Ανατροπή: Το διαλειμματικό βάδισμα καίει περισσότερες θερμίδες από το σταθερό περπάτημα
Ανακαλύψτε πώς το διαλειμματικό βάδισμα, με σύντομες στάσεις, μπορεί να αυξήσει την κατανάλωση θερμίδων έως και 60% περισσότερο σε σύγκριση με το συνεχές περπάτημα.
Νέα δεδομένα έρχονται να ανατρέψουν όσα γνωρίζαμε για την καύση θερμίδων κατά τη διάρκεια της βάδισης! Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην Proceedings of the Royal Society B, το διαλειμματικό βάδισμα, δηλαδή το περπάτημα με σύντομες στάσεις, αποδεικνύεται πιο αποτελεσματικό στην κατανάλωση θερμίδων από το συνεχές περπάτημα.
Τι έδειξε η έρευνα:
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου διαπίστωσαν ότι η κατανάλωση ενέργειας αυξάνεται κατά 20-60% όταν κάνουμε σύντομες περιόδους βαδίσματος διάρκειας 10-30 δευτερολέπτων. Αυτή η αύξηση συνδέεται με την υψηλότερη ζήτηση οξυγόνου που παρατηρείται κατά την εκκίνηση της δραστηριότητας. Ο επικεφαλής της έρευνας, Φραντσέσκο Λουτσιάνο, παρομοίασε το φαινόμενο με ένα αυτοκίνητο που καταναλώνει περισσότερα καύσιμα στα πρώτα του χιλιόμετρα.
Γιατί είναι σημαντικό:
Οι ερευνητές εξηγούν ότι η εκκίνηση της άσκησης απαιτεί αυξημένη κατανάλωση ενέργειας, κάτι που δεν συμβαίνει στον ίδιο βαθμό όταν η δραστηριότητα γίνεται συνεχόμενα. Αυτό μπορεί να αλλάξει τον τρόπο σχεδιασμού προγραμμάτων άσκησης, ιδιαίτερα για άτομα με περιορισμένη κινητικότητα, όπως ηλικιωμένοι, άτομα με παχυσαρκία ή άτομα που αναρρώνουν από εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ποιοι μπορούν να επωφεληθούν:
Η νέα αυτή γνώση προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για τη δημιουργία εξατομικευμένων προγραμμάτων αποκατάστασης και άσκησης. Ειδικότερα, τα διαλείμματα κατά το περπάτημα μπορούν να βοηθήσουν όσους δυσκολεύονται να διατηρήσουν ένα συνεχές πρόγραμμα κίνησης.
Κατά τη διάρκεια των ασκήσεων, οι ερευνητές κατέγραφαν πόσο οξυγόνο κατανάλωνε το κάθε άτομο και επεξεργάζονταν τις μεταβολικές απαιτήσεις για τους διάφορους περιπάτους. Διαπίστωσαν ότι περισσότερη ενέργεια χρειαζόταν στην αρχή κάθε περιπάτου, για να ξεκινήσει και να ζεσταθεί το σώμα, παρά αργότερα στην άσκηση, όταν το σώμα ήδη κινείται και λειτουργεί πιο αποτελεσματικά.
«Όταν ξεκινάμε να περπατάμε , μπορεί να επιβαρυνθούμε με κάποιο σταθερό κόστος στην αρχή της διαδρομής», δήλωσε ο Λουτσιάνο. «Κατ’ αναλογία, η οδήγηση ενός αυτοκινήτου χρειάζεται κάποια καύσιμα για να ξεκινήσει η μηχανή ή για να βγει το αυτοκίνητο από το γκαράζ».
«Διαπιστώσαμε ότι όταν ξεκινάμε από ακινησία, καταναλώνεται σημαντική ποσότητα οξυγόνου μόνο και μόνο για να ξεκινήσουμε να περπατάμε. Αυτό το κόστος το επωμιζόμαστε ανεξάρτητα από το αν στη συνέχεια περπατάμε για 10 ή 30 δευτερόλεπτα, οπότε αναλογικά βαραίνει περισσότερο για μικρότερες παρά για μεγαλύτερες περιόδους».
Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Proceedings of the Royal Society B, πέρα από τις επιπτώσεις που θα έχει στους υγιείς ανθρώπους, θα βοηθήσει στην ενημέρωση για το σχεδιασμό προγραμμάτων αποκατάστασης και συμβουλών άσκησης για άτομα με περιορισμένη κινητικότητα, όπως άτομα με παχυσαρκία και άτομα που έχουν υποστεί εγκεφαλικά επεισόδια.
«Οι ερευνητές έχουν συνήθως μετρήσει τις ενεργειακές απαιτήσεις σε περιόδους περπατήματος που διαρκούν πολλά λεπτά. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι δεν είναι καν σε θέση να περπατήσουν για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Σκεφτείτε τα ηλικιωμένα άτομα ή τα άτομα με διαταραχές βάδισης», δήλωσε ο Λουτσιάνο. «Αν θέλουμε να σχεδιάσουμε προγράμματα για την προώθηση της άσκησης για αυτά τα άτομα, πρέπει να επανεξετάσουμε τον τρόπο εκτίμησης των ενεργειακών τους απαιτήσεων και να προσαρμοστούμε».