Όταν η πραγματικότητα διαψεύδει την αντιπολίτευση που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ

Πίστευα ότι το πάθημα των διπλών εκλογών και η συντριπτική ήττα, θα είχε γίνει μάθημα στον ΣΥΡΙΖΑ. Οχι για τις ιδεολογικές του θέσεις και απόψεις. Αυτό είναι σεβαστό και κατανοητό. Μάλιστα, είναι και επιδιωκόμενο σε μια δημοκρατία, καθώς λειτουργεί ως το κύριο συστατικό για να είναι αυτή υγιής.

Απλά, είχα την ελπίδα ότι ο νέος Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Στέφανος Κασσελάκης, θα τραβούσε μια διαχωριστική γραμμή με το χθες, που εκπροσωπούσαν οι περιβόητες προεκλογικές διαφημίσεις της Κουμουνδούρου, οι οποίες παρουσιάζαν μια Ελλάδα “μαύρη και γκρίζα” που δεν υπήρχε.

Διαπιστώνω όμως ότι στον ΣΥΡΙΖΑ, παρά το ότι οι δημοσκοπήσεις τον φέρνουν πλέον στην τρίτη θέση, το αφήγημα παραμένει το ίδιο. Χωρίς καμία διέξοδο στο αδιέξοδο που έβαλαν οι ίδιοι τον εαυτό τους. Εξακολουθούν να παραμένουν αποκομμένοι από την πραγματικότητα σε μια σειρά από ζητήματα. Από την κατάσταση στην οικονομία μέχρι το θέμα των Μη Κρατικών – Μη Κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων. Οχι ότι η ακρίβεια δεν είναι πρόβλημα, όχι ότι ροκανίζει τις όποιες αυξήσεις στα εισοδήματα. Αλλά από αυτό το σημείο μέχρι σε εκείνο που θέλει τους Ελληνες να ζουν χειρότερα από την εποχή των Μνημονίων και να μην έχουν να φάνε ούτε τις γιορτές, είναι η νύχτα με τη μέρα.

Και όσο παραμένουν, ως αντιπολίτευση σε αυτές τις λογικές, όταν εξακολουθούν να είναι σε διαρκή αντιπαράθεση με την πραγματικότητα, τότε δεν έχουν καμία ελπίδα επιστροφής.

Η λογική ότι οι Ελληνίδες και οι Ελληνες, ζουν σαν το...κοριτσάκι με τα σπίρτα - που είναι και ένα από τα παραμύθια των ημερών - δεν πείθουν κανέναν. Μια ματιά στην έξοδο από το κλείνον άστυ, στους χειμερινούς προορισμούς, στα μαγαζιά, στα αεροδρόμια μπορεί να δείξει την αναντιστοιχία των όσων λέει η αντιπολίτευση και των όσων βιώνουν οι πολίτες.

Μπορεί να μην έχουν όλοι οι Ελληνες την δυνατότητα να...πεταχτούν για διακοπές είτε στο Παρίσι είτε στο Τέξας, όπως έκανε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στο χωριό τους (τουλάχιστον) μπορούν να πάνε οι περισσότεροι.

Αργά και σταθερά τα πράγματα βελτιώνονται και μακάρι αυτό να κρατήσει σε μια εποχή που κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά τι του ξημερώνει, σε κανένα επίπεδο.

Σε έναν κόσμο γεμάτο ρευστότητα, από την Ουκρανία, τη Μέση Ανατολή μέχρι την Αφρική, το ότι η πατρίδα μας παραμένει όρθια και με καλές προοπτικές, είναι κάτι για το οποίο πρέπει να χαιρόμαστε και όχι να μιζεριάζουμε.

Για αυτό ας δούμε την πραγματικότητα όπως είναι και όχι να δημιουργούμε τη δική μας πραγματικότητα για ...μικροκομματικούς λόγους. Αυτά και χρόνια πολλά...