Τα F-35, οι «απίθανες» θεωρίες και η πραγματικότητα

Tα τελευταία εικοσιτετράωρα, μετά την επιστολή του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν προς τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, για την θετική απάντηση στο να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για την αγορά από την Πολεμική Αεροπορίας της χώρας μας αεροσκαφών F – 35 έχουν ακουστεί στην δημόσια σφαίρα τα πιο απίθανα πράγματα. Κυριολεκτικά όμως απίθανα…

Το χειρότερο απ’ όλα βέβαια, είναι πως αυτές οι απίθανες πραγματικά, «ιστορίες» για τα αεροπλάνα, δεν ακούστηκαν μόνον από τα χείλη δημοσιογράφων, δημοσιολογούντων ή άλλων «ειδικών», αλλά και από χείλη πολιτικών. Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα λίγο ψύχραιμα.

Η χώρα μας, σε μια προσπάθεια αναβάθμισης του αμυντικού της οπλοστασίου ξεκίνησε από το 2020, να ανανεώνει συγκεκριμένα τμήματα των ενόπλων δυνάμεων, μια και για δέκα περίπου χρόνια «δεν αγοράζαμε ούτε βίδα», όπως ίσως καθ’ υπερβολήν, έλεγαν ανώτατοι αξιωματικοί στο Πεντάγωνο. Οι δυο μεγάλες αγορές ήταν τα γαλλικά αεροσκάφη Rafale, ήδη έχουν έλθει τα πρώτα, τα οποία αλλάζουν αμέσως τα δεδομένα στον εναέριο χώρο του Αιγαίου.

Παράλληλα, η αγορά των φρεγατών Belharra ενισχύει το Πολεμικό Ναυτικό, που τώρα κινείται με πλοία, πολλά από τα οποία κοντεύουν 25 και 30 χρόνια. Οι δυο αυτές κινήσεις αλλάξαν ριζικά τα δεδομένα στην σύγκριση των ελληνικών και Τουρκικών δυνάμεων.

Η ελληνική κυβέρνηση παράλληλα, βλέποντας ως ευκαιρία το ότι η Τουρκία, λόγω της αγοράς οπλικών συστημάτων από την Ρωσία, βγήκε από το πρόγραμμα κατασκευής των αμερικάνικων F-35, κινήθηκε προς αυτή την κατεύθυνση. Την αγορά αεροσκαφών πέμπτης γενιάς. Αεροσκαφών που δεν έχουν –όπως οι πιλότοι λένε- καμμιά σχέση με ότι άλλο κυκλοφορεί στην συγκεκριμένη αγορά. Έτσι, ο τότε αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Κ Φλώρος, ξεκίνησε τις διερευνητικές επαφές και αργότερα, με ένα ταξίδι του στις ΗΠΑ, φαίνεται να «άνοιξε» την δίοδο, για να προχωρήσει το θέμα. Έτσι, τώρα, μετά την δική μας επιστολή ενδιαφέροντος , η αμερικανική πλευρά απάντησε θετικά.

Και για να ξέρουμε γιατί μιλάμε, τα συγκεκριμένα αεροσκάφη, αόρατα όπως χαρακτηρίζονται, έχουν δυνατότητες διοίκησης, πληροφοριών αλλά και επιχειρήσεων, που ξεπερνούν κατά πολύ όλους τους τύπους αεροσκαφών που πετούν αυτή την στιγμή.

Ας δούμε τώρα τα όσα απίθανα έχουν ακουστεί. Το πρώτο είναι το «κλασσικό», δεν χρειαζόμαστε όπλα ή ποσά νοσοκομεία θα φτιάχναμε με τα δισ. που χρειάζονται τα αεροσκάφη. Στην απλοϊκή αυτή παρατήρηση η απάντηση είναι πως αν δεν έχεις δυνατότητα διατήρησης της εθνικής σου ανεξαρτησίας, το πόσα νοσοκομεία, ή σχολεία θα έχεις δεν παίζει τελικά και καμμιά σημασία.

Το δεύτερο είναι πως δεν έχει νόημα να πάρουμε τον συγκεκριμένο τύπο αεροσκαφών, μια και έχουμε f-16 και Rafale. Όσοι εκφράζουν αυτή την άποψη, δεν έχουν καμμιά γνώση του ποιες είναι οι δυνατότητες του συγκεκριμένου αεροσκάφους σε σχέση με τους άλλους τύπους αλλά και κυρίως τι υπεροπλία σε όλους τους τομείς, μπορεί να έχει η χώρα μας με την συνεργασία των τριών αυτών τύπων αεροσκαφών.

Το τρίτο, το οποίο ανέφεραν κυρίως γραφικοί τύποι αλλά και ευφάνταστοι συνάδελφοι μου δημοσιογράφοι, είναι πως «με ένα κουμπί, οι ΗΠΑ μπορούν να καταστήσουν οπότε θέλουν ανενεργά τα αεροσκάφη αυτά». Εδώ πραγματικά μιλάμε για τον τέλειο παραλογισμό, αλλά και την ακραία λογική του παραλόγου. Θεωρίες μυθομανών, παρόμοιες με αυτές που λένε ότι αυτό γίνεται και σε όλα τα αμερικανικά αεροσκάφη και γι' αυτό λέει δεν …πέταξαν τα αεροσκάφη αυτά το 1974 όταν έγινε η εισβολή στην Κύπρο. (άσχετα βέβαια, αν οι τότε πιλότοι τους λένε άλλα…). Οι κάθε είδους «συνωμοσιολόγοι δεν …απασχολούνται με κάτι ..τέτοια.

Και βέβαια, πολιτικός αρχηγός, είπε –και μάλιστα σοβαρά μιλώντας- το εξής αμίμητο. Τα αεροπλάνα αυτά, πετούν μόνον 20 λεπτά(!) και γι' αυτό και να μας τα χάριζαν δεν θα έπρεπε να τα πάρουμε. Στο συγκεκριμένο θέμα βέβαια, «η επιστήμη σηκώνει τα χεριά ψηλά».

Δυο, νομίζω είναι τα πράγματα που έχουν σημασία στο συγκεκριμένο ζήτημα. Το πρώτο ότι –όπως λένε όλοι οι ειδικοί- τα αεροσκάφη αυτά δίνουν στην χώρα μας ένα τεράστιο πλεονέκτημα στο Αιγαίο (και όχι μόνον), ένα πλεονέκτημα που όχι μόνον λειτουργεί αποτρεπτικά, αλλά μπορεί να αποτελέσει και βασικό στοιχείο μια ελληνικής επιτυχίας σε περίπτωση σύγκρουσης.

Το δεύτερο, το ότι οι ΗΠΑ αποφάσισαν να απαντήσουν θετικά, παράλληλα με την θετική απάντηση στην Τουρκία (για αγορά και αναβάθμιση) F-16, δείχνει πως οι ΗΠΑ, ναι μεν δεν επιθυμούν να «χάσουν» την Τουρκία από σύμμαχο στο ΝΑΤΟ, όμως έχουν επιλέξει ως κεντρικό παίκτη στην ευρύτερη περιοχή την χώρα μας.

Και αυτό γίνεται σαφές όχι μόνον από τις πολιτικές και διπλωματικές επαφές αλλά και από την παραχώρηση δωρεάν μεγάλου μέρους αμυντικού υλικού καθώς και την δυνατότητα συμμέτοχης στον σχεδιασμός αλλά και στην κατασκευή (και αγορά) των νέων υπερσύγχρονων φρεγατών Constellation.

Kαι κάτι τελευταίο. Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να προχωρήσουν, αν ο πρωθυπουργός δεν είχε κατανοήσει από την αρχή της θητείας του τα προβλήματα και δεν είχε αξιοποιήσει γρήγορα και έξυπνα τις ευκαιρίες σε πολιτικό επίπεδο σε συνδυασμό με τα γεγονότα στην ευρύτερη περιοχή. Και αν δεν υπήρχε μια ηγεσία στις Ένοπλες Δυνάμεις, όπως αυτή του στρατηγού Φλώρου και των συνεργατών του στο ΓΕΕΘΑ και τα επιτελεία, που να κάνει άμεσα τις κατάλληλες κινήσεις σε όλα τα επίπεδα για να γίνουν πράξη όλα αυτά. Ας ελπίσουμε πως και η νέα ηγεσία ΓΕΕΘΑ και επιτελείων, θα κινηθεί έξυπνα και γρηγορά στην ίδια κατεύθυνση και με την ίδια λογική.