«Κι εσύ τέκνον Βρούτε;»: Όταν ο Ιούλιος Καίσαρας έπεφτε νεκρός από 23 μαχαιριές
Αναμφίβολα ένα από τα πιο εμβληματικά πρόσωπα της παγκόσμιας Ιστορίας ήταν και ο Ιούλιος Καίσαρας, ο οποίος, σαν σήμερα, 15 Μαρτίου, έπεφτε νεκρός από τις 23 μαχαιριές μίας ομάδας συνωμοτών, μεταξύ των οποίων και ο Βρούτος, που τον θεωρούσε σαν γιο του.
Μάλιστα, χαραγμένη στα χρονικά της Ιστορίας έχει μείνει και η φράση που αποδίδεται στον Καίσαρα όταν αναγνώρισε μεταξύ των δολοφόνων του τον Βρούτο: «Κι εσύ τέκνον Βρούτε» ή για τους λατινομαθείς «Tu quoque, fili!».
Βέβαια εδώ αξίζει να σημειωθεί πως δεν συμφωνούν όλοι οι ιστορικοί πως όντως ειπώθηκε αυτή η επιθανάτια ατάκα, αλλά έγινε μία διάσημη φράση που μέχρι και ο Σαίξπηρ επιστράτευσε στο έργο του «Ιούλιος Καίσαρας».
Ο Καίσαρ ανατράπηκε από την εξουσία όταν στις Ειδούς του Μαρτίου (15 Μαρτίου) του 44 π.Χ. μία ομάδα συνωμοτών τον δολοφόνησε. Η συνωμοσία είχε οργανωθεί από μέλη της Συγκλήτου, με αρχηγούς τους Μάρκο, Δέκιμο, Βρούτο και Κάσσιο.
«Να φοβάσαι τις Ειδούς του Μαρτίου»
Μάλιστα, αναφέρεται πως ενώ ο Ιούλιος Καίσαρας όδευε προς τη Γερουσία (και τον θάνατό του) ένας μάντης τον προειδοποίησε λέγοντάς του: «Να φοβάσαι τις Ειδούς του Μαρτίου». Λίγο αργότερτα, τον ξαναείδε μέσα στο πλήθος που τον επευφημούσε και του είπε ειρωνικά «Ιδού ήλθον οι Ειδοί του Μαρτίου!», με τον μάντη να του απαντά «αλλ’ ου παρήλθον...».
Παράλληλα, υπάρχει η αναφορά πως ένας φίλος του Καίσαρα είχε ενημερωθεί για τη συνωμοσία εναντίον του και έσπευσε να του γράψει ένα γράμμα, με την οδηγία πως έπρεπε να το διαβάσει αμέσως και μόνος του. Εκείνος όμως επέλεξε να το κρατήσει για αργότερα, με αποτέλεσμα να μην τα καταφέρει τελικά ποτέ.
Η προειδοποίηση του μάντη «Να φοβάσαι τις Ειδούς του Μαρτίου» δεν ήταν η μόνη προειδοποίηση που φαίνεται να δέχθηκε ο Καίσαρας. Ο Πλούταρχος αναφέρει μια σειρά άλλων ενδείξεων, όπως ο ταραγμένος ύπνος με κακά όνειρα της γυναίκας του Καίσαρα, Καλπουρνίας, την προηγούμενη νύχτα, που γι’ αυτόν τον λόγο τον παρακάλεσε να μην πάει στη σύγκλητο και σ’ αυτό συνηγόρησαν οι οιωνοσκόποι τους οποίους κάλεσε ο Καίσαρας (αλλά τον έπεισε για το αντίθετο ένας άλλος συνωμότης, ο Δέκιμος Βρούτος!).
Κυρίαρχοι της πολιτικής σκηνής της Ρώμης μετά το θάνατο του Ιουλίου Καίσαρα έγιναν ο Μάρκος Αντώνιος, ο Λέπιδος και Οκταβιανός, οι οποίοι συγκρότησαν τη δεύτερη τριανδρία, στην οποία ανατέθηκε με νόμο να ασκήσει την εξουσία για πέντε χρόνια.
