Είναι ο Χρήστος Ράμμος ο νέος Σαρτζετάκης της Αριστεράς;
Όταν ξεκίνησα να γράφω το σημείωμα είχα στο μυαλό μου τον φίλτατο Θεόδωρο Μαργαρίτη, και την αποδοκιμασία που εισέπραξε από τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη, στην σκέψη του να προτείνει για Πρόεδρο Δημοκρατίας τον κ. Χρήστο Ράμμο, πρόεδρο της Ανεξάρτητης Αρχής για τη διασφάλιση του Απορρήτου των Επικοινωνιών. Την ίδια ώρα μου έφτασε η πληροφορία ότι η Νέα Αριστερά, τον πρότεινε επισήμως, ανοίγοντας επισήμως τον χορό των υποψηφίων, φέρνοντας σε δύσκολη θέση τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τον Σωκράτη Φάμελλο. Διότι στο τραπέζι δεν έκανε καμία διαβούλευση και απλά «καπέλωσε» τους υπολοίπους του χώρου σε μια προσπάθεια να δείξει ότι έχει ρόλο βγάζοντας επί της ουσίας από τα δύσκολα τους Ανδρουλάκη και Φάμελλο και λειτουργώντας ως λαγός.
Δεν θα αναφερθώ στην ουσία της πρότασης και στο κατά πόσο ο κ. Ράμμος επιτέλεσε το καθήκον του ως Πρόεδρος της Ανεξάρτητης Αρχής, στο να προστατεύσει το απόρρητο των επικοινωνιών μας, ή στο αν -όπως τον κατηγορούν- ευαισθητοποιήθηκε επιλεκτικά, δίνοντας την ευκαιρία σε κάποιους να μιλήσουν για εργαλειοποίηση του θεσμικού του ρόλου. Αυτό είναι θέμα που θα το κρίνουν άλλοι και όχι εγώ.
Η πρόταση των υπουργών του Τσίπρα, που έφτιαξαν κόμμα, απλά επιβεβαιώνει όσους κατηγορούσαν τον Πρόεδρο της Ανεξάρτητης Αρχής για πολιτικά παίγνια. Και όσο και εάν επιχειρήσουν να εμφανίσουν τον κ. Ράμμο ως νέο Σαρτζετάκη πολύ απλά δεν είναι . Διότι ούτε οι εποχές μοιάζουν ούτε τα ζητήματα που ζητούν απαντήσεις. Τα υπόλοιπα θα φανούν τώρα που ο κ. Ράμμος με έναν τρόπο αποφάσισε να μπει στην πολιτική αρένα. Διότι με την υποψηφιότητά του τελειώνει οριστικά ο ρόλος του ως προέδρου Ανεξάρτητης Αρχής και εμφανιζόμενος ως μια κομματική πρόταση.
Από την άλλη η πρόταση της Νέας Αριστεράς δυναμιτίζει το ραντεβού του Ανδρουλάκη με τον Μητσοτάκη και στριμώχνει τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να πάρει θέση, εάν δεν είναι πίσω από αυτήν και το… άδειασμα Μαργαρίτη δεν ήταν σικέ. Το βέβαιο είναι ότι τώρα θα πρέπει να ανοίξει τα χαρτιά του.
Από την άλλη μια επιλογή Ράμμου, θα διευκολύνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο να επιλέξει πλέον όποιο πρόσωπο θέλει, χωρίς να επιδιώξει συνεννόηση με την Κεντροαριστερά. Η επιλογή από αυτήν ενός προσώπου που έχει καλώς ή κακώς διχαστικό πρόσημο, εμποδίζει την όποια συνεννόηση και υψώνει τείχη μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Πλέον ο πρωθυπουργός είναι απελευθερωμένος να κάνει την κίνηση που τον διευκολύνει στο να συσπειρώσει την κεντροδεξιά. Με την απόφαση που πήρε σε πρώτη φάση Νέα Αριστερά , κομματικοποιεί την διαδικασία της εκλογής προέδρου και κάνει «δώρο» στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όσο για αυτούς που θεωρούν ότι κάνουν ρελάνς με την επιλογή του Ράμμου ως νέου Σαρτζετάκη, τους υπενθυμίζω ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται είτε ως τραγωδία είτε ως φάρσα. Και η Αριστερά το έχει ζήσει προσφάτως και στις δυο εκδοχές.
