Περιμένοντας τον… από μηχανής Θεό στην Κουμουνδούρου
Εδώ και καιρό σας είχα γράψει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πάσχει από αυτοκτονικό ιδεασμό. Και όσο παραμένει εγκλωβισμένος στις διαδικασίες και κόντρα διαδικασίες η δημοσκοπική αλλά κυρίως πολιτική του κατρακύλα θα συνεχίζεται. Όσο δε, δεν λαμβάνονται καθαρές αποφάσεις η πτώση δεν θα έχει τέλος και η ελεύθερη πτώση του κόμματος που κάποτε κυβέρνησε και στη συνέχεια αποτέλεσε την αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας θα συνεχίζεται. Ήδη, στις τελευταίες μετρήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φτάσει σε ιστορικά χαμηλά και παρά ταύτα τα στελέχη του παραμένουν στην θέαση των πραγμάτων, και όχι σε δράσεις και πράξεις, με αποτέλεσμα να μην έχει κανένα νόημα η επόμενη ημέρα. Πολύ απλά γιατί δεν θα υπάρχει επόμενη μέρα, εκτός βέβαια από μια…χούφτα εκατομμύρια για να μοιραστούν μεταξύ τους. Αν αυτός είναι ο σκοπός τους ας βγουν και να το πουν. Διότι δεν τους φταίνε οι χιλιάδες άνθρωποι, που και στα δύσκολα έμειναν μαζί τους.
Κάποια στιγμή οι εναπομείναντες στην Κουμουνδούρου οφείλουν να καταλάβουν ότι η αδράνεια, δεν είναι πολιτική πράξη και ο πολιτικός χρόνος για την όποια ανάκαμψη λιγοστεύει, όσο ο Στέφανος Κασσελάκης στήνει χαλαρά το μαγαζί του. Κατανοώ ότι έχουν μπει στο…τρυπάκι να μην κάνουν εκείνοι την πρώτη κίνηση, για να μην χάσουν την κοινοβουλευτική δύναμη που τους κρατά τυπικά στην αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι πέρα από τους τύπους υπάρχει η ουσία. Διότι αν συνεχίσουν έτσι το πιθανότερο είναι στις επόμενες μετρήσεις θα τους περάσει και το κόμμα της Λατινοπούλου.
Εάν αυτό είναι η φιλοδοξία τους σηκώνω τα χέρια ψηλά, διότι δεν είναι θέμα πολιτικής προσέγγισης, αλλά ιατρικής τα όσα συμβαίνουν εδώ και μήνες. Τώρα επειδή ακούω ότι διάφοροι περιμένουν από σήμερα να πιάσει δουλειά… Μεσσία στην κεντροαριστερά ο Αλέξης Τσίπρας, τους λέω ότι κανείς δεν σώθηκε από κανέναν μεσσία υπερβατικό η γήινο, εάν ο ίδιος δεν το επιθυμούσε. Δεν ξέρω εάν η τραγωδία που βιώνει ο χώρος χρειάζεται έναν από μηχανής Θεό, αλλά όλη αυτή η κατρακύλα, εάν δεν σταματήσει εδώ και τώρα κανένας δεν θα μπορεί να σώσει ότι δεν σώζεται.
Κάθε μέρα που περνά, ο ΣΥΡΙΖΑ πάει πιο… χαμηλά και όλο πιο χαμηλά και σε λίγο θα μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας εξαιτίας της ατολμίας όσων πρέπει να αναλάβουν τις ιστορικές ευθύνες τους απέναντι στο κόμμα της Αριστεράς. Εάν δεν ληφθούν αποφάσεις χθες, ο Κασσελάκης μπορεί να μην τους πάρει κρατική χρηματοδότηση και ταμπέλα, αλλά θ τους πάρει την «ψυχή». Άθελά τους ή ηθελημένα έχουν πέσει στην παγίδα του πιστεύοντας ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ τους.
Η αλήθεια είναι ότι ο χρόνος τους τελειώνει. Για να μην πω ότι τελείωσε από την ώρα που εξέλεξαν τον Στέφανο Κασσελάκη ως πρόεδρο. Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση, που θα έχει ενδιαφέρον για τους ιστορικούς του μέλλοντος και όχι από τους ζώντες στο παρόν. Τώρα εάν ο από…μηχανής θεός που έκανε στην μπάντα για να …περάσουν οι Κασσελίστας, φανεί για να δώσει λύση στην τραγωδία ενός κόμματος θα φανεί. Διαφορετικά ας κατεβάσουν την παράσταση πριν φύγουν οι εναπομείναντες θεατές…