Ο Ανδρουλάκης παίζει… καθυστερήσεις και ο Μητσοτάκης παίρνει ανάσες και χρόνο
Το ζητούμενο των συγκεντρώσεων δεν είναι να παράξουν μόνο πολιτικό αποτέλεσμα, αλλά να μπορέσουν να προχωρήσουν σε δικαστικό αποτέλεσμα.
Οι συγκεντρώσεις για το έγκλημα των Τεμπών, παρήγαγαν ήδη πολιτικό αποτέλεσμα. Τίποτε δεν είναι ίδιο μετά από όσα συνέβησαν την περασμένη Κυριακή και αυτό είναι κατανοητό. Το ζητούμενο όμως δεν είναι να παράξουν μόνο πολιτικό αποτέλεσμα, αλλά πρωτίστως να μπορέσουν να προχωρήσουν σε δικαστικό αποτέλεσμα. Δηλαδή να αποδώσουν δικαιοσύνη. Και αυτό είναι ζητούμενο, καθώς στην πορεία θα δούμε να βγαίνουν «χαρτιά», να γίνονται «αποκαλύψεις», που ο καθένας θα τις διαβάζει κατά το δοκούν επιχειρώντας να εκμεταλλευτεί κομματικά, ακόμη και μια…παρένθεση σε ένα πόρισμα.
Και επειδή διαπιστώνω ότι τα κόμματα χαράσσουν την στρατηγική τους με βάση τα όσα έγιναν στις συγκεντρώσεις, που δεν τις είχαν καν πιάσει τα… ραντάρ του Μαξίμου και όχι μόνο, καλό θα είναι ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις να τις διαβάσουν προσεκτικά. Επειδή μάλιστα αναμένουμε και άλλες συγκεντρώσεις ιδιαίτερα, την ημέρα που θα κλείνουν δυο χρόνια από την τραγωδία, καλό θα είναι να σκεφτούν διπλά και τρίδιπλα, το πως θα διαχειριστούν την 28η Φεβρουαρίου και τις αναμενόμενες μεγάλες συγκεντρώσεις.
Εάν τα κόμματα της αντιπολίτευσης επιχειρήσουν να τις «καπελώσουν» μετατρέποντάς τις σε κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είναι θα πάνε για… μαλλί και θα βγουν κουρεμένα για άλλη μια φορά. Θα τους έλεγα απλά να μην… πυροβολήσουν για άλλη μια φορά τα πόδια τους. Ο κόσμος έχει το δικό του κριτήριο, και εάν θελήσουν αυτό να το εκμεταλλευτούν και να τις μετατρέψουν σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις και μόνο θα βρεθούν προ εκπλήξεως.
Για αυτό το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να τις αφήσουν να εξελιχθούν, όπως οι ίδιοι οι πολίτες κρίνουν στέλνοντας το δικό τους μήνυμα. Καμία συγκέντρωση «καπελωμένη» δεν θα τους προσφέρει κάτι παραπάνω στις δημοσκοπήσεις. Το βλέπουν ήδη. Εκείνο που οφείλουν να πράξουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και το γράφουμε καιρό είναι να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να συνεννοηθούν για τα βασικά. Αλλά αυτό που διαπιστώνω για άλλη μια φορά είναι ότι τα μικρά και τα μεγάλα εγώ, τους εμποδίζουν να πράξουν ακόμη και αυτήν την ώρα τα αυτονόητα.
Με τη φαγωμάρα και τις καθυστερήσεις τους διευκολύνουν για άλλη μια φορά την κυβέρνηση που κερδίζει χρόνο και χαράσσει στρατηγικές αντιμετώπισης των πληγών που έχει ανοίξει η υπόθεση των Τεμπών. Οσο δηλαδή ο Νίκος Ανδρουλάκης παίζει τις…καθυστερήσεις για να «τσιμπήσει» κάτι παραπάνω στο εσωκομματικό πόκερ της κεντροαριστεράς, τόσο η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα παίρνουν ανάσες και τον απαραίτητο χρόνο. Όταν κάτι δε δεν γίνεται στην ώρα του, στην εποχή που ζούμε έρχονται γεγονότα, που σκεπάζουν τα γεγονότα. Και τότε η παρέλαση προς τα θερινά ανάκτορα, που κάποιοι σκέπτονται γίνεται…γολγοθάς επιβίωσης για την επόμενη μέρα. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τον Ανδρουλάκη, αλλά και για όσους τον περιμένουν.
