Νόσος των Λεγεωνάριων: Η ασθένεια πίσω από τα κακοσυντηρημένα κλιματιστικά
Οι ειδικοί επισημαίνουν τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την κακή συντήρηση των κλιματιστικών
Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται αύξηση στα άτομα που πλήττει η Νόσος των Λεγεωνάριων, εξαιτίας της ραγδαίας εξάπλωσης των κλιματιστικών σε κάθε κλειστό χώρο όπως το σπίτι, το γραφείο, το αυτοκίνητο, τα καταστήματα κλπ.
Η ελλιπής, ή κακή συντήρηση του κλιματιστικού, φέρνει συσσώρευση επικίνδυνων βακτηρίων στο εσωτερικό του, τα οποία μεταφέρονται στον αέρα που αναπνέει το άτομο.
Μιλώντας στη πρωινή εκπομπή του MEGA, ο Κωσταντίνος Αντώνογλου, τεχνικός κλιματιστικών και ιδιοκτήτης καταστήματος με ηλεκτρικές συσκευές εξήγησε πως πριν την «βαριά» χρήση του κλιματιστικού, η συντήρηση και ο καθαρισμός της εσωτερικής μονάδας είναι απαραίτητος, καθώς υπάρχει συγκέντρωση πολλής σκόνης και μικροοργανισμών στις επιφάνειες και τα εξαρτήματά της. Ωστόσο, ο καθαρισμός των φίλτρων και ο έλεγχος του σωλήνα αποβολής νερού επιβάλλεται συχνότερα, τουλάχιστον μια φορά τον μήνα.
«Γενικότερα το φρέον δεν είναι κάτι που αλλάζει. Αυτό το ελέγχει ο τεχνικός μας. Είναι πολύ σημαντικό να γίνεται πολύ καλή συντήρηση, γιατί έτσι αφενός αποδίδουν καλύτερα και αφετέρου κάνουμε εξοικονόμηση ενέργειας.
Τα κλιματιστικά πρέπει να καθαρίζονται σίγουρα μια φορά τον χρόνο και πρέπει από μόνοι μας να καθαρίζουμε τα φίλτρα που έχει η συσκευή. Πρέπει να το κάνουμε κάθε μήνα, αν αυτό είναι δυνατό» είπε αρχικά ο κύριος Αντώνογλου.
Ερωτηθείς για το πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η συγκεκριμένη διαδικασία, ο ίδιος απάντησε «Είναι πολύ απλό. Όλα τα κλιματιστικά ανοίγουν από μπροστά, τα αφαιρούμε και τα πλένουμε με νερό. Τα αφήνουμε να στεγνώσουν στο μπαλκόνι και τα ξανά τοποθετούμε στο εσωτερικό της συσκευής. Όταν το κλιματιστικό "μπουκώνει" ζορίζεται και δεν αποδίδει όπως πρέπει» εξήγησε.
Tι είναι η Νόσος των Λεγεωνάριων;
Σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ και το ECDC η Νόσος των Λεγεωνάριων είναι μια βαριά μορφή πνευμονίας (λοίμωξη των πνευμόνων), η οποία οφείλεται στο βακτήριο Legionella.
Έχει θνητότητα περίπου 5%-10%. Δεν νοσούν όλοι όσοι εκτίθενται στη Legionella. Τα άτομα με υποκείμενες νόσους, οι καπνιστές, καθώς και οι ηλικιωμένοι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να νοσήσουν. Γενικά, τα συμπτώματα εκδηλώνονται από δύο έως δέκα ημέρες μετά τη μόλυνση, αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστούν έως και τρεις εβδομάδες αργότερα.
Η νόσος ξεκινά συνήθως με πυρετό, ρίγος, κεφαλαλγία και πόνο στους μυς. Στη συνέχεια εμφανίζονται ξηρός βήχας και δυσκολία στην αναπνοή που μπορεί να εξελιχθούν σε βαριά πνευμονία.
Το ένα τρίτο περίπου των ασθενών παρουσιάζει επίσης διάρροια ή έμετο, ενώ οι μισοί ασθενείς περίπου παρουσιάζουν σύγχυση ή παραλήρημα. Οι περισσότεροι ασθενείς χρειάζεται να νοσηλευθούν και να λάβουν θεραπεία με την κατάλληλη αντιβιοτική αγωγή. Για τη διάγνωση απαιτούνται ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις.
Πώς μεταδίδεται;
Μέσω της εισπνοής μικροσκοπικών σταγονιδίων νερού (αερολύματα/αεροζόλ) που περιέχουν τα βακτήρια Legionella. Τα βακτήρια αυτά ζουν στο νερό και πολλαπλασιάζονται υπό κατάλληλες συνθήκες, παραδείγματος χάριν, στάσιμο νερό σε τεχνητά συστήματα νερού με θερμοκρασίες 20°C έως 50°C.
Αερολύματα που περιέχουν Legionella μπορεί να δημιουργηθούν, για παράδειγμα, κατά τη ροή του νερού από τη βρύση ή την κεφαλή του ντους, μέσω των φυσαλίδων που αναδύονται από το νερό στις πισίνες των spa ή από ορισμένα κλιματιστικά συστήματα.