Ανάσταση… με διακρίσεις

Δεν είναι τυχαίο ότι η Ανάσταση είναι η μεγαλύτερη θρησκευτική γιορτή. Επίσης ότι μια φράση που την συνοδεύει είναι το «Πάσχα Ελλήνων Πάσχα». Από τη μία η επικράτηση της ζωής μέσω της ανάστασης του Κυρίου επί του θανάτου. Από την άλλη η ταύτιση ημερολογιακά με την άνοιξη που δείχνει την αναγέννηση και το τέλος του χειμώνα. Και όλο αυτό, λουσμένο με το φως του ελληνισμού που γιορτάζει ομαδικά, κοινωνικοποιείται και γλεντάει και χορεύει, πιασμένο χέρι με χέρι, συνδυάζοντας τα έθιμα και τη γαστριμαργία που έρχεται από πανάρχαια χρόνια.

Να βγάλεις την Ανάσταση από την Ελλάδα μοιάζει αδύνατο. Και όμως, όταν καθίσταται οικονομικά αδύνατο για το μεγάλο του πληθυσμού να το υποστηρίξει με τα τραπέζια του και τα δώρα του, ουσιαστικά αλλάζεις τον χαρακτήρα της γιορτής. Ένα πασχαλινό τραπέζι όπως το γνωρίζουμε, απαιτεί ένα προϋπολογισμό που εύκολα θα έκανε πολλούς να πουν: «άστο καλύτερα». Προφανώς και πολλοί θα προτιμήσουν να το αντικαταστήσουν με οικονομικότερες επιλογές και με μείωση των προσκεκλημένων στο τραπέζι και κάπως έτσι και κουτσά στραβά θα περάσει.

Σύμφωνα με τo Ινστιτούτο καταναλωτών, ένα τραπέζι οκτώ ατόμων στοιχίζει 365 ευρώ. Με δεδομένο ότι δεν δόθηκε κάποιου είδους «δώρο» ή κάποια Αναστάσιμη οικονομική ενίσχυση, και η αγοραστική δυνατότητα των Ελλήνων έχει κατρακυλήσει στην τελευταία θέση στην ευρωπαϊκή ένωση, φέτος οι πιο αδύναμοι αδυνατούν να γιορτάσουν. Από μόνη της αυτή η διαπίστωση δεν μοιάζει και τόσο χριστιανική. Φυσικά υπάρχουν πάντα και αυτοί που δεν τους αγγίζει η οικονομική κρίση με την ίδια ένταση ή και καθόλου. Και αυτό όμως δεν είναι χριστιανικό.

Το «Πάσχα ελλήνων Πάσχα» μεταλλάσσεται από μια γιορτή κοινωνική και ανοιχτή σε μια ευκαιρία για μια έξοδο σε κάποια ταβέρνα ή σε στενό οικογενειακό κύκλο. Δυστυχώς πολλοί δεν θα κάνουν ούτε αυτό, και πάρα πολλοί δεν θα κάνουν ανάσταση όπως την εννοούμε. Σε μια εποχή που περιμένουμε και προσδοκούμε μια ανάταση, ένας κόσμος θα θεωρήσει -και δικαίως- πως δεν συμμετέχει στην γιορτή και αυτό έρχεται σε μια περίοδο που ήδη η ενότητα δοκιμάζεται. Το «Ανάσταση μόνο για όσους έχουν», είναι μια οδυνηρή διάκριση και δυστυχώς είναι σοβαρότερη από όσο φαίνεται…