Τα «αμερικανάκια» μας πήραν χαμπάρι (και φαλάγγι)

Είδα κάτι τίτλους «να» με το συμπάθιο, για τα όσα είπε ο αντιπρόεδρος Βανς κατά των Ευρωπαίων – μέσα από την «καρδιά» της Ευρώπης – και η αλήθεια είναι πως πολύ το καταχάρηκα.

Αγαπητοί, τα «αμερικανάκια» μας πήραν χαμπάρι και φαλάγγι. Και επέστρεψαν να μας κάνουν πλάκα. Η ομιλία Βανς επιβεβαίωσε κυνικά ότι η νέα διοίκηση Τραμπ ήρθε βαθιά διαβασμένη αυτή τη φορά για τους φίλους ευρωπαίους.

Από πού να το πιάσεις και τι να πρωτοπείς για τους απίθανους των Βρυξελλών που όλη μέρα κάνουν δημόσιες σχέσεις και lobbying υπογράφοντας την κάθε ανοησία που βαφτίζουν «μεταρρύθμιση». Και ξαφνικά βλέπουν πως μέσα στο δωμάτιο υπάρχει ένας ελέφαντας που πρέπει να διαχειριστούν.

Με έναν σχεδόν «ξεχασμένο» πόλεμο στην Ουκρανία που κανείς δεν ήθελε να ασχοληθεί σοβαρά μαζί του, οι ευρωπαίοι εδώ και τρία χρόνια χρηματοδοτούν το Κίεβο χωρίς στην πραγματικότητα να ξέρουν τι θέλουν να κάνουν. Γιατί οι διακηρύξεις για την ειρήνη, τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου και των συνόρων, δεν φτάνουν.

Συγγνώμη αλλά οι εποχές είναι σκληρές και τα νερόβραστα λόγια δεν περνάνε πλέον.

Ξέρω, το πιθανότερο είναι η Ευρώπη να δώσει μία «ηχηρή» απάντηση οργανώνοντας την άμυνά της με κάποια έκτακτη σύνοδο ή κάτι τέτοιο αλλά μη βαυκαλιζόμαστε και μεταξύ μας.

Η επιστροφή σε πολιτικές των εθνικών κρατών θα καταστεί, άγαρμπα προβλέπω εγώ, μονόδρομος για όσους θέλουν να επιβιώσουν μέσα σε αυτόν τον νέο κόσμο που ο Τραμπ το μόνο που έκανε ήταν να τον περιγράψει με λόγια και πράξεις στην προεκλογική του εκστρατεία.

Και μη μου πει κανείς λέξη για την ενωμένη Ευρώπη. Γιατί σε όλες τις κρίσιμες έως τώρα Συνόδους – εκεί δηλαδή που η συζήτηση αφορούσε λεφτά – οι ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων, εμφανίζονταν ως πρωθυπουργοί των χωρών τους και όχι ως μέλη μίας ένωσης με κοινά συμφέρονται και επιδιώξεις. Όλα τα άλλα είναι «να είχαμε και να λέγαμε».

Σε λίγες ημέρες οι Γερμανοί πάνε στις κάλπες. Και ο Θεός βοηθός!