Ιουλία Καραπατάκη: «Κατάλαβα νωρίς, ότι παρά τις δυσκολίες, δεν χρειαζόμουν την υποστήριξη κανενός»

Η Ιουλία Καραπατάκη - που μόλις κυκλοφόρησε τα νέα της τραγούδια με την υπογραφή του Σωκράτη Μάλαμα - δίνει στο περιοδικό Elle την πρώτη της μεγάλη συνέντευξη κι μιλάει για τα ακούσματά της, την μουσική της διαδρομή και όσα έχει καταφέρει μέχρι σήμερα.

Για το ταξίδι της στη μουσική εξηγεί: «Πήγαινα σε μουσικό σχολείο και μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο μουσική. Ο πατέρας μου άκουγε συνέχεια μουσική και οι γιαγιάδες μου τραγουδούσαν. Δεν σχεδίαζα να γίνω μουσικός, αλλά βρέθηκα να αντικαθιστώ μια φίλη σε ένα μαγαζί και σιγά σιγά μπήκα στον χώρο. Το ένα live έφερε το άλλο. Δεν κυνήγησα κάτι. Έφτασα να δουλεύω οκτώ μέρες την εβδομάδα, μέχρι που εξαντλήθηκα και έπαθα υπερκόπωση. Ήταν λίγο πριν μπω στην μπάντα του Σωκράτη».

Έχει τραγουδήσει ρεμπέτικα τραγούδια, όμως δεν αποδέχεται τον όρο «ρεμπέτισσα»: «Το ρεμπέτικο γεννήθηκε σε συγκεκριμένες κοινωνικές συνθήκες. Δεν μπορούμε απλά να το οικειοποιηθούμε, ωστόσο το κουβαλάμε μέσα μας. Το ρεμπέτικο είναι ένα αγνό είδος τραγουδιού. Όλα εκεί υπάρχουν, στέκουν, ακούγονται αγέρωχα και ανόθευτα» υποστηρίζει.

Και μεταξύ άλλων παραδέχεται: «Το έχω ξαναπεί ότι υπήρξα πολύ τυχερή. Κατάλαβα νωρίς ότι, παρά τις δυσκολίες, δεν χρειαζόμουν την υποστήριξη κανενός, ούτε εγώ ούτε καμία γυναίκα. Δεν δυσκολεύτηκα, γιατί είχα την τύχη να δουλέψω σε υποστηρικτικά, ισότιμα και δίκαια περιβάλλοντα. Ακόμη και τις στιγμές που χρειάστηκε να εκτεθώ συναισθηματικά, υπήρχαν άνθρωποι που με στήριξαν. Ξεκίνησα με μπάντες που έπαιζαν ρεμπέτικα, όπου δεν υπήρχε ανταγωνισμός. Ήμασταν όλοι μια γλυκιά παρέα, χαιρόμασταν ο ένας για τον άλλο. Για εμένα, εκείνη η περίοδος είχε κάτι το παραμυθένιο. Όμως, ανεξάρτητα του τι έχω ζήσει εγώ, δεν είναι γλυκός ο κόσμος για τις γυναίκες εκεί έξω».