Πενήντα χρόνια ΠΑΣΟΚ: Τελευταία ευκαιρία για ριζική αλλαγή

Τα πενήντα χρόνια από την ημέρα που το 1974, ο Ανδρέας Παπανδρέου σε μια εκδήλωση στο ξενοδοχείο «Κινγκ Πάλας», στο Σύνταγμα, (σήμερα έχει ανακαινιστεί και λέγεται Capital) ανακοίνωσε την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, γιόρτασε χθες το κίνημα, με μια εκδήλωση στο Ζάππειο.

Μια εκδήλωση που γίνεται εν μέσω της νέας διαδικασίας για εκλογή ηγεσίας, που θα γίνει σε ένα μήνα. Και μόνον ότι το κίνημα, μετά την αποχώρηση του Κ. Σημίτη από την ηγεσία, δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του και δεν μπορεί να «ηρεμήσει» εσωτερικά, αποδεικνύει πως το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται σήμερα σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Ένα σταυροδρόμι πιο κρίσιμο από την εποχή της κρίσης που κινδύνευσε να πέσει κάτω από το όριο του 3%.

Οι αλλαγές ηγεσίας, από τον Γ. Παπανδρέου, στον Β. Βενιζέλο την Φώφη Γεννηματά και τώρα τον Ν. Ανδρουλάκη, δεν μπόρεσαν να δώσουν στο ΠΑΣΟΚ την παλαιά αίγλη του.

Με ποσοστό λίγο πάνω από το δέκα, πολύ δύσκολα μπορεί να πιστέψει κάνεις τις …υποσχέσεις των υποψηφίων αρχηγών, για «τον δρόμο προς την εξουσία». Η σημερινή ηγεσία του κινήματος, αλλά και οι περισσότεροι από αυτούς που τη διεκδικούν, δεν έχουν καμμιά μα καμμιά σχέση ούτε με τον Α. Παπανδρέου ούτε βέβαια με τον Κ. Σημίτη.

Άλλοι κινούνται στα όρια της μετριότητας, άλλοι είναι καιροσκόποι και άλλοι βρίσκονται σε ένα κλίμα «και διηγώντας τα, να κλαις».

Κι όμως, προσπαθούν να πείσουν ότι αποτελούν τη συνέχεια εκείνου του ΠΑΣΟΚ. Πως αποτελούν συνέχεια του Α. Παπανδρέου που από το 13% των πρώτων μεταπολιτευτικών εκλογών, έφτασε σε επτά χρόνια το 48%.... Και όσο το κάνουν αυτό τόσο χάνουν την επαφή με τον μέσο πολίτη. Ο μικρομεγαλισμός ποτέ δεν βοήθησε κανέναν.

Αυτά που βοηθούν τα κόμματα να διεκδικήσουν και να καταλάβουν την εξουσία είναι τρία πράγματα.

--- Οι συγκυρίες, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές

--- Το συγκεκριμένο και εφαρμόσιμο πρόγραμμα και

--- Το πρόσωπο του ηγέτη.

Σήμερα λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ, «πάσχει» και από τα τρία.

--- Οι συγκυρίες και το πολιτικό κλίμα στη χώρα δεν έχει καμμιά σχέση με αυτό των χρόνων μετά τη μεταπολίτευση, όταν το ΠΑΣΟΚ γιγαντώθηκε. Αντίθετα, υπάρχει – ιδίως μετά την περιπέτεια της κρίσης- στον μέσο πολίτη μια ανάγκη για σιγουριά, για σταθερότητα. Δεν θέλει νέα μεγάλα λόγια και ανατροπές.

--- Το κίνημα δεν έδειξε τα τελευταία χρόνια να μπορεί να αρθρώσει ένα σοβαρό αντιπολιτευτικό λόγο, χωρίς λαϊκισμούς. Δεν μπόρεσε να πείσει τον μέσο πολίτη ότι έχει συγκεκριμένο, εναλλακτικό και εφαρμόσιμο πρόγραμμα. Οι συνεχείς καταγγελίες για την «παρακολούθηση» του αρχηγού του, μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα έφεραν.

--- Όσο για το θέμα του ηγέτη, δεν χρειάζεται κάνεις να είναι ειδικός για να καταλάβει τη διαφορά τόσο του Α. Παπανδρέου, ενός ανθρώπου που είχε την ικανότητα να πείθει τον λαό και ενός ανθρώπου που αγκάλιασαν οι πολίτες και τον έλεγαν με το μικρό του όνομα όσο και του «προσγειωμένου» και «αποτελεσματικού» Σημίτη, από τον σημερινό πρόεδρο του κινήματος αλλά και τους υποψηφίους για να τον αντικαταστήσουν.

Ο Κ. Σημίτης, που είναι συνιδρυτής του κινήματος, είπε ανάμεσα στα άλλα, στη χθεσινή εκδήλωση, ότι τώρα είναι μια ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ «για την ανασυγκρότηση της χώρας προς μια προοδευτική κατεύθυνση». Μάλιστα δεν παρέλειψε να επισημάνει πως «Οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες»….

Αν και έχω πια μεγάλα ερωτηματικά για το ποιος και τι είναι προοδευτικό, ωφελώ να πω πως συμφωνώ με τον Πρόεδρο πως οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες.

Μόνον που οι ευκαιρίες του ΠΑΣΟΚ, πέρασαν πια και σήμερα βρίσκεται σε ένα τέλμα, από το οποίο για να βγει χρειάζεται να δει το παρελθόν του, να κριτικάρει τα τεράστια λάθη του, να τα παραδεχθεί και να σκεφτεί με το βλέμμα στο μέλλον, βλέποντας την πραγματική εικόνα, την πραγματική ζωή, πέρα από ιδεοληψίες, «προοδευτισμούς» και άλλα παρόμοια.

Το ΠΑΣΟΚ, καλώς η κακώς, έχει εδώ και χρονιά κλείσει τον κύκλο του.

Ένα σοβαρό Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, που δεν θα ντρέπεται να το πει και στον τίτλο του αλλά και να υποστηρίζει αντίστοιχες θέσεις, ίσως να είχε μέλλον στον πολιτικό χάρτη της χώρας, αν έβρισκε και έναν τολμηρό, συγκροτημένο και πραγματιστή ηγέτη, που να μπορεί και «να κάνει γκελ» στους πολίτες αλλά και να τους εμπνεύσει σιγουριά…..

Χωρίς αυτά, θα βολοδέρνει μεταξύ 10 και 20%. Γιατί οι ευκαιρίες πέρασαν…..