Πολιτικός εκτροχιασμός

Λένε πως ο μεγάλος πόνος μπορεί να σε οδηγήσει στην τρέλα. Σε «τρελά λάθη» όμως, μπορεί να σε οδηγήσει και ο πανικός. Τα Τέμπη είναι μια τραγωδία. Δυστυχώς, για πολλούς εξελίσσεται σε πολιτικό θρίλερ και μοιραία σε ασεβή ιστορία για τους νεκρούς. Και ενώ αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς (πως θα μπορούσε άραγε), ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης και αρκετών εμπλεκόμενων, βρίσκονται να ασχολούνται με το πώς μπήκε η φωτιά, πώς έγινε η έκρηξη, τι σημαίνει αρωματικός υδρογονάνθρακας και με ποιον εμπειρογνώμονα συμφωνούν και ποιον θα καταγγείλουν. Η έκρηξη και η πυρόσφαιρα είναι πολύ σοβαρές παράμετροι στην τραγωδία, δεν είναι συγκρίσιμες όμως με το γεγονός ότι δύο τρένα βρέθηκαν στην ίδια γραμμή. Αυτός είναι ο λόγος που υπήρξε μετωπική σύγκρουση και δεκάδες νεκροί.

Κακά τα ψέματα, βρισκόμαστε να παρακολουθούμε αντίπαλα στρατόπεδα που φτάνουν να χρησιμοποιούν απαξιωτικά επιχειρήματα ακόμα και για τους χαροκαμένους γονείς «που μπορούν να λένε ό,τι θέλουν», λες και έχουν χάσει -εκτός από τα παιδιά τους- και το μυαλό τους. Φθάσαμε να υπάρχουν ομαδοποιήσεις γονέων για το με ποιους γονείς συμφωνούν και ποιους θεωρούν πολιτικούς αντιπάλους. Και αυτό το σκηνικό μέσα στο οποίο διεξάγεται αυτή η παράπλευρη τραγωδία, δεν είναι άλλο από ένα πολιτικό παίγνιο.

Προφανώς η κυβέρνηση βλέποντας ότι τα Τέμπη εξελίσσονται σε ένα μείζονα λόγο της δημοσκοπικής βουτιάς προσπαθεί να τα αντιμετωπίσει επικοινωνιακά και προσπαθώντας να μειώσει την ζημιά. Τα αντιπολιτευόμενα κόμματα είδαν -με εξαίρεση τα χαρακτηριζόμενα ως «αντισυστημικά»- να βρίσκονται πολιτικά πίσω από ένα θέμα καθοριστικό και προσπαθούν να βρεθούν σε καλύτερη θέση.

Δεν είναι όμως ούτε η άμυνα ούτε η επίθεση ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης μιας τραγωδίας, και σίγουρα δεν είναι το πολιτικό όφελος ή η ζημιά, που δίνει το ηθικό μέτρο και υποχρεώνει για το πώς θα σταθείς απέναντι του. Από αυτό το μέτρο βρίσκονται πολλοί σε μεγάλη απόσταση και μέρος της ελληνικής κοινωνίας βρίσκεται σε πορεία μετωπικής σύγκρουσης. Μπορεί τίποτα να μην μπορεί να θεραπεύσει πια τα Τέμπη και τις πληγές τους, αλλά τουλάχιστον να προληφθεί ένας νέος πολιτικός εκτροχιασμός.