Η γενιά του Πολυτεχνείου, η πορεία και ο Κασσελάκης

Tο ημερολόγιο δείχνει 15 Νοεμβρίου και σε δυο 24ωρα όλοι οι…δρόμοι θα οδηγούν στο Πολυτεχνείο και από εκεί στην καθιερωμένη πλέον πορεία στην Αμερικανική Πρεσβεία. Αντε φέτος να προσθέσουν οι πορευθέντες - κατά τα ήθη, τα έθιμα και την κυριαρχούσα κουλτούρα της Αριστεράς - και την Πρεσβεία του Ισραήλ.

Και το Πολυτεχνείο, για την ακρίβεια η εξέγερση στο Πολυτεχνείο, που κλείνει μισό αιώνα ζωής, θα συνεχίσει να είναι ένα σύμβολο που αντί να ενώνει, να διχάζει το λαό και τα πολιτικά κόμματα. Και από «εξέγερση-σύμβολο» της αφύπνισης ενός λαού (είχε προηγηθεί χρονικά η Νομική) θα συνεχίσει να πορεύεται στην πορεία των χρόνων, σαν ένα κτίριο όπου λειτουργούσε ο παράνομος ραδιοφωνικός σταθμός των αγωνιζόμενων φοιτητών, των αγωνιζόμενων Ελλήνων, ένα κτίριο που μετρά την δημοκρατικότητά μας μέχρι σήμερα.

Λες και η δημοκρατία είναι μια έννοια αφηρημένη στο διηνεκές της Ιστορίας ,όπου ο καθένας την ερμηνεύει κατά το δοκούν και ανάλογα με την κομματική του ταμπέλα και πρόσημο.

Στο σημερινό σημείωμα δεν θα αναφερθώ στην «γενιά του Πολυτεχνείου». Μια γενιά που μεγάλωσε με τη Χούντα και αναπτύχθηκε στην προσπάθεια να κάνει πράξη τα όνειρά της. Το μόνο που θέλω να καταγράψω ως θέση, είναι ότι η γενιά αυτή σήκωσε περισσότερα από ότι της αναλογούσαν και πέτυχε περισσότερα από όσα πίστευαν κάποιοι ότι θα καταφέρει. Φυσικά, δεν αναφέρομαι στους λίγους και μετρημένους στα δάκτυλα που «εξαγόρασαν» με διάφορους τρόπους το Πολυτεχνείο, αλλά στη μεγάλη πλειοψηφία που συνέχισε τη ζωή της κάνοντας τις δάφνες του χθες πράξεις στην καθημερινότητά της. Ούτε βέβαια θα σχολιάσω τους πολλούς που έβαλαν μπροστά το Πολυτεχνείο και «ξέπλυναν» τις ενοχές τους για τη στάση τους κατά τη διάρκεια της επταετίας στην πατρίδα μας.

Ο φετινός εορτασμός όμως έχει ακόμη μια ιδιαιτερότητα, εκτός της συμπλήρωσης των πενήντα χρόνων. Και αυτή δεν είναι άλλη από τον Στέφανο Κασσελάκη. Και αναρωτιέμαι εάν ο νέος Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ως αμερικανοσπουδαγμένος θα συμμετάσχει στην καθιερωμένη πορεία που διοργανώνεται στην Αμερικανική Πρεσβεία. Και κυρίως εάν φωνάξει και εκείνος ως αμερικανοτραφής το: «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι». Εκτός εάν επικαλεστεί ότι στο Πολυτεχνείο ήταν αγέννητος τότε και δεν θυμάται. Για να δούμε πόσο ειλικρινής θα είναι…