Στροφή προς τα δεξιά και μέτρα - με αποτελέσματα- για την κοινωνία
Αν κοιτάξουμε τα νούμερα της εκλογικής αναμέτρησης, ψυχρά, επιφανειακά και ίσως αποκομμένα από τα αλλά δεδομένα, είναι σαφές ότι θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως η ΝΔ έχει κερδίσει και μάλιστα με μεγάλη διαφορά μια και το 28,31% είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των ποσοστών του δευτέρου και τρίτου κόμματος ( ΣΥΡΙΖΑ14,92 και ΠΑΣΟΚ 12,79 = 26,71%). Αυτή η οπτική μπορεί λοιπόν να οδηγήσει στο συμπέρασμα πως η κυβερνητική παράταξη κατήγαγε νίκη και μάλιστα μεγάλη.
Αν, από την άλλη, δούμε τα νούμερα των προηγούμενων ευρωεκλογών (λάβουμε υπόψιν τα αποτελέσματα των εθνικών πριν ένα χρόνο, αν και δεν αποτελούν ίδιο μέτρο σύγκρισης) και βέβαια κρίνουμε με βάση τον στόχο που είχε βάλει ο πρωθυπουργός, το 33% των περασμένων ευρωεκλογών, η ΝΔ ηττήθηκε Είναι πέντε μονάδες μακριά από τον στόχο της.
Μπορούμε λοιπόν να βγάλουμε οποίο συμπέρασμα θέλουμε ή μας βολεύει, ανάλογα με τα κριτήρια που θα θέτουμε. Για παράδειγμα μπορούμε επίσης να θέσουμε θέμα κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς γενικώς έτσι ώστε να έχουμε η τοποθέτηση του εκλογικού σώματος προς τα δεξιά ή να βάλουμε ως μέτρο την αποχή, την οποία ο καθένας μπορεί να εξηγήσει όπως θέλει ( ήταν της ΝΔ που δεν πήγαν να ψηφίσουν ή ήταν του Σύριζα που διαφωνούν με τον Κασσελάκη ή.. ή.. ή.. ).
Αν όμως θέλουμε να κάνουμε πραγματική αποτίμηση της κατάστασης για το κυβερνών κόμμα, θα πρέπει να είμαστε σαφείς. Η ΝΔ, η κυβέρνηση, δεν πέτυχε τους στόχους της σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση. Δεν κατάφερε να φτάσει τον πήχη που η ίδια έβαλε. Παράλληλα, είναι σαφές επίσης ότι συνεχίζει να είναι η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην χώρα και μάλιστα μακράν από τα άλλα κόμματα που δεν δείχνουν να αποτελούν για τον μέσο πολίτη, εναλλακτική. Είναι επίσης σαφές από το αποτέλεσμα, πως η ΝΔ έχασε ψηφοφόρους στα δεξιά της.
Μην υπολογίζοντας την αποχή, μια και δεν είναι δυνατόν με θεωρίες να στηρίξεις απόψεις, θα πρέπει να δούμε πως το ποσοστό που λείπει από το κυβερνητικό κόμμα, βρίσκεται σε κόμματα δεξιά του. Αυτό αυτόματα δείχνει και ένα έλλειμμα της κυβερνώσας παράταξης.
Οι αυτοχαρκτηριζόμενοι δεξιοί ή συντηρητικοί ψηφοφόροι, δείχνουν να έχουν ορισμένα προβλήματα με το κόμμα που εξέφραζε τον χώρο τους ως τώρα. Και το εκφράζουν (οι πιο λαϊκιστές) είτε ψηφίζοντας το κόμμα του κ. Βελόπουλου ή την Νίκη του κ Νατσιού, είτε στηρίζοντας την κ. Λατινοπούλου, η οποία εκφράζει πιστά ένα δεξιό ακροατήριο. Και που πραγματικά ήταν μια έκπληξη το ποσοστό που πήρε, μια και ήταν «one woman show»…
Ο πρωθυπουργός, μιλώντας χθες βράδυ αμέσως μετρά τα αποτελέσματα, είπε μια φράση που νομίζω πως αποτελεί κλειδί για τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης του. «Από αύριο ακολουθούμε μια νέα στρατηγική», είπε.
Η νέα αυτή στρατηγική, για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα και να έχει επιτυχία, θα πρέπει να κινηθεί πάνω σε δυο άξονες.
Ο ένας θα είναι η πιο δραστική και καθημερινή απασχόληση με τα προβλήματα των πολιτών, προβλήματα όπως οι τιμές στα σούπερ μάρκετ, τα υψηλά ενοίκια των σπιτιών, η ανασφάλεια σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας, με στόχο τα αποτελέσματα «εδώ και τώρα» που έλεγε και ο μακαρίτης Α Παπανδρέου.
Γιατί αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να λύσει η κυβέρνηση. Την λήψη μέτρων με αποτελέσματα για την πλειοψηφία.
Τα μέτρα υπέρ των μειονοτήτων είναι σωστό να λαμβάνονται (από εκεί φαίνεται η δημοκρατικότητα και προοδευτικότητα μιας κοινωνίας) αλλά δεν πρέπει ούτε να γίνονται κεντρικό θέμα πολιτικής και πανηγυρισμών (όπως έγινε το θέμα του γάμου των ομοφυλοφίλων) ούτε να δημιουργούν προβλήματα στην πλειοψηφία.
Ο δεύτερος άξονας θα είναι η «με μέτρο στροφή προς τα δεξιά». Η απασχόληση του κόμματος με «τα θέλω και τις προτεραιότητες του μέσου δεξιού πολίτη». Κι αυτό γιατί όπως το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έδειξε, πολλοί πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται δεξιοί, θεωρούν πως «το κόμμα τους εγκατέλειψε» και πως «στρίψαμε πολύ προς τα αριστερά». Αυτό δεν σημαίνει, όπως λένε πολλοί, αλλαγή των εκ του ΠΑΣΟΚ υπουργών . Εξάλλου οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν να επιδείξουν αποτελέσματα.
Αυτό σημαίνει πολιτικές που να δείχνουν ότι η ΝΔ δεν ξεχνά την σκληρή βάση της. Πολιτικές που να αντιμετωπίζουν τα ζητήματα που η συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών θεωρεί βασικά, όπως η ασφάλεια, η αθρόα είσοδος και εγκατάσταση μεταναστών (και δη μουσουλμάνων) αλλά και ζητήματα όπως η υγελια και η παιδεία.
Και βέβαια, σημαίνει σαφή τοποθέτηση σε επόμενο ανασχηματισμό προσώπων που είτε με την πολιτική τους, είτε λόγω της ιδιότητας τους (πχ πρώην στρατιωτικοί) αποτελούν «σήματα» προς την κατηγορία αυτών των πολίτων, πως το κόμμα τους περιλαμβάνει και την δική τους ιδεολογία. Το ίδιο θα πρέπει να γίνει και στην επιλογή του επομένου Προέδρου της Δημοκρατίας, στα τέλη του χρόνου, μια και από το ποιον ή ποιαν θα επιλέξει ο πρωθυπουργός για την πρώτη θέση της χώρας, θα κάνει σαφές αν «άκουσε» το μήνυμα των ψηφοφόρων.