Αυτά είναι τα 100 καλύτερα ψωμιά στον κόσμο - Τέσσερα ελληνικά ανάμεσά τους
Δεν υπάρχει τίποτε πιο λαχταριστό από ένα ζεστό, φρεσκοφουρνισμένο ψωμί το οποίο μπορείτε να συνοδέψετε με κάθε είδους καρύκευμα.

Ο γαστρονομικός οδηγός Taste Atlas παρουσίασε τα 100 καλύτερα ψωμιά στον κόσμο και φυσικά από τη λίστα του δεν μπορούσαν να λείπουν οι ελληνικές εκδοχές.
Ψωμιά και αρτοσκευάσματα από κάθε γωνιά της γης βρίσκονται μέσα στη λίστα με την πρώτη θέση να κατακτά το ινδικό νάαν με σκόρδο το οποίο έλαβε 4,7 αστέρια.
Τη δεύτερη θέση καταλαμβάνει ένα επίσης ινδικό ψωμί, το «Αμριτσάρι Κούλχα» με την ίδια βαθμολογία. Στην τρίτη θέση βρίσκουμε το τουρκικό αρτοσκεύασμα «Καρσαμπά πιντεσί» ενώ στην τέταρτη το ψωμί «Ρότι κανάι» από τη Μαλαισία. Την πεντάδα συμπληρώνει ένα Κολομβιανό ζυμαράκι που ακούει στο όνομα «Παν ντε μπόνο» με βαθμολογία 4,6.
Τα ελληνικά ψωμιά της λίστας του Taste Atlas
Η Λαδένια Κιμώλου είναι το μοναδικό ψωμί που συγκαταλέγεται ανάμεσα στα 50 καλύτερα ψωμιά στον κόσμο και τη συναντάμε στη θέση 48. Πρόκειται για ένα είδος μαλακού ψωμιού που ολοκληρώνεται με φέτες ντομάτας, κρεμμύδια και ελαιόλαδο. Αυτή η αλμυρή λιχουδιά θεωρείται η ελληνική εκδοχή της ιταλικής πίτσας και πιστεύεται ότι χρονολογείται από την εποχή της Ενετοκρατίας.
Η ζύμη συνήθως παρασκευάζεται από αλεύρι, μαγιά, νερό και αλάτι, αν και ορισμένες εκδοχές απαιτούν επίσης την προσθήκη ελαιολάδου στον συνδυασμό. Ο σπιτικός πελτέ ντομάτας χρησιμοποιείται συχνά σε περίπτωση που δεν υπάρχουν φρέσκες ντομάτες, ενώ μερικοί άνθρωποι τείνουν να ενισχύουν την απλή επικάλυψη ντομάτας-κρεμμυδιού με την προσθήκη κάπαρης και πιπεριάς.
Το έδεσμα συνήθως καρυκεύεται με θαλασσινό αλάτι, μαύρο πιπέρι και αποξηραμένη ρίγανη. Η Λαδένια μπορεί να γίνει σε στρογγυλό ή ορθογώνιο σχήμα και συνήθως τρώγεται για πρωινό ή ως ελαφρύ μεσημεριανό, αν και μπορεί να σερβιριστεί και ως μεζές.
Στην 53η θέση βρίσκουμε το τηγανόψωμο το οποίο παρασκευάζεται με ζύμη που αποτελείται από αλεύρι σίτου, ελαιόλαδο και αλάτι και τυλίγεται σε κύκλο, ενώ το κέντρο γεμίζεται με θρυμματισμένη φέτα ή μυζήθρα και βότανα όπως ρίγανη, δεντρολίβανο, μαϊντανό, δυόσμο ή φασκόμηλο.
Στη συνέχεια τηγανίζεται σε ελαιόλαδο μέχρι να ροδίσει και να γίνει τραγανό. Αυτό το ψωμί σερβίρεται παραδοσιακά για πρωινό και συνήθως πασπαλίζεται με σουσάμι ενώ μπορείτε να το λούσετε με μέλι ή βαλσάμικο.
Αρκετές θέσεις πιο κάτω, και συγκεκριμένα στην 77η, συναντάμε το Κουλούρι Θεσσαλονίκης. Όπως σημειώνει ο γαστρονομικός οδηγός, πρόκειται για ένα παραδοσιακό φαγητό του δρόμου. Μοιάζει αρκετά με το τουρκικό simit.
Στην πιο απλή του μορφή, το κουλούρι φτιάχνεται με ζύμη από αλεύρι σίτου που πλάθεται σε δακτύλιο πριν καλυφθεί με σουσάμι και ψηθεί. Αυτή η ελληνική εκδοχή πιστεύεται ότι ταξίδεψε από τους Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας που εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, εξ ου και το όνομα. Η προέλευση εξακολουθεί να αμφισβητείται μεταξύ των δύο χωρών.
Σε αντίθεση με την τουρκική εκδοχή, το κουλούρι Θεσσαλονίκης δεν είναι πλεγμένο και μόνο μερικές φορές βυθίζεται σε μελάσα. Αυτό το σνακ απολαμβάνεται συχνά για πρωινό και μπορείτε να το αγοράσετε από πλανόδιους πωλητές ή σε πολλά αρτοποιεία σε όλη τη χώρα.
Το τελευταίο ελληνικό ψωμί είναι η παραδοσιακή λαγάνα την οποία βρίσκουμε στην 82η θέση. Συνδέεται με την Καθαρά Δευτέρα, την πρώτη μέρα της Σαρακοστής. Το ψωμί παρασκευάζεται με αλεύρι σίτου, και παρόλο που ήταν κυρίως άζυμο και δεν περιελάμβανε γαλακτοκομικά ή λάδι, οι σύγχρονες ποικιλίες παρασκευάζονται συχνά με ελαιόλαδο και μαγιά.
Το ψωμί έχει οβάλ σχήμα και είναι επίπεδο και το πάνω μέρος πιέζεται συνήθως με τα δάχτυλα για να δημιουργηθούν μικρές εσοχές. Τα προαιρετικά συστατικά περιλαμβάνουν συχνά ελιές και διάφορα βότανα, αλλά το σουσάμι είναι η πιο κοινή επικάλυψη.
Η ακριβής προέλευση αυτού του αρχαίου ελληνικού ψωμιού είναι ακόμα ασαφής, αλλά η πρώτη γραπτή αναφορά του χρονολογείται από τον 5ο αιώνα π.Χ. όταν αναφέρθηκε σε ένα ποίημα του Έλληνα ποιητή Αριστοφάνη, ενώ το όνομα λαγάνα προέρχεται από τον αρχαίο ελληνορωμαϊκό όρο «λάγανον» που δήλωνε ένα παρόμοιο λεπτό ψωμί.