Είναι αργά για δάκρυα σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ

Αγαπητοί «σύντροφοι» του ΣΥΡΙΖΑ, εδώ και πάρα πολύ καιρό σας έγραφα ότι αργά ή γρήγορα θα βρίσκατε μπροστά σας το τέρας που εκτρέφατε. Και αναφέρομαι στις… πενούλες, στις… μάρκες που κυκλοφορούν ως τάγματα εφόδου στο διαδίκτυο και στοχοποιούσαν όποιον διαφωνούσε μαζί με τον εκάστοτε αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Γέμιζαν με fake news και αναρτήσεις κοπτοραπτικής και δολοφονούσαν ανθρώπους και χαρακτήρες, φαντασιώμενοι ότι χειραγωγούν το λαϊκό κίνημα.

Ως δοσίλογοι κουκουλοφόροι της κατοχής κυκλοφορούσαν και οπλοφορούσαν με το πληκτρολόγιο και ρωτούσαν τάχα μου δήθεν… ήρεμα. Στοχοποιούσαν ανθρώπους οικογένειες και παιδιά. Τώρα αυτά τα τέρατα άρχισαν να δαγκώνει το ένα το άλλο, και στη συνέχεια και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Βλέπεις ότι το θηρίο του φασισμού κόκκινου ή μαύρου έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό. Να δαγκώνει το χέρι που το ταΐζει ή το ανέχεται , όταν στοχοποιεί τον «αντίπαλο».

Το θλιβερό είναι ότι τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Στέφανος Κασσελάκης τα ανέχτηκαν ενώ ο τελευταίος κάποια από αυτά τα αξιοποίησε και στο μηχανισμό της Κουμουνδούρου, για να του κάνουν την βρώμικη δουλειά στο διαδίκτυο. Τώρα με αφορμή την αθλιότητα που έκαναν σε βάρος του Φάμελλου, της Τσαμπάζη και της Αχτσιόγλου, ο Κασσελάκης τάχα μου δήθεν βγήκε να τα… αδειάσει με χρονοκαθυστέρηση.

Αλλά όχι όλα. Επιλεκτικά. Δεν τόλμησε να ακουμπήσει την Πενούλα, Θάνο, Κώστα ή όπως αλλιώς την λένε, που ανηπαρήγαγε την αθλιότητα σε βάρος των στελεχών του κόμματος που υποστηρίζει. Αυτήν την άφησε ανέγγιχτη, ο θλιβερός πλέον αρχηγός της να συνεχίσει το έργο της, μέχρι να δαγκώσει και τον ίδιο όπως δαγκώνει τους ανθρώπους του Τσίπρα, από τότε που ανέλαβε ο Κασσελάκης.

Βλέπω τη δικαιολογημένη οργή των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, για τις χυδαιότητες που τους έγραψαν. Τους καταλαβαίνω αλλά έχω να τους πω ότι είναι αργά για δάκρυα σύντροφοι. Αυτά τα υβρίδια ανθρώπου τα ανεχτήκατε χρόνια τώρα και τους παραδώσατε δυστυχώς τα κλειδιά της πολιτικής σας.

Τους αφήσατε να στοχοποιούν, να βρίζουν και να στήνουν διαδικτυακές κρεμάλες. Τώρα ο κατήφορος πλέον δεν μαζεύεται, ούτε και οι κουκουλοφόροι του διαδικτύου. Αλλά όπως και οι πρόγονοί τους που έπαιξαν βρώμικο ρόλο και στην κατοχή και στον εμφύλιο κάποια στιγμή πιστεύω να αποκαλυφθούν. Και τότε θα κριθούν τόσο οι ίδιοι όσο και αυτοί που τους κάλυπταν για χρόνια. Η δικαιοσύνη έχει στα χέρια της εδώ και μήνες αναφορές και καταγγελίες.

Τώρα ελπίζω και μηνύσεις, ώστε να ξεσκεπαστούν τα ανθρωπάκια, πληρωμένα ή μη. Και καλό είναι να πάψει ο Κασσελάκης στην αναρτήσεις του να χρησιμοποιεί την λέξη ενσυναίσθηση. Γιατί απλά δεν την έχει. Ούτε καν συναίσθηση των όσων κάνει δεν έχει πλέον. Ας κοιτάξει στην αυλή του και θα καταλάβει, πολλά περισσότερα. Θα δει τα…λουλούδια που άφησε να ανθίσουν, χωρίς καμία ενσυναίσθηση. Το βέβαιο είναι πως ούτε αυτά ούτε εκείνος θα λείψουν τόσο από την αριστερά όσο και από την πολιτική ζωή του τόπου. Και η στιγμή αυτή πλησιάζει…

ΥΓ. Δεν περίμενα σύντροφε Στέφανε ότι τόσο γρήγορα θα άνοιγες τον δεύτερο φάκελο που βρήκες, όπως έγραφε στην ιστορία με τους τρεις φακέλους, ο Ψυχάρης και την είχαμε δημοσιεύσει στον flash.gr στις 12 Ιουλίου. Γράφαμε τότε: «άνοιξε τον δεύτερο φάκελο: «Ρίξ’ τα στη διαπλοκή, ότι σε “πολεμούν τα διαπλεκόμενα συμφέροντα” κ.λπ.». Ακολούθησε τη συμβουλή και ξεπέρασε την κρίση». Ωπερ και κάνεις. Πάντως για καλό και για κακό ξεκίνα να γράφεις την τρίτη επιστολή με τις οδηγίες για τον επόμενο….