Κι όμως: Δύο ρολά χαρτιού κουζίνας τη βδομάδα ισούνται με 41 λίτρα βενζίνης
Είναι σαφές πως τα επαναχρησιμοποιούμενα προϊόντα είναι σε κάθε περίπτωση πολύ πιο φιλικά για το περιβάλλον από οποιοδήποτε προϊόν μιας χρήσης.
Φαίνεται ότι η ίδια διαπίστωση ισχύει και για το ερώτημα: Βετέξ ή χαρτί κουζίνας;
Αντί για το χαρτί κουζίνας ή τις χαρτοπετσέτες μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει επαναχρησιμοποιούμενες χαρτοπετσέτες από μπαμπού, πανιά καθαρισμού από μικροΐνες, βαμβακερές πετσέτες.
Το βετέξ, βέβαια, παραμένει στην κορυφή των επιλογών των καταναλωτών και καταναλωτριών.
Πόσο επιβλαβές είναι, όμως, τελικά το χαρτί κουζίνας; Έρευνες «απαντούν» σε αυτό το ερώτημα με αποκαλυπτικά στοιχεία.
Χαρτοπολτός και ορυκτά καύσιμα
Σύμφωνα με τον Guardian, οι περισσότερες από τις επιπτώσεις της χρήσης χαρτιού εντοπίζονται στην πραγματικότητα κατά τη φάση παρασκευής τους.
Σύμφωνα με μια αξιολόγηση του κύκλου ζωής των χαρτιών κουζίνας συγκεκριμένης μάρκας, το 2016, ο σημαντικότερος αντίκτυπός τους στο περιβάλλον οφείλεται στην εξάντληση των ορυκτών καυσίμων.
Ο λόγος είναι ότι ο χαρτοπολτός στον οποίο βασίζεται η κατασκευή του χαρτιού κουζίνας, χρειάζεται ορυκτά καύσιμα για να παραχθεί.
Όπως έχει είναι γνωστό ήδη από το παρελθόν, η παραγωγή χαρτιού απαιτεί επίσης την εκμετάλλευση γεωργικής γης (το 99% της οποίας προορίζεται για την ανάπτυξη δέντρων), που οδηγεί με τη σειρά της στον σχηματισμό μικροσωματιδίων.
Σύμφωνα με μια μελέτη, που δημοσίευσε το MIT το 2012, διαπιστώθηκε πως δύο φύλλα χαρτιού κουζίνας αντιστοιχούν σε περίπου 15 γραμμάρια εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2).
Κατ’ αναλογία, μια τετραμελής οικογένεια που χρησιμοποιεί δύο ρολά χαρτιού κουζίνας την εβδομάδα είναι σαν να καταναλώνει περίπου 41 λίτρα βενζίνης το χρόνο, όπως εκτιμά το ιστολόγιο Earth911.com.
Σύμφωνα με τον διευθυντή τεχνικού προγράμματος βιώσιμου σχεδιασμού του Ινστιτούτου Βιωσιμότητας «Golisano» της Νέας Υόρκης, Μπράιαν Χίλτον, οι πετσέτες από ανακυκλωμένο χαρτί παρατείνουν τη διάρκεια ζωής των δέντρων που κόβονται για να φτιαχτεί χαρτί.
Μάλιστα, οι χαρτοπετσέτες αυτές μπορούν να κομποστοποιηθούν.
Αν τα στοιχεία αυτά δεν επαρκούν για να πείσουν τους καταναλωτές και τις καταναλώτριες να πάψουν να χρησιμοποιούν χαρτί κουζίνας ή χαρτοπετσέτες, τότε θα έπρεπε να μάθουν πως τα προϊόντα αυτά δεν καθαρίζουν καν τόσο καλά.
Βετέξ εναντίον χαρτιού κουζίνας
Σχεδιασμένα από έναν Σουηδό μηχανικό το 1949, τα βετέξ (Wettex) έγιναν δημοφιλή στην Ευρώπη τη δεκαετία του 1950 και στις ΗΠΑ μόλις την τελευταία δεκαετία.
Είναι κατασκευασμένα κατά 70% από κυτταρίνη και κατά 30% από βαμβάκι και η χρήση τους έχει απογειωθεί επειδή συνιστούν τόσο μια οικονομική επιλογή όσο και μια φιλική προς το περιβάλλον εναλλακτική.
Ο χρόνος ζωής τους ανέρχεται περίπου στους έξι μήνες, με ένα πακέτο των 10 βετέξ (των πιο απλών που μπορεί να βρείτε) να μπορεί να διαρκέσει περίπου ένα χρόνο. Το «κόλπο» για να παραταθεί ακόμα περισσότερο η ζωή τους είναι να πλένονται συχνά.
Αξίζει να σημειωθεί ότι εάν ένα πακέτο τριών βετέξ έχει το ίδιο αποτύπωμα άνθρακα με ένα ρολό χαρτιού κουζίνας, όπως εκτιμά το Earth911.com, τότε η χρήση βετέξ από τα νοικοκυριά, μπορεί να οδηγήσει στη μείωση περίπου 90 κιλών εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα κάθε χρόνο.
Ένα ακόμη από τα επιχειρήματα, που αξιοποιείται για να προτιμούν οι πολίτες το βετέξ, είναι πως αποτελεί, εκτός των άλλων, βιοδιασπώμενο προϊόν. Ωστόσο, βιοδιασπώμενο είναι και το χαρτί.
Το βασικό πρόβλημα έγκειται στον τρόπο με τον οποίο τα προϊόντα αυτά απορρίπτονται από τους καταναλωτές.
«Τα βετέξ θα μπορούσαν να είναι 100% κομποστοποιήσιμα, αλλά πόσο από αυτό θα κομποστοποιηθεί στην πραγματικότητα;», διερωτάται ο Μπράιαν Χίλτον.
«Αν δεν υπάρχει σύστημα που να επιτρέπει σε έναν καταναλωτή να κάνει κομποστοποίηση, τότε απλώς σπαταλά κανείς τα χρήματά του», σημειώνει.
Μια εναλλακτική «αιώνων»
Αν θέλετε να εξοικονομήσετε ακόμη περισσότερα χρήματα, μπορείτε πάντα να ανατρέξετε σε μια εναλλακτική που χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες: Ένα παλιό πανί, ή όπως έλεγαν οι μεγαλύτεροι «μια πατσαβούρα».
Μάλιστα, η εναλλακτική αυτή, προϊόν παλιών ρούχων και σεντονιών, μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια ζωής και των ίδιων των ρούχων. Έτσι ένα παλιό μπλουζάκι αντί να πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων, αποκτά νέα χρήση και μειώνεται το περιβαλλοντικό αποτύπωμά του.
Οι ειδικοί τονίζουν ότι στον κόσμο της βιωσιμότητας, σπάνια υπάρχουν «τέλειες» επιλογές. Μάλλον υπάρχουν επιλογές «λιγότερο κακές».