Ζαγκλής: «Η ενότητα είναι ο μόνος δρόμος για την ανάπτυξη του μπάσκετ»

Ο Γενικός Γραμματέας της FIBA, Ανδρέας Ζαγκλής, σε διαδικτυακή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μίλησε για τις σχέσεις με την Euroleague, για το πρόγραμμα των παικτών, τους νατουραλιζέ και πολλά ακόμη θέματα που απασχολούν το μπάσκετ. Ακόμη, τόνισε ότι η ενότητα στην ευρωπαϊκή μπασκετική οικογένεια είναι ο μοναδικός δρόμος για να αναπτυχθεί το άθλημα.

Αναλυτικά τα όσα είπε:

«Είναι το τέλος μίας χρονιάς που είδε το μπάσκετ να μεγαλώνει με τέτοιο ρυθμό που μας κάνει όλους χαρούμενους. Ήταν η χρονικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου που κατέδειξε το γεγονός ότι το άθλημά μας μεγαλώνει, κάτι που φάνηκε εντός κι εκτός γηπέδου με σπουδαία εμφανίσεις από τις ομάδες, με υψηλά σκορ, με εξαιρετικές παρουσίες από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο Όλοι καταλάβαμε πόσο δύσκολο είναι να μπει μία ομάδα στην τετράδα. Θέλω να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα ότι ξεπερνούσαμε τα νούμερα που είχαμε σημειώσει στην Κίνα, κάτι που έγινε από το τέλος της πρώτης φάσης κιόλας. Ο αριθμός τω 4.6 δις θεάσεων στα social media μιλάει από μόνος του. Είναι επίσης μία χρονιά που ξεκίνησε ο δρόμος κάποιων ομάδων (σχεδόν 70 ανά τον Κόσμο) για τα Προολυμπιακά τουρνουά με σκοπό να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επίσης, το καινούργιο παιδί της FIBA, το 3Χ3 είχε την πιο μεγάλη σεζόν του σε ό,τι αφορά στον αριθμό των events που διεξήχθησαν. Είδαμε πως το 3Χ3 μεγαλώνει, προσεγγίζει νέα κοινά και πραγματικά προσκαλώ όλους εσάς να ασχοληθείτε λίγο με αυτό, καθώς μόνο σε αυτό είχαμε 1 δις θεάσεις από τα κανάλια της FIBA που είναι αφιερωμένα στο 3Χ3. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο, όπου μόνο του, το 3Χ3 είναι μεγαλύτερο στα social media από τα 2/3 των διεθνών Ομοσπονδιών του ολυμπιακού κινήματος. Είχαμε επίσης την πολύ μεγάλη επιτυχία των e-sports, τη χρήση του καινούριου δαπέδου».

Για τις σχέσεις με τη Euroleague: «Για εμένα, η ενότητα στην ευρωπαϊκή μπασκετική οικογένεια δεν είναι σημαντική. Είναι ο μόνος δρόμος για την ανάπτυξη του μπάσκετ. Για αυτό και προσπαθούμε τόσο πολύ. Για αυτό και έχουμε προσπαθήσει να δημιουργήσουμε μεταξύ των ομοσπονδιών και των λιγκών μας ακόμα μεγαλύτερη ενότητα και ομοφωνία, έτσι ώστε όταν φτάσουμε στο τραπέζι των συζητήσεων με τους συναδέλφους μας από την ECA να μπορούμε να φτάσουμε πιο εύκολα και πιο γρήγορα σε συμπεράσματα. Θυμάστε ότι πήραμε πριν 2.5 χρόνια την πρωτοβουλία, φέραμε ακόμα και το ΝΒΑ στη συζήτηση και μετά αυτή η διαδικασία παρεμποδίστηκε από μία σειρά παραγόντων όπως η πανδημία, αλλά και οι εσωτερικές αλλαγές στην ΕCA που έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Προσπαθήσαμε από την πλευρά μας να είμαστε εποικοδομητικοί, φέρνοντας προτάσεις. Αυτό που καταφέραμε το προηγούμενο καλοκαίρι έγινε εφικτό εξαιτίας την ατμόσφαιρας αμοιβαίου σεβασμού που επικράτησε και μέσα από μία βασική προϋπόθεση ότι εμείς δεν προσπαθούμε να σας πούμε πως θα κάνετε τη δουλειά σας κι εσείς δε θα μας πείτε πως θα κάνουμε τη δική μας δουλειά. Υπάρχουν συνεργασίες που μπορούν να βοηθήσουν όλους να μεγαλώσουν. Το προηγούμενο καλοκαίρι σημειώθηκε μία μικρή βελτίωση, ρωτηθήκαμε από την ECA σχετικά με την ασφάλεια των παικτών, κάτι που είχαμε βελτιώσει ήδη με βάση το feedback που είχαμε από την ULEB και τις ομάδες μας. Κάναμε το βήμα για το Παράθυρο του Νοεμβρίου, καθώς ξέραμε ότι είναι μία πολύ δύσκολη χρονιά με το Παγκόσμιο Κύπελλο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες που έρχονται. Είχαμε τη δική μας εσωτερική διαδικασία με δημοκρατικές διαδικασίες για την εκλογή της νέας ηγεσίας στη FIBA Europe, αλλά παρά την αλλαγή συνεχίσαμε να έχουμε ενότητα και μία φωνή. Έχουμε συναντηθεί ήδη δύο φορές μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο και θα συναντηθούμε πάλι τις επόμενες 3-4 εβδομάδες. Μέσα από τις εσωτερικές διαδικασίες, εμείς έχουμε ξεκάθαρη εντολή και δυνατότητα να αποφασίσουμε. Πρέπει πάντως την ίδια στιγμή με σεβασμό να αναγνωρίσουμε ότι η κατάσταση δεν είναι ίδια στο εσωτερικό της ECA. Είχαν νέες αλλαγές στην ηγεσία τους το προηγούμενο καλοκαίρι, έχουν νέο CEO με συγκεκριμένη θητεία. Η σχέση είναι καλή όπως και η επικοινωνία. Θα ήθελα η ηγεσία της Ευρωλίγκας να έχει πιο μακρά εντολή, προκειμένου να έχουμε κι εμείς μία καλύτερη ματιά σχετικά με τον προορισμό που θέλει να έχει η Ευρωλίγκα στο μέλλον. Αλλιώς, θα παγιδευτούμε σε μικρής διάρκειας σκέψεις και στοχεύσεις. Έχουμε κάνει πολλή δουλειά, οι δύο ομάδες έχουν ανταλλάξει πολλές απόψεις, που είναι πολύ θετικό, αλλά τώρα πρέπει να δούμε τους ιδιοκτήτες των ομάδων να προσφέρουν τη δύναμη στην ηγεσία της Ευρωλίγκας να παραστεί σε αυτές τις συζητήσεις ώστε να σκεφτούμε το μακρινό μέλλον. Διότι, χωρίς να θέλω να μπω σε λεπτομερείς, εξετάζουμε το καλεντάρι του μπάσκετ πολλά χρονιά μπροστά από σήμερα. Θα βρούμε, πιστεύω, τις λύσεις και τα προβλήματα είναι μικρότερα απ’ όσο δείχνουν. Τα συστημικά προβλήματα είναι μεγαλύτερα. Πρέπει να δούμε την παραγωγή ταλέντων, τις αγορές που ανοίγουν κι αν πρέπει να ανοίξουν, πρέπει να δούμε όλα τα στοιχεία για αυτό. Η FIBA έχει κάνει τα βήματα της και θα συνεχίσει να τα κάνει. Έχουμε δεσμευτεί οι μεν απέναντι στους δε να συνεχίσουμε τις συζητήσεις κατά τη διάρκεια της σεζόν και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Και πιστεύω ότι το Φεβρουάριο με τις εθνικές να έχουμε όλα τα αστέρια τους και με από κοινού προβολή μεταξύ μας θα έχουμε μία εμπειρία που θα μας φέρει πιο κοντά».

Για την αύξηση των ομάδων στο Ολυμπιακό τουρνουά: «H FIBA έχει προσπαθήσει κάποιες φορές να αυξήσει τις 12 ομάδες σε 16. Ιστορικά είχαμε περισσότερες ομάδες από 12, αλλά μειώθηκαν για να ενταχθεί το τουρνουά των Γυναικών. ΚιΙ αυτό έγινε στο Μόντρεαλ το 1976. Σήμερα, οι Ολυμπιακοί έχουν, ας το πούμε ένα όριο των 10500 αθλητών, συν τα σπορ που προτείνονται από τη ΔΟΕ. Ήταν μεγάλη επιτυχία του προκατόχου μου που εισήγαγε το 3Χ3 στους Ολυμπιακούς Αγώνες Είμαστε χαρούμενοι που συνέβη αυτό, αλλά δεν είμαστε χαρούμενοι που το τουρνουά γίνεται με 8 ομάδες. Δεν έχουμε …παγκοσμιότητα, δεν εκπροσωπούνται όλες οι Ήπειροι που είναι σημαντικό για εμάς. Έτσι, έχουμε φέρει στο προσκήνιο την αύξηση των ομάδων και για εμάς αυτός δεν είναι συμβιβασμός, είναι προτεραιότητα. Σε ό,τι αφορά στο μπάσκετ έγινε σαφές στις πρόσφατες ανακοινώσεις από τη ΔΟΕ ότι για το Λος Άντζελες το 2028 δεν θα υπάρχουν αυξήσεις στις ομάδες. Έτσι δε μπορούμε να περιμένουμε οι ομάδες να γίνουν περισσότερες στο κοντινό μέλλον, στο Λος Άντζελας ή στο Μπρισμπέιν. Τα Προολυμπιακά και οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι τα βασικά τουρνουά για εμάς την επόμενη χρονιά και με όρους ποιότητας των ομάδων θα έλεγα ότι πρόκειται για 4 μίνι παγκόσμια κύπελλα. Είμαι ενθουσιασμένος για την ποιότητα των ταλέντων που θα έχουμε στην Λιλ αρχικά και στο Παρίσι στη συνέχεια».

Για τους νατουραλιζέ: «Ο κανονισμός έχει δουλέψει κι έχει προσφέρει μία πολύ δύσκολη ισορροπία σχετικά με τον αντικειμενικό στόχο, που αυτός είναι να υπάρχει μία εθνική ομάδα που εκπροσωπεί το μπάσκετ της χώρας. Αλλά αυτό έρχεται ενάντια στην “αρχή” των διαβατηρίων. Αυτοί οι δύο πυλώνες είναι πολύ δύσκολο να “συμφιλιωθούν”. Έχω ήδη αναφέρει τις ιδιαιτερότητες του αθλήματος μας. Μία από αυτές είναι ότι κάποιες χώρες, ειδικά οι ΗΠΑ, παράγουν χιλιάδες παίκτες κάθε χρόνο, αλλά στην εθνική ομάδα τους μπορούν να παίξουν μόνο 12. Αυτό σημαίνει ότι ένας αριθμός παικτών από αυτούς, 10, 20, 100, 500, μπορούν να κάνουν τη διαφορά σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Μπορώ να σας πω ότι αυτός είναι ο κανονισμός για τον έχουμε εργαστεί πιο σκληρά από κάθε άλλον μέσα στην FIBA, και οι κανόνες, παρότι εμείς αναφερόμαστε στον έναν παίκτη, αυτόν που είναι νατουραλιζέ, για τους υπόλοιπους 11 είναι πάρα πολύ αυστηροί. Για αυτό κι έχουμε κάποιες Ομοσπονδίες που μας ζητούν να τους ελαφρύνουμε. Ο λόγος που δεν το κάνουμε είναι το διαβατήριο. Ο κανονισμός είναι εκεί κι αν ο παίκτης αποκτήσει το διαβατήριο πριν την ηλικία των 16, τότε μπορεί να περάσει ο αθλητής στην κανονική λίστα και όχι σε αυτή των νατουραλιζέ. Πρέπει επίσης να υπολογίσουμε ότι οι ΗΠΑ έχουν ένα κανονισμό, που αναφέρει ότι κάποιος μπορεί να πάρει το αμερικάνικο διαβατήριο αν απλά γεννηθεί εκεί. Αν εμείς, αλλάζαμε τον κανονισμό κάνοντας κάτι παρόμοιο, όπως μπορεί να συμβαίνει σε άλλα σταρ, θα άλλαζε μέσα σε ένα βράδυ και το εννοώ μέσα σε ένα βράδυ, τον χάρτη του παγκόσμιου μπάσκετ. Για αυτό και δεν είναι στο πλάνο μας να κάνουμε τέτοια αλλαγή. Αν είμαστε χαρούμενοι που ολοένα και περισσότερες χώρες χρησιμοποιούν αυτόν τον κανόνα για τους νατουραλιζέ; Δεν έχει σημασία από τη στιγμή που είναι κανονισμός και ο καθένας μπορεί να τον χρησιμοποιήσει. Ο κανονισμός ισχύει επί δεκαετίες. Μπορώ να θυμηθώ πολλά παραδείγματα παικτών. Για εμάς σημαντικό είναι να εξηγήσουμε στις ομοσπονδίες τον κανονισμό. Κι όχι αυτόν τον κανονισμό για τους νατουραλιζέ. Αυτό είναι το εύκολο. Το δύσκολο είναι να εξηγήσουμε τον άλλον κανονισμό. Για παράδειγμα, ανακαλύπτει μία χώρα κάποιον 18χρονο παίκτη σε κολέγιο των ΗΠΑ, όπου δεν υπάρχει πιθανότητα να αγωνιστεί στην εθνική ομάδα των ΗΠΑ. Αλλά έχει μητέρα και πατέρα από την άλλη χώρα που τον ανακάλυψε. Κι εμείς αυτόν τον παίκτη πρέπει να τον εντάξουμε στους νατουραλιζέ. Κι αυτό είναι που πρέπει να καταλάβουν οι ομοσπονδίες μας. Μπορεί ο κανονισμός για τη μία θέση των νατουραλιζέ να μοιάζει χαλαρός, αλλά για τους άλλους 11 πιστεύω ότι είναι περισσότερο αυστηρός από το σύνολο των υπόλοιπων ομοσπονδιών. Κι αυτή είναι η ισορροπία που έχω χρέος να εξηγήσω. Ο ένας κανονισμός που μοιάζει να είναι πολύ εύκαμπτος, ισορροπείται από τον άλλον κανονισμό για τους 11 παίκτες που είναι πάρα πολύ αυστηρός».

Για την ασφάλεια των παικτών κατά τη διάρκεια των τουρνουά της FIBA: «Το πρόγραμμα ασφάλισης της FIBA που αφορά σε όλες τις κατηγορίες, Ανδρών, Γυναικών, μικρών ηλικιών και 3Χ3 και είναι ένα από τα πιο εξελιγμένα προγράμματα ασφάλισης τουλάχιστον μεταξύ των Ομοσπονδιών, παρέχει κάλυψη των παικτών ξεκινώντας 28 μέρες πριν την έναρξη των τουρνουά. Καλύπτει ένα μεγάλο αριθμό ιατρικών εξόδων, καθώς και τον μισθό του παίκτη. Φυσικά, όπως σε όλα τα ασφαλιστικά συμβόλαια υπάρχουν τα μικρά γράμματα, αλλά με τα χρόνια καταφέραμε να εξελίξουμε το πρόγραμμα μας και να έχουμε πλέον το καλύτερο πρόγραμμα και το οποίο μάλιστα αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες επενδύσεις της FIBA».

Για το φόρτο εργασίας των παικτών: «Αυτό που μπορώ να σας πω είναι πως υπολογίσαμε εμείς για να καταρτίσουμε το καλεντάρι μας, τον φόρτο εργασίας των παικτών. Όταν πριν από 10 χρόνια εγκρίναμε το νέο καλεντάρι της FIBA, ήταν σαφές ότι ένα μεγάλο τουρνουά κάθε καλοκαίρι επί 4 χρόνια, είναι πάρα πολύ. Όχι όλοι οι παίκτες αγωνίζονταν και στις 4 διοργανώσεις. Ήταν λοιπόν, σαφές σε εμάς, ότι αν θέλαμε να προστατεύσουμε τα Ηπειρωτικά πρωταθλήματά μας, έπρεπε να έχουμε ένα Ηπειρωτικό πρωτάθλημα, το Παγκόσμιο Κύπελλο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες κάθε τετραετία. Για αυτό και ο συνολικός αριθμός των αγώνων μειώθηκε με την αφαίρεση ενός μεγάλου τουρνουά κάθε τετραετία, παρότι για εμάς αποτελεί κόστος. Ήταν μία θυσία εκ μέρους της FIBA σε ό,τι αφορά σε αυτό. Και κάπως έτσι τα μικρά Παράθυρα επανήλθαν μετά από σχεδόν 15 χρόνια. Κι αυτή είναι η ιδέα για να μανατζάρουμε, μαζί με τις ομάδες, τον φόρτο των παικτών. Είδαμε ότι οι ομάδες, ειδικά στην Ευρώπη, έχουν αυξήσει δραματικά τον αριθμό των αγώνων μέσα στη σεζόν. Κι αυτή είναι μία επιχειρηματική συζήτηση, καθώς το ερώτημα που προκύπτει είναι: Ο μισθός των παικτών έχει αυξηθεί αναλογικά με την αύξηση των αγώνων; Όταν ανακοινώσαμε το καλεντάρι μας, στην Ευρωλίγκα χρειάζονταν 24-26 αγώνες για μία ομάδα να πάρει τον τίτλο, ενώ τώρα χρειάζεται μέχρι και 41. Αυτό έχει αλλάξει πολύ τον φόρτο των παικτών. Στο Ευρωμπάσκετ το 2025, η FIBA έκανε μία επένδυση και μετά από αίτημα των παικτών, θα υπάρχει μόνο μία φορά back to back παιχνίδι και όχι δύο στη φάση των ομίλων. Βλέπαμε άλλωστε ότι κάποιοι παίκτες στη φάση των ομίλων δεν έπαιζαν όλα τα ματς για να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Αποφασίσαμε έτσι να επεκτείνουμε για μία ημέρα το τουρνουά ώστε να μην έχουμε δύο φορές back to back παιχνίδια. Κι αυτό μπορώ να σας πω ότι θα κοστίσει πολύ, σε οικονομικό επίπεδο, στη FIBA. Και ο στόχος είναι το 2029 να μην έχουμε κανένα back to back. Το έχουμε στα Προολυμπιακά και για να είμαι ειλικρινής, δεν μου αρέσει. Κι αυτό είναι μέρος της συζήτησης που έχουμε με τις ομάδες και τις λίγκες μας, όπως και με την Ευρωλίγκα. Αν μας στριμώξετε σε ένα μικρό παράθυρο, τότε θα πρέπει να ακολουθήσουμε ένα μη βιώσιμο μοντέλο αγώνων για την υγεία των παικτών. Γιατί δεν μπορούμε να μειώσουμε ακόμα περισσότερο τους αγώνες. Οι Ολυμπιακοί είναι 6 ματς. Αυτή είναι η άποψη μου για το φόρτο των παικτών».