«Γατούλα» 35.000 ετών βρέθηκε εξαιρετικά διατηρημένη στους πάγους της Σιβηρίας

Ένα μωρό γάτας της Πλειστόκαινου περιόδου, με αιχμηρά δόντια σαν σπαθιά - του γένους σμιλόδοντα – που εκτιμάται πως είναι ηλικίας 35.000 ετών, εντοπίστηκε στους πάγους της Σιβηρίας. Τώρα, οι επιστήμονες δημοσιοποίησαν τα αποτελέσματα της πρώτης τους μελέτης για το πλάσμα αυτό, που δεν εντοπίζεται πια στη σύγχρονη πανίδα.

Το μουμιοποιημένο σώμα της νεογέννητης γάτας βρέθηκε στον παγετώνα της Σιβηρίας το 2020, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Scientific Reports.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν οστά της λεκάνης, του μηριαίου οστού και της κνήμης εγκλωβισμένα σε ένα κομμάτι πάγου μαζί με τα μετωπικά υπολείμματα του μικρού. Η εμφάνιση του θηλαστικού δείχνει ότι δεν μοιάζει με κανένα άλλο «στη σύγχρονη πανίδα», έγραψαν οι ερευνητές.

Οι σμιλόδοντες αποτελούν γένος της εξαφανισμένης υποοικογένειας μαχαιροδόντων αιλουροειδών και έζησαν κατά την εποχή του Πλειστόκαινου.

Η ομάδα των επιστημόνων χρησιμοποίησε χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα για να προσδιορίσει ότι το μικρό ζώο - που ανήκει στο είδος Homotherium latidens - έζησε πριν από 35.000 με 37.000 χρόνια.

Η αποκάλυψη κατεψυγμένων υπολειμμάτων από θηλαστικά του Ύστερου Πλειστόκαινου είναι ένα σπάνιο φαινόμενο. Οι παλαιοντολόγοι έπρεπε συνήθως να βασίσουν τα συμπεράσματά τους στο πώς έμοιαζαν αυτά τα προϊστορικά αρπακτικά, μελετώντας τα απολιθωμένα οστά τους.

Αυτήν τη φορά, το παγωμένο ζώο είχε ακόμα μέρος της γούνας του, ενώ σώθηκαν ακόμα τα μουστάκια του, μουμιοποιημένη σάρκα και μυς, επιτρέποντας στους επιστήμονες να μελετήσουν το μέγεθος και την τοποθέτηση των αυτιών του, το μεγάλο στόμα και το ασυνήθιστο ρύγχος του, τον τεράστιο λαιμό, τα επιμήκη μπροστινά άκρα και το σκούρο τρίχωμα.

Οι επιστήμονες συνέκριναν τα υπολείμματα του ζώου αυτού με αυτό ενός λιονταριού ηλικίας τριών εβδομάδων, του Panthera leo, καθώς και με τα κρανία άλλων ανήλικων λιονταριών. Υπολόγισαν την ηλικία του με βάση την εμφάνιση των βρεφικών κοπτικών δοντιών, τα οποία συνέκριναν με αυτά του λιονταριού.

Το σώμα του μουμιοποιημένου ζώου ήταν καλυμμένο με ένα παχύ στρώμα από απαλή, σκούρα καφέ γούνα πάχους περίπου τριών εκατοστών, είπαν οι ερευνητές. Ο λαιμός του ήταν μακρύτερος και διπλάσιος σε πάχος από αυτόν ενός σύγχρονου λιονταριού.

Τα μπροστινά άκρα του μικρού διατηρήθηκαν σχεδόν πλήρως μέσα στον πάγο, αποκαλύπτοντας πλατιά, πόδια με γούνα, κατάλληλα για περπάτημα στο χιόνι και αιχμηρά, κυρτά νύχια.

Οι προϊστορικές αυτές γάτες που είχαν αιχμηρά δόντια, σε σχήμα σπαθιού περιφέρονταν ευρέως σε όλη την Αφρική, την Ευρώπη και την Αμερική για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια μέχρι πριν από περίπου 10.000 χρόνια, όταν η εποχή των παγετώνων έφτασε στο τέλος της και η λεία τους άρχισε να εξαφανίζεται.

Η ανακάλυψη του μουμιοποιημένου μωρού επιβεβαιώνει ότι οι γάτες αυτές ήταν παρούσες στην Ασία κατά την Ύστερη Πλειστόκαινο περίοδο, είπαν οι ερευνητές.

Σε αντίθεση με τις σύγχρονες μεγαλόσωμες γάτες, που έχουν μακριά πόδια και χρησιμοποιούν τις μακριές ουρές τους για ισορροπία όταν τρέχουν, οι γάτες με δόντια σαν σπαθιά ήταν πιο σωματώδεις - κατάλληλες για επιθέσεις σε ενέδρα όπου τύλιγαν τα δυνατά τους μέλη γύρω από το θήραμά τους και βύθιζαν τα δόντια τους στο σώμα του.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι αυτά τα διακριτικά χαρακτηριστικά ήταν ήδη εμφανή στο νεαρό ζώο, επιβεβαιώνοντας αυτό που οι παλαιοντολόγοι είχαν προηγουμένως αποκομίσει από τη μελέτη σκελετών ενηλίκων του είδους του που είχαν ανακαλυφθεί παλαιότερα.