά στοιχεία πάνω στα οποία θα δομεί το αληθοφανές ψέμα του. Εξάλλου αυτή είναι η πεμπτουσία των fake news και του τραμπισμού σε όλες του τις εκφάνσεις. Για αυτό και ρωτώ, μήπως εκεί στο Μαξίμου και στην Πειραιώς πρέπει να ξαναδούν τη στρατηγική… Αδώνιδος;
