Η χλωρίνη του Τραμπ ως μαρκετερί
Θα ψηφίσουμε αυτόν που μάς έλεγε να πιούμε χλωρίνη για τον κορωνοϊό; Η απάντηση στην Αμερική είναι «ναι»
«Μα, είναι δυνατόν; Ο άνθρωπος μέσα στον κορωνοϊό έλεγε ότι πρέπει να πίνουμε χλωρίνη...».
Ακόμα δεν μπορεί να το χωνέψει ο καλός μου φίλος ο Μίλτος ότι λίγα μόλις 24ωρα πριν από τις αμερικανικές κάλπες ο Ντόναλντ Τραμπ είναι εξαιρετικά πιθανό να βγει νικητής και να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο.
Τα ίδια είχαμε πάθει και το 2017. Οι Ευρωπαίοι ούτε που είχαμε στο μυαλό μας το ενδεχόμενο ένας τύπος από το «Μόνος στο σπίτι 2» να γίνει ο 45ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Και μπήκαμε όλοι μας σε ένα «τρυπάκι» για την οπλοκατοχή, τις αμβλώσεις, το κλίμα, τη «χλωρίνη» και τα εμβόλια που λέει οργισμένος μέχρι σήμερα ο Μίλτος. Ώσπου προσγειωθήκαμε απότομα όταν αντιληφθήκαμε πως οι Αμερικανοί δεν ψηφίζουν όπως γουστάρουμε ή φανταζόμαστε εμείς, στην Αθήνα, στο Μόναχο και στη Ρώμη.
Ψηφίζουν και θα ψηφίσουν για την άθλια οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τεράστια τμήματα του μεσοαστικού πληθυσμού, για τη μετανάστευση και για το «αντισύστημα» που εφηύρε και χρησιμοποιεί σαν μαρκετερί. Προσέξτε:
Πολυεκατομμυριούχος. Με δικό του πύργο. Εντυπωσιακή σύζυγο. Παίζει, άνετος, γκολφ εν μέσω σκληρών δικαστηρίων και διοργανώνει πολυδάπανα γαμήλια τραπέζια. Είναι κολλητός του Έλον Μασκ. «Αντισυμβατικός» με πύρινο λόγο κατά των δημοσιογράφων και των παραδοσιακών Μέσων Ενημέρωσης. Τι άλλο να ζητήσει ένας μέσος Αμερικάνος από τη ζωή του;
Και μάρτυς μου ο Θεός, καθόλου καλά δε βλέπω όλη αυτή την «παρέλαση» γνωστών ή λαμπερών προσώπων από τα ΜΜΕ που καλούν τους Αμερικάνους να ψηφίσουν Κάμαλα και να μην επιστρέψουν στον εφιάλτη του Τραμπ. Ο Ομπάμα, ο Κλίντον, ο «Ιντιάνα Τζόουνς», η Τζένιφερ Λόπεζ και ο Σπρίνγκστιν. Πόσους θα πείσουν άραγε και πόσους θα οδηγήσουν στην αντίδραση;
Μικρά «τραμπάκια» στην Ευρώπη
Για την Ευρώπη η μεγάλη εικόνα αυτή τη φορά είναι διαφορετική. Όλοι είναι προετοιμασμένοι για το «κακό σενάριο» και γνωρίζουν τι θα βρουν απέναντί τους εάν στο Οβάλ Γραφείο καθίσει ξανά ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Πιθανότατα όχι γιατί από την πρώτη εμφάνιση Τραμπ το 2017 μέχρι σήμερα ο ίδιος έχει αλλάξει και στη γειτονιά μας βρίσκονται σε εξέλιξη δυο σκληροί πόλεμοι. Το δυστύχημα είναι πως πλέον ο Τραμπ γνωρίζει «πρόσωπα και πράγματα» για την Ευρώπη και τους ηγέτες της.
Αλλά και η ίδια η Ευρώπη δεν είναι η ίδια. Μικρά «τραμπάκια» έχουν ξεφυτρώσει στην πολιτική σκηνή αναζητώντας το ρόλο του επίσημου «αντιπροσώπου» του τραμπισμού στην Ευρώπη. Τα ευήκοα ώτα είναι πλέον περισσότερα και πιο «εκπαιδευμένα» στο να μην αντιδρούν στις ακρότητες, έστω και αν μάς προτρέπουν να πιούμε... χλωρίνη κατά του κορωνοϊου.
