Ελ Σαλβαδόρ: Αυτός είναι ο χειρότερος serial killer της Λατινικής Αμερικής - Πρώην αστυνομικός με 40 φόνους
Στο Ελ Σαλβαδόρ φαίνεται πως βρίσκεται ο μεγαλύτερος serial killer της Λατινικής Αμερικής. Ο λόγος για τον πρώην αστυνομικό Ούγο Οσόριο, ο οποίος σύμφωνα με τις νέες αποκαλύψεις των αρχών εις βάρος του, πρόκειται για έναν «ψυχρό» δολοφόνο με πολύ αίμα στα χέρια του.
Ο γεροδεμένος άνδρας, ύψους 1,70 μ., εντάχθηκε στην αστυνομία το 1997, ωστόσο αποτάχθηκε το 2005 καθώς κατηγορήθηκε για σεξουαλική κακοποίηση ανήλικης. Ο Οσόριο βρισκόταν στη φυλακή μέχρι το 2011.
https://m.youtube.com/watch?v=d7dHZLIxVe4
«Πρόκειται για τύπο εντελώς παλαβό», κρίνει ο εγκληματολόγος Ίσραελ Τίκας. Στο σπίτι του, αστυνομικοί βρήκαν ένα εικόνισμα της «Santa Muerte», κεριά και μάσκες, με τις οποίες ο δολοφόνος αναμφίβολα τρομοκρατούσε τα θύματά του στη διάρκεια «ιεροτελεστιών», προσθέτει ο ίδιος.
Τη νύχτα της 7ης Μαΐου, ήταν οι κραυγές τρόμου κι οι φωνές που έβαλε η Τζακλίν Κριστίνα Παλόμο, 26 ετών, το τελευταίο θύμα του Ούγο Οσόριο, αυτές που έβαλαν τέλος στην εγκληματική καριέρα του πρώην αστυνομικού. Θορυβημένοι, οι γείτονες του Ούγο Οσόριο στη οδό Εστέβες, στην Τσαλτσουάπα – περίπου 90 χλμ. δυτικά από την πρωτεύουσα Σαν Σαλβαδόρ – τηλεφώνησαν στην άμεση δράση. Από τότε, στην έρευνα, που ακόμη βρίσκεται εν εξελίξει, επέτρεψε να βρεθούν 18 πτώματα.
Μέχρι εκείνη την βραδιά, ο πρώην αστυνομικός δεν είχε προσελκύσει ποτέ την προσοχή των γειτόνων του. Αλλά το μοιραίο βράδυ κυνήγησε το θήραμά του, που προσπαθούσε να διαφύγει απεγνωσμένα ουρλιάζοντας. Την πρόλαβε στην πόρτα. Τη σκότωσε χρησιμοποιώντας σιδηρολοστό, σύμφωνα με τους αστυνομικούς που διενεργούν την έρευνα.
https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=D0Fg95lRD3U&feature=emb_title
Ίχνη αίματος ως την πόρτα
Όλα αποκαλύφθηκαν «χάρη σε εκείνη, επειδή προσπάθησε να ξεφύγει, αφήνοντας ίχνη αίματος ως την πόρτα του εγκληματία. Αν δεν είχε γίνει αυτό, θα συνέχιζε», διαπιστώνει ο Χοσέ Κρους, ο παππούς της Τζακλίν.
Στο σπίτι, αστυνομικοί βρήκαν τα πτώματα της Τζακλίν και της μητέρας της, της Μίρνας. Σε μικρή απόσταση, πλάι σε ήδη ανοιγμένο τάφο, κείτονταν το πτώμα του Αλέξις, του μικρότερου αδελφού της Τζακλίν, 24 ετών, κι εκείνο ενός ακόμη άνδρα: του ίδιου του αδελφού του Ούγο Οσόριο. Η οικογένεια είχε δώσει 7.000 δολάρια στον αδελφό του πρώην αστυνομικού για να βοηθήσει τον Αλέξις να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ, εξήγησε ο παππούς.
«Εκταφιάστηκαν δεκατέσσερα πτώματα» από οικόπεδο που ανήκει στον πρώην αστυνομικό, απέναντι στο σπίτι του, είπε ο υπουργός Δικαιοσύνης και Ασφάλειας, ο Γουστάβο Βιγιατόρο.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των δημοσιογράφων, αναμένεται να ανασυρθούν συνολικά κάπου σαράντα πτώματα.
«Σεξομανής και ψυχοπαθής»
Μπροστά στο σπίτι πάνε κάθε μέρα συγγενείς ανθρώπων που έχουν εξαφανιστεί, για να μάθουν νέα. Με μια φωτογραφία στο χέρι, όπως όλοι όσοι φθάνουν εκεί, η Τέλμα Μανσία, 55 ετών, ψάχνει την εγγονή της, την Καμίλα, που εξαφανίστηκε τη 15η Απριλίου 2020, σε ηλικία 17 ετών. «Δεν μπορώ να κοιμηθώ», εξομολογείται. «Θα ήθελα να τη βρω ζωντανή, αλλά αν δεν είναι, θέλω να τη βρω για να έχει χριστιανική ταφή», εξηγεί.
Τα περισσότερα από τα λείψανα που έχουν εκταφιαστεί ανήκαν σε γυναίκες. Στο κατηγορητήριο συμπεριλαμβάνονται τουλάχιστον 11 υποθέσεις γυναικοκτονιών με επιβαρυντικές περιστάσεις. Στο Σαλβαδόρ των 6,7 εκατομμυρίων κατοίκων δολοφονήθηκαν 70 γυναίκες το 2020 και πάνω από 100 το 2019, σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές.
Οι ερευνητές περιγράφουν τον Ούγο Οσόριο ως «ψυχοπαθή σεξομανή», «δολοφόνο κατά συρροή» που κυνηγούσε τα θηράματά του σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, δελεάζοντάς τα με προσφορές για εργασία ή βοήθεια για να μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ.
Για την Τζανέτ Αγκιλάρ, ανεξάρτητη ερευνήτρια που εργάζεται για ιδρύματα και υπηρεσίες του ΟΗΕ και της ΕΕ, η υπόθεση του πρώην αστυνομικού «εγγράφεται στην κουλτούρα ακραίας βίας», την οποία ευνοεί η απόλυτη ατιμωρησία που απολαύουν συχνά οι κακοποιοί στη χώρα της κεντρικής Αμερικής.
Κατά την κυρία Αγκιλάρ, στο Σαλβαδόρ έχουν γίνει πάνω από 40.000 εξαφανίσεις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια: «η χώρα δεν έχει ιδέα για την έκταση που έχει πάρει το φαινόμενο (...) διότι αποκρύπτεται, παραμένει αθέατο».