Απίστευτο: Υπόλειμμα ψωμιού 8.600 χρόνων βρήκαν επιστήμονες σε αρχαιολογικό χώρο
Το παλαιότερο ψωμί του κόσμου, «ηλικίας» 8.600 χρόνων ανακάλυψαν οι επιστήμονες στον αρχαιολογικό χώρο Τσαταλογιούκ στη νότια τουρκική επαρχία Ικόνιο στην Τουρκία.
Το ψωμί που χρονολογείται από το 6.600 π.Χ., εντοπίστηκε σε έναν διαλυμένο φούρνο εντός του αρχαιολογικού χώρου, στον οποίο υπάρχουν παρακείμενα πλινθόκτιστα σπίτια.
Σύμφωνα με το Κέντρο Επιστήμης και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Necmettin Erbakan της Τουρκίας, πρόκειται για ένα οργανικό υπόλειμμα, άψητου ζυμωμένου ψωμιού.
Γύρω από τον φούρνο βρέθηκαν σιτάρι, κριθάρι, σπόροι μπιζελιού και ένα στρογγυλό, «σπογγώδες» υπόλειμμα στο μέγεθος της παλάμης ενός χεριού.
«Μπορούμε να πούμε ότι αυτό το εύρημα στο Τσαταλογιούκ είναι το αρχαιότερο ψωμί στον κόσμο», δήλωσε στο τουρκικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu την Τετάρτη (13/03) ο αρχαιολόγος, επικεφαλής της Αντιπροσωπείας Ανασκαφών και αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Anadolu στην Τουρκία, Ali Umut Türkcan.
«Είναι μια μικρότερη εκδοχή ενός καρβελιού ψωμιού. Έχει ένα δάχτυλο πατημένο στο κέντρο, δεν έχει ψηθεί, αλλά έχει ζυμωθεί και έχει επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας, λόγω του αμύλου. Δεν έχει εντοπιστεί ανάλογο εύρημα μέχρι σήμερα», πρόσθεσε.
Εντός του δείγματος ανιχνεύτηκε αέρας, ενώ οι κόκκοι αμύλου, που βρέθηκαν «εξαλείφουν τις υποψίες μας» σχετικά με την ανακάλυψη, όπως αναφέρει στη σχετική ανακοίνωση ο βιολόγος και λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Gaziantep, Salih Kavak.
Ο ίδιος σημείωσε πως, σύμφωνα με τις αναλύσεις που διενεργήθηκαν αποκαλύφθηκαν χημικές ουσίες, στις οποίες βρέθηκαν μεταξύ άλλων δείκτες ζύμωσης. Το δείγμα είχε ανακατευτεί με αλεύρι και νερό και είχε αφεθεί να φουσκώσει δίπλα στον φούρνο.
Σύμφωνα με τον Türkcan, η οργανική ύλη διατηρήθηκε σε μεγάλο βαθμό χάρη στον λεπτό πηλό που κάλυπτε το ψωμί.
«Είναι μια συναρπαστική ανακάλυψη για την Τουρκία και τον κόσμο», δήλωσε ο Kavak.
Τόπος σπουδαίων ανακαλύψεων το Τσαταλογιούκ
Το Τσαταλογιούκ, το οποίο αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, φιλοξενούσε περίπου 8.000 άτομα κατά τη νεολιθική περίοδο, μεταξύ του 10.000 π.Χ. και 2.000 π.Χ. και συνιστά έναν από τα πρώτα αστικά κέντρα στον κόσμο.
Η έρευνα στον καλοδιατηρημένο χώρο αποκάλυψε χαρακτηριστικές διατάξεις κατοικιών, αλλά και τοιχογραφίες και ανάγλυφα, με αποτέλεσμα να θεωρείται «ο πιο σημαντικός ανθρώπινος οικισμός που τεκμηριώνει την πρώιμη εγκατεστημένη αγροτική ζωή μιας νεολιθικής κοινότητας», σύμφωνα με την UNESCO.
