Το «ποτάμι του θανάτου» ξεβράζει έναν νεκρό την εβδομάδα

Κατά μέσο όρο, περίπου 30 πτώματα τον χρόνο ανασύρονται από τα «σκοτεινά» νερά του ποταμού Τάμεση στο Λονδίνο με ελάχιστα από αυτά, όμως, να γίνονται πρωτοσέλιδα. 

Ιστορικά τοπωνύμια κατά μήκος του βρετανικού ποταμού συνοψίζουν το «μακάβριο» παρελθόν του. Εκεί υπήρξαν το Dead Man's Dock στο Deptford, το Dead Man's Steps στο Wapping και το Dead Man's Hole, το οποίο εξακολουθεί να υπάρχει, στο Tower Bridge. Όλα τα παραπάνω ανακαλούν στη μνήμη ιστορίες ανθρώπων που εκτελέστηκαν, δολοφονήθηκαν ή αυτοκτόνησαν. 

Το δύσκολο κομμάτι της περισυλλογής ανήκει στη μονάδα θαλάσσιας αστυνόμευσης (MPU), που είναι επιφορτισμένη με τον έλεγχο 47 μιλίων του ποταμού μεταξύ Dartford και Hampton Court. 

Πέρυσι, η MPU ανέσυρε 45 πτώματα. Δεν ήταν όλα από τον Τάμεση, καθώς στην ευθύνη της υπηρεσίας υπάγονται λίμνες, δεξαμενές και 200 μίλια καναλιού στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι περισσότεροι, όμως, έχουν βρεθεί ξεβρασμένοι σε λασπώδεις εκτάσεις και σε παραλίες με βότσαλα ή απλώς επιπλέουν στο ταχύ του ρεύμα. 

Τα στοιχεία της μητροπολιτικής αστυνομίας δείχνουν ότι το 2021 βρέθηκαν 23 πτώματα στο αστικό τμήμα του Τάμεση που καλύπτεται από την MPU. Το 2019 υπήρχαν 27, το 2017 ήταν 30 και το 2015 υπήρχαν 38. Εκτιμάται ότι κατά μήκος της πλήρους πορείας των 213 μιλίων του ποταμού, ένα νεκρό σώμα -κατά μέσο όρο- ξεβράζεται μία φορά την εβδομάδα.

Μέλος της ομάδας MPU αναφέρει στον Guardian: «Ο αριθμός των πτωμάτων που βρίσκουμε είναι σταθερός τα τελευταία 50 χρόνια. Περίπου 28-40 τον χρόνο. Ο μέσος όρος είναι πιθανώς περίπου 30». 

«Δεν είναι όλοι αυτοκτονικοί, μερικοί έχουν διαταραχές προσωπικότητας και είναι γνωστοί στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας (NHS), αλλά και στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης από προηγούμενα περιστατικά», σύμφωνα με τον αξιωματικό. «Ένας μικρός αριθμός περιστατικών είναι τυχαίοι πνιγμοί», προσθέτει. 

Το παλιρροϊκό εύρος του Τάμεση είναι περίπου 7 μέτρα. «Αυτό είναι τεράστιο. Δύο φορές την ημέρα. Μέσα-έξω. Η παλίρροια θα μπορούσε να έχει ταχύτητα 5-6 κόμβους», δηλώνει το μέλος της MPU. «Εάν κάποιος πηδήξει από τη γέφυρα του Westminster, ανάλογα με τον καιρό, μέσα σε 10 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι 100 μέτρα πάνω ή κάτω από το ποτάμι.» 

Η ισχυρή παλίρροια είναι ένας ακόμα λόγος για τον οποίο ακόμη και η εξαιρετικά έμπειρη ομάδα των 10 εκπαιδευμένων δυτών της MPU, δεν βουτάει στο ποτάμι παρά μόνο σε λίγες περιπτώσεις. «Είναι πολύ επικίνδυνο: έως και 20 μέτρα βάθος κυριαρχεί το απόλυτο σκοτάδι. Συνήθως βουτούν μόνο μεταξύ των παλιρροιών ή γύρω από τις προβλήτες και τις αποβάθρες.»

Όσοι βρεθούν στα νερά του Τάμεση, θα υποστούν ψυχρό σοκ από τις χαμηλές θερμοκρασίες που επικρατούν σε βάθος κάτω από το 1,5 μέτρο. Οι μύες παγώνουν, το στόμα ανοίγει, πίνουν νερό και βυθίζονται στον πυθμένα. Μόνο όταν βρεθούν σε κατάσταση αποσύνθεσης θα αρχίσουν να επιπλέουν. 

«Στον Τάμεση μπορεί να φτάσουν στον πάτο. Χτύπησαν τον πάτο. Δεν μπορούμε να βουτήξουμε εκεί. Θα μπορούσε να έχει βάθος 12 ή 13 μέτρα. Δεν μπορούμε να δούμε. Η παλίρροια κινείται συνεχώς, έτσι μπορεί κάποιος να καταλήξει 2 ή 3 μίλια μακριά, που είναι αρκετά.» 

«Υπήρξαν άνθρωποι που πήδηξαν από τη γέφυρα Dartford και κατέληξαν στο κεντρικό Λονδίνο», αναφέρει ο αξιωματικός. «Παρόλο που είμαστε ειδικοί και γνωρίζουμε τον ποταμό και τον γνωρίζουμε πολύ καλά, είναι 47 μίλια από τον Τάμεση. Είναι σαν μια βελόνα στ' άχυρα.»

Μερικές φορές ένα σώμα μπλέκεται σε παλιές προβλήτες. Ένα πιθανό σημείο παγίδευσης είναι, επίσης, ο πλωτήρας δίπλα στο London Eye. Μπορούν να πιαστούν σε συλλέκτες σκουπιδιών, που είναι μεγάλοι κάδοι με πλέγμα για να μπορούν να πιάνουν τα σκουπίδια του ποταμού. Ίσως πάλι να παγιδευτούν κάτω από φορτηγίδες, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ανακαλύπτονται για αρκετό χρονικό διάστημα. 

Μόλις η αστυνομία μάθει ότι κάποιος έπεσε στο ποτάμι, θα διεξάγει έρευνα στη χαμηλή στάθμη των νερών για τρεις μέρες, καθώς η στάθμη πέφτει περίπου 7 μέτρα και μερικές φορές τα πτώματα μπορούν να βρεθούν στα λασπόνερα. Διαφορετικά, θα τεθούν σε κατάσταση αναμονής. 

Όταν ανακτάται ένα σώμα, μεταφέρεται σε προσωρινό νεκροτομείο στην προβλήτα Wapping στα κεντρικά γραφεία της MPU, όπου λαμβάνει χώρα η διαδικασία ταυτοποίησης. Οι αξιωματικοί είναι «παθιασμένοι» και προσπαθούν να κρατήσουν την «αξιοπρέπεια» του ατόμου καθώς χειρίζονται την υπόθεση. 

Με την πρόοδο της επιστήμης και τη βοήθεια του DNA σχεδόν όλοι ταυτοποιούνται. Περιστασιακά θα υπάρχει ένας John ή μια Jane ή κάποιος αλλοδαπός, του οποίου η ταυτοποίηση είναι δύσκολη. 

Οι MPU, RNLI και η αρχή του λιμανιού του Λονδίνου (PLA) είναι οι κύριοι οργανισμοί που συμμετέχουν στη διαδικασία ανάκτησης ενός πτώματος. Βρίσκονται σε στενή συνεργασία με το NHS και είναι εταίροι του Tidal Thames Water Safety Forum, το οποίο έχει δεσμευτεί να μειώσει τον αριθμό των ανθρώπων που πνίγονται στο ποτάμι, είτε τυχαία είτε λόγω αυτοκτονίας. 

Σύμφωνα με στοιχεία του PLA, τουλάχιστον 847 περιστατικά τέθηκαν υπόψη των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης στον ποταμό το 2023. Τουλάχιστον 109 άνθρωποι μπήκαν στο νερό και επέζησαν, ενώ 27 έχασαν τη ζωή τους. 

Ο Τάμεσης είναι «σκληρός» και τα ανθρώπινα σώματα μπορεί να ακρωτηριαστούν από προπέλες σκαφών, από καρφιά σε προβλήτες ή συντρίμμια. Μερικές φορές, συνιστάται στους συγγενείς των νεκρών να μην δουν φωτογραφίες.

Είναι δυσάρεστη δουλειά για την 70μελή ομάδα MPU και αποτελεί μόνο ένα μικρό ποσοστό των καθηκόντων τους. «Αλλά είναι πραγματικά σημαντική δουλειά. Οι οικογένειες χρειάζεται να κλείσουν τις υποθέσεις τους», δήλωσε ο αξιωματικός.