Το Δημογραφικό πρόβλημα στην Ελλάδα και οι προτεινόμενες λύσεις

Διαβάστε για το μεγαλύτερο πρόβλημα μιας Ελλάδας που φθίνει, για να μην πω σβήνει με μαθηματική ακρίβεια.

Σε μία χώρα 10,7 εκατομμυρίων με 2.800.000 συνταξιούχους και 500.000 στην αναμονή με εκκρεμείς συντάξεις και αιτήσεις συνταξιοδότησης. Με τους θανάτους να είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις σε ετήσια βάση.

Σχεδόν κάθε εβδομάδα διαβάζω τον πρώην Υπουργό εργασίας κ. Τάσο Γιαννίτση να δημοσιεύσει άρθρα ή συνέντευξεις για το ασφαλιστικό. Ήμουνα νιος και γέρασα ακούγοντας τον κ. Γιαννίτση να προειδοποιεί για το πρόβλημα.

Στα συν της σημερινής Κυβέρνησης ο ορισμός γ.γ της κ. Μαρίας Συρεγγέλα ώς υπεύθυνης για την πολιτική της οικογένειας και το δημογραφικό έστω και αν ουσιαστικά προστέθηκε στον τίτλο της γενικής γραμματέως ισότητας ένα παράλληλο καθήκον.

Το δημογραφικό είναι μείζον και θα έπρεπε να είναι ξεχωριστό υπουργείο, σε ένα κυβερνητικό σχήμα μάλιστα που δεν είναι και από τα πιο ολιγομελή.

[caption id="attachment_1771634" align="alignnone" width="1019"] Η κ. Μαρία Συρεγγέλα[/caption]

Μόνη της πρωτοβουλία το τελευταίο διάστημα που εντόπισα και εύχομαι να την αδικώ και να επανορθώσω "η παροχή άδειας πατρότητας μετά αποδοχών ως πρώτο μέτρο κατά του δημογραφικού προβλήματος" όπως διαβάζω στα ρεπορτάζ.

Θετικό μεν αλλά "ασπιρίνη για τον καρκίνο" ενώ σου τόσο μεγάλου ζητήματος.

Και τι να υλοποιήσει βέβαια μία Γενική Γραμματεία ενός Υπουργείου. Σκεφτείτε μόνο ότι το 2017 η Περιφερειακή Ενότητα Βόρειου τομέα Αθηνών (βόρεια προάστια) ήταν πρώτη (θλιβερή πρωτιά) σε όλη την Ευρώπη με τον υψηλότερο μέσο όρο ηλικίας για τον πρώτο τοκετό των γυναικών στα 33 έτη!

Στον αντίποδα σε Ρουμανία και Βουλγαρία υπάρχουν περιοχές που κατά μέσο όρο οι γυναίκες γεννούν το πρώτο τους παιδί στα 21!

Και μη μου πείτε ότι τα βόρεια προάστια είναι πιο φτωχά από πόλεις της Ρουμανίας ή της Βουλγαρίας. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό.

Σβήνουμε φίλες και φίλοι. Τα τελευταία 20 χρόνια, μόνο το μεταναστευτικό λειτουργεί προσθετικά στο ισοζύγιο του δημογραφικού της χώρας.

Κοινωνικά πρότυπα, οικονομική κρίση, λάθος προτεραιότητες, ατομικισμός, ανασφάλειες πάσης φύσεως, μας  έχουν οδηγήσει σε ένα σπιράλ που διαλύει την χώρα σε όλα τα επίπεδα.

Εδώ διάβαζα ότι δεν μπορεί να συγκροτηθεί το ειδικό δικαστήριο περί ευθύνης υπουργών καθώς συνταξιοδοτείται σχεδόν το σύνολο των αρεοπαγιτών. Για να μη σας πω πότε συνταξιοδοτήθηκε ο τελευταίος ξυλουργός ή σιδεράς π.χ στο ΟΑΚΑ και αν υπάρχουν νέοι με τέτοιες ειδικότητες πια για να προσλάβεις. Άλλο θέμα θα μου πείτε αλλά απόλυτα συναφές, επιμένω.

Ακόμα και στην υψηλή επιχειρηματικότητα τα πιο δυνατά τιμόνια της χωρας μετρούν επτά και οκτώ δεκαετίες στην αστυνομική τους ταυτότητα, την ώρα που σε άλλες χώρες κινούν τα νήματα της Οικονομίας τριαντάρηδες άντε σαραντάρηδες.

Ο πληθυσμός της χώρας γερνάει. Η διάμεση ηλικία, που ήταν 26 έτη το 1951, και που είναι περίπου 45 έτη σήμερα, αναμένεται να αυξηθεί κατά 5-8 έτη μέχρι το 2050 (πηγή: έρευνα Διανέοσις 2016)

Το 2050 ο πληθυσμός της χώρας υπολογίζεται ανάμεσα στα 10 εκατομμύρια (σύμφωνα με το πιο αισιόδοξο σενάριο) και τα 8,3 εκατομμύρια (στο πιο απαισιόδοξο).

• Η ελάττωση του πληθυσμού θα κυμανθεί από περίπου 800 χιλιάδες μέχρι 2,5 εκατομμύρια άτομα.
• Ο πληθυσμός των παιδιών σχολικής ηλικίας (από 3 μέχρι 17 ετών) θα μειωθεί από 1,6 εκ. σήμερα σε 1,4 εκ. (αισιόδοξο σενάριο) έως 1 εκ. (απαισιόδοξο σενάριο) το 2050, έστω και μέσα από διακυμάνσεις που έχουν μελετηθεί.

Την ώρα που ο πλανήτης Γη απειλείται (λόγω πεπερασμένων φυσικών πόρων) από τον υπερπληθυσμό, την έκρηξη γεννήσεων π.χ στην Κίνα και την Ινδία, στο γαλατικό χωριό που λέγεται Ελλάδα, ο εν δυνάμει οικονομικά ενεργός πληθυσμός (δηλαδή όλοι οι πολίτες ηλικίας 20-69 ετών που δυνητικά θα μπορούσαν να δουλέψουν) θα μειωθεί από 7 εκ. το 2015 σε 4,8-5,5 εκ.

Ο πραγματικός οικονομικά ενεργός πληθυσμός θα μειωθεί από 4,7 εκ. το 2015 σε 3-3,7 εκ. τα επόμενα χρόνια.

Από το 1951 μέχρι το 2011 ο πληθυσμός της Ελλάδας αυξήθηκε από τα 7,6 εκατομμύρια στα 11,1 εκατομμύρια κατοίκους. Από το 2011, όμως, και για πρώτη φορά μεταπολεμικά, ο πληθυσμός της χώρας μας άρχισε να μειώνεται.

Κατάσταση δραματική. Να σας πω μόνο ότι όταν τον Απρίλιο του 2018 όπου περιηγήθηκα σε διάφορες πόλεις της Κίνας έβλεπα παντού ζευγάρια με παιδιά στην αγκαλιά, κατοτσάκια βρεφών και μικρά παιδιά. Στην Ελλάδα αν βγεις μία βόλτα στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη βλέπεις παντού άσπρα κεφάλια και ηλικιωμένους ανθρώπους. Να είναι καλά οι άνθρωποι αλλά...

Προτάσεις για λύση του Δημογραφικού

Ξεκίνησα να διαβάσω τις προτάσεις των κομμάτων για το πρόβλημα. Λυπάμαι αλλά θα είμαι ισοπεδωτικός. Συνοπτικά:

Η Νέα Δημοκρατία προτείνει μεταξύ άλλων γενικών και μέτριων, το "Speed premium" προνόμιο αν κάνεις το δεύτερο παιδί μέσα σε 30 μήνες από το πρώτο. Μάλιστα.

Το Κίνημα Αλλαγής μεταξύ άλλων προτείνει 1.000 ευρώ για κάθε παιδί. Που τόσα θές μόνο για γάλατα πάνες και κούνιες το πρώτο εξάμηνο.

Ο δε ΣΥΡΙΖΑ προτείνει να πάρεις πρώτα μεταπτυχιακό για να μπορέσεις να διαβάσεις την πρόταση του,

και ειλικρινά ζητώ συγγνώμη αλλά βαρέθηκα να διαβάσω μία διατριβή για να φτάσω στο δια ταύτα. Φανταστείτε δηλαδή να ήμουν νέος ή νέα χωρίς παιδιά.

Δεν μπήκα στον κόπο να αναζητήσω τι προτείνουν τα άλλα κόμματα αλλά αμφιβάλλω αν θα με εντυπωσίαζε κάτι. Δεν τα βρήκα και σε μία πρόχειρη αναζήτηση στο Google κάτι που κάνουν όλοι οι νέοι για να αποφασίσουν οτιδήποτε.

Και το θέμα είναι οι νέοι! Εκείνη και εκείνος που θέλουν σοβαρά κίνητρα για να τους στείλεις από την εκκλησία ή το δημαρχείο, στο μαιευτήριο.

Και να σκεφτείτε ότι αυτή η χώρα όταν θέλει να κάνει κάτι ελκυστικό μπορεί. Αποφάσισε για παράδειγμα τη "Χρυσή βίζα" με την αγορά ακινήτου 250.000 ευρώ και να την παρέχει σε όποιον θέλει. Απλό, ελκυστικό, αποδοτικό. Και τωρα δεν βρίσκεις σπίτι να αγοράσεις ή να νοικιάσεις στις καλές περιοχές της Αθήνας.

Αναρωτιέμαι αν αντίστοιχα θέλει επί της ουσίας και με κάθε κόστος ή ελληνική Πολιτεία να εφαρμόσει τέτοια "χρύσα μέτρα" για να σώσει την μεσοπρόθεσμη ύπαρξη μας.

Αμφιβάλλω. Όταν αντί να δώσει σοβαρά κίνητρα να τεκνοποιήσουν δίνει πανηγυρίζοντας "άδεια πατρότητας μετ' αποδοχών"

Όταν έχει 6 χιλιάδες ανθρώπους φυλακισμένους μέσα στα χιόνια και το ξεροβόρι του Καρά Τεπέ 40% εκ των οποίων είναι παιδιά για να μην έρθουν κι άλλα.

Για να μη γράψω τις δαπάνες του προϋπολογισμού ανά τομέα και κάνουμε συγκρίσεις στις προτεραιότητες που μπαίνουν.

Και όταν χρηματοδοτεί τα μέσα ενημέρωσης για λόγους προσωρινών αναγκών για την πανδημία και δεν τα χρυσώνει προκειμένου αυτά να προβάλλουν κάθε μέρα "τι ωραίο που είναι να γίνεσαι πατέρας η μητέρα". Και ας σας ακούγεται λίγο σιοβιετική η μέθοδος ή "αμερικανιά" της δεκαετίας του 50.

Και αυτό γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό. Πριν το 1956 όταν και ξεκίνησε η σταδιακή κάθοδος στο Δημογραφικό, δεν έκαναν απαραίτητα όσοι είχαν οικονομική άνεση πολλά παιδιά. Η απάντηση στο πρόβλημα είναι και το θέμα των προτύπων πέρα από το κόστος ζωής. Καθώς το Lifestyle θέλει τον άνδρα και τη γυναίκα "ελεύθερους ωραίους και πετυχημένους" και όταν επιτευχθεί αυτό και μόνο τότε, γονείς!

Ρωτήστε μία νέα γυναίκα ή άνδρα στην Ελλάδα σήμερα π.χ στα 22 της/ του τι θέλει να κάνει τα επόμενα πέντε χρόνια στη ζωή της/του. Αν βρείτε έστω μία ή έναν να σας πει "Θέλω να γίνω και μητέρα/πατέρας" να μου το πείτε και εμένα να τους κάνω αφιέρωμα.

Είμαι βέβαιος δε, πως όσα γράφω στην παραπάνω παράγραφο σας προκαλούν εντύπωση ή ακόμα και αποστροφή. Σκεφτείτε όμως πόσων ετών γέννησε η μητέρα σας το πρώτο της παιδί και πιο πίσω η γιαγιά σας και κάντε μία προβολή στις αντιλήψεις που έχετε για τον εαυτό σας ή το δικό σας παιδί για να καταλάβετε που βαδίζουμε.

Η γ.γ κ. Μαρία Συρεγγέλα θα έπρεπε να είναι πιο συχνά στα τηλεοπτικά πάνελ ακόμα και από τον Άδωνη Γεωργιάδη  προκειμένου να ανακοινώνει παροχές, κίνητρα, προνόμια για κάθε παιδί που γεννιέται. "Χρυσές πάνες" και "λίστες Συρεγγέλα" ώστε με κάθε τρόπο να πειστούν οι κάτοικοι αυτής της χώρας να πολλαπλασιαστούν. Με μελέτη με σχέδιο με πραγματική πολιτική βούληση και οικονομικούς πόρους, κατά ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ.