Ο «άγνωστος» Φραγκίσκος: H Ελληνίδα που τον έζησε ως Καρδινάλιο μιλά στο Flash για το μεγαλείο του
Ο Πάπας Φραγκίσκος υπήρξε «επαναστάτης» μέσα στους κόλπους της Αγίας Έδρας αφήνοντας το αποτύπωμά του ανεξίτηλα χαραγμένο. Η «εξομολόγηση» της Χριστίνας Τσαρδίκου.

Θλίψη σε όλον τον Καθολικό αλλά και υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο προκάλεσε ο θάνατος του Πάπα Φραγκίσκου, σε ηλικία 88 ετών την Δευτέρα του Πάσχα.
Ο επίσκοπος με καταγωγή από την Αργεντινή, είχε προκαλέσει «σεισμό» στους συντηρητικούς κόλπους του Βατικανού, καθώς η μεταρρυθμιστική του ματιά στόχευε κυρίως στις ευάλωτες τάξεις αλλά και στη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο. Επιπρόσθετα, μια από τις βασικές του επιδιώξεις, μεταξύ άλλων, ήταν να φέρει πιο κοντά τους πολιτισμούς, με επίκεντρο το διάλογο μεταξύ ορθοδόξων και καθολικών.
Συγκινημένη για την απώλεια του Ποντίφικα, η Πρόεδρος της Ελληνικής Πολιτιστικής Οργάνωσης Νόστος στην Αργεντινή, κα Χριστίνα Τσαρδίκου, μίλησε αποκλειστικά στον flash.gr για τη σχέση της με τον τότε Αρχιεπίσκοπο και Καρδινάλιο του Μπουένος Άιρες και μετέπειτα Προκαθήμενο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, Χόρχε Μπεργκόλιο, αλλά και για την επιρροή που προκάλεσε ως Ποιμενάρχης.
«Γνώρισα τον Αρχιεπίσκοπο και Καρδινάλιο του Μπουένος Άιρες, Χόρχε Μπεργκόλιο, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, στις θείες λειτουργίες που τελούνταν στον Ελληνορθόδοξο Καθεδρικό Ναό του Μπουένος Άιρες — ιερές στιγμές αληθινής ενότητας, εκεί όπου Καθολικοί και Ορθόδοξοι ενώνονταν με ελπίδα και προσευχή, για να πλησιάσουν, καρδιά με καρδιά, τις ρίζες του Χριστιανισμού.
Στο τέλος κάθε λειτουργίας, μας αποχαιρετούσε έναν προς έναν στην πόρτα της εκκλησίας. Μας πρόσφερε μια μικρή εικονίτσα των Αποστόλων ΠΕΤΡΟΥ και ΠΑΥΛΟΥ, σφιχταγκαλιασμένων — σύμβολο ενότητας και αγάπης — μαζί με την ευλογία του και εκείνο το φωτεινό, ζεστό του χαμόγελο» αναφέρει αρχικά η κα Τσαρδίκου.
«Ένας Πάπας που άγγιξε ψυχές»
Η ίδια μοιράστηκε στον προσωπικό της λογαριασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια κοινή φωτογραφία με τον Πάπα Φραγκίσκο θέλοντας έτσι να τον αποχαιρετήσει.
«Ο Μπεργκόλιο δεν ήταν ένας ιερωμένος με επιτηδευμένη σοβαρότητα. Ήταν αληθινός. Χωρίς προσωπείο, χωρίς στολίσματα. Απλός. Ανθρώπινος. Ένας από εμάς. Δεν ανήκε σε έναν ξεχωριστό κόσμο. Ζούσε στον ίδιο κόσμο με εμάς, με τις πίκρες και τις χαρές του, με τη φτώχεια, την ανισότητα, την αδικία. Δεν ζήτησε να φανεί. Δεν προσπάθησε να παίξει κάποιον ρόλο. Ήταν ο ΕΑΥΤΟΣ του. Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ.
Ένας άνθρωπος του Μπουένος Άιρες με καρδιά γεμάτη αγάπη για τον συνάνθρωπο. Λατρεύτηκε από πολλούς, και από κάποιους άλλους παρεξηγήθηκε — γιατί τολμούσε, με λόγια και πράξεις, να ξεσκεπάζει την υποκρισία του κόσμου, των συστημάτων, της πολιτικής.
Και τότε, σαν θαύμα, ήρθε η είδηση που συγκλόνισε: Αυτός ο απλός, γήινος, άγιος άνθρωπος έγινε ΠΑΠΑΣ. Κι όχι οποιοσδήποτε Πάπας· ένας πάπας που άλλαξε τα πάντα. Έσπασε πρωτόκολλα. Άγγιξε ψυχές. Άνθρωπος ανάμεσα σε ανθρώπους.
Ο πάπας των φτωχών. Ο πάπας της ταπεινότητας. Ο πάπας ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ. Ο αξέχαστος.
Ας αναπαύεται τώρα στην αιώνια δόξα του Πατέρα, μέσα στο φως που τόσο γενναιόδωρα μοίρασε όσο ζούσε ανάμεσά μας» καταλήγει η κα Τσαρδίκου.
