Ολυμπιακός: Οι τελευταίες χαμένες κατοχές είναι η μία όψη του νομίσματος...
Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν τρεις ευκαιρίες να πάρουν το «διπλό», έκαναν ισάριθμα λάθη, ωστόσο, αυτή είναι μονάχα μία εκ των πολλών μεταφράσεων.
Ο Ολυμπιακός ταξίδεψε στην Τουρκία για να αντιμετωπίσει μια ομάδα που στα εδάφη της, έχει να φύγει με το «διπλό», από το μακρινό 2017. Το άτυπο σερί της Εφές συνεχίστηκε, με τους «ερυθρόλευκους» να έχουν τρεις ευκαιρίες να φύγουν νικητές και να τις σπαταλάνε με ισάριθμα λάθη. Αυτό όμως, είναι μονάχα η μία όψη του νομίσματος...
Γράφει ο Χρήστος Μπατάκας
Το ριμπάουντ που είναι (πάντα) θέμα θέλησης
Πολλά μπορούν να διδαχθούν στο μπάσκετ. Η τεχνική στο σουτ, ένα pick n roll, ένα καλό screen. Υπάρχει κι ένας τομέας που είναι θέμα θέλησης. Δεν διδάσκεται το να πας πρώτος στην μπάλα και να διεκδικήσεις το ριμπάουντ. Μαθαίνεις (μια φορά) το box-out, το block-out και στην συνέχεια, απλά το εφαρμόζεις στην πράξη.
Οι Τούρκοι πήραν συνολικά 36 ριμπάουντ, εκ των οποίων τα 13 ήταν επιθετικά. Με λίγα λόγια, παραπάνω από μια ντουζίνα ανανεωμένων επιθέσεων, με minimum 26 διαθέσιμους πόντους (αν υποθέσουμε πως όλες οι προσπάθειες θα μπορούσαν να είναι για 2 πόντους). Κι αυτό δεν είναι το μοναδικό παιχνίδι που οι «Πειραιώτες» εμφανίζουν θέμα στον «αέρα»...
Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη... παύει να είναι σύμπτωση
Στα τρια τελευταία παιχνίδια, απέναντι σε Ζαλγκίρις, Αρμάνι Μιλάνο και Εφές, η ομάδα του Μπαρτζώκα ξεκίνησε με εντυπωσιακό τρόπο και έφτασε τις διαφορές σε διψήφια νούμερα. Κατάφερε και τις τρεις φορές να επιτρέψει στον αντίπαλο να ξαναμπεί στο ματς και να το διεκδικήσει.
Τα νεκρά διαστήματα είναι αναμενόμενα. Το ημερολόγιο δείχνει ακόμα Οκτώβρη. Οι ομάδες δεν είναι ακόμα έτοιμες, τουλάχιστον στο 100% των δυνατοτήτων τους. Ωστόσο, στην τελική «σούμα» θα μετρήσει και το ξεκίνημα, όχι μόνο το φινάλε.
Rotation απόδοσης και rotation χρόνου
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας σε δηλώσεις του, έχει προαναγγείλει πως το rotation θα γίνεται βάση του χρόνου συμμετοχής και όχι απαραίτητα βάση της απόδοσης. Αυτό έχει ένα μεγάλο «συν» και ένα εξίσου μεγάλο «πλην». Το θετικό είναι πως όλοι οι παίκτες θα είναι ευχαριστημένοι (και θα παίζουν).
Το αρνητικό είναι πως, όταν παίκτες όπως ο Ντόρσει παίρνουν «φωτιά» (όπως συνέβη χθες), θα βγαίνουν με το... ρολόι. Κατανοώ πως σε μια ομάδα είναι δύσκολο να διατηρήσεις τις ισορροπίες. Ιδίως σε μια ομάδα που οι σταρ δεν περισσεύουν. Ωστόσο, είναι δουλειά των παικτών και όχι του προπονητή, να κάνουν ένα βήμα πίσω για το καλό του συνόλου.
Ο «τρελός» συντελεστής, το λεπτό της συμφοράς και ο Βεζένκοφ
H έβδομη σερί εκτός έδρας ήττας του Ολυμπιακού από την Εφές, θα μείνει αξέχαστη για έναν λόγο. Οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν σε ένα παιχνίδι που είχαν 26 ασίστ και μόλις 9 λάθη. Συντελεστής που φτάνει το +17, κι όμως... δεν αρκούσε για λόγους που προαναφέραμε.
Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω με όσους αναφέρουν πως κόστισαν (κυρίως) τα τρια λάθη στο τελευταίο λεπτό από Φουρνιέ και ΜακΚίσικ στο τέλος. Άθλημα λαθών είναι το μπάσκετ. Θα είναι ίσως σοφότερο το τεχνικό επιτελείο της ομάδας (που σε κάθε περίπτωση εκείνο ξέρει και όχι εμείς), να εστιάσει στο δεκάλεπτο που το +15 έγινε... καπνός.
Αν θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια απόφαση που καθόρισε την έκβαση του ματς στα τελευταία λεπτά, είναι η επιλογή του να μην πάρει την μπάλα ο Βεζένκοφ. Ναι, η Εφές τον έκλεισε αποτελεσματικά. Ωστόσο, μου μοιάζει αδιανόητο να μην υπήρξε ένας τρόπος, μια προσπάθεια, να ελευθερωθεί μέσα από ένα σύστημα στο τελευταίο δίλεπτό. Το τελευταίο του σουτ το επιχείρησε στα 11 λεπτά και 38 δευτερόλεπτα...