Χριστίνα Λαμπίρη: «Αυτό που βλέπουμε δεν είναι καλή τηλεόραση»

Με μια τηλεοπτική σταρ που έχει γράψει ιστορία στη μικρή οθόνη και έχει φυτέψει τον σπόρο της μεσημεριανής ζώνης εγκαινιάζεται ουσιαστικά το νέο πρόγραμμα του ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤV, του ομίλου ΑΝΤ1. Από αύριο, στις 17.00, η δημοφιλής παρουσιάστρια υπόσχεται στο τηλεοπτικό κοινό ότι η ψυχαγωγία στην εκπομπή της θα έχει τον πρώτο ρόλο.

Με τίτλο «Ο,τι πεις», η δυνατή τηλεοπτική μετοχή που λέγεται Χριστίνα Λαμπίρη επανέρχεται στο γυαλί και αναλαμβάνει την «καρδιά» ενός καναλιού που θα μας εκπλήξει το επόμενο διάστημα. Το νέο, καθημερινό, δίωρο μαγκαζίνο θα προβάλλεται από Δευτέρα έως Παρασκευή και θα γίνει η καλύτερη συντροφιά για τον απογευματινό καφέ μας.

Με ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις που εμπνέουν, αποκλειστικό τηλεοπτικό ρεπορτάζ, lifestyle θέματα που ανοίγουν συζητήσεις, ζωντανές συνδέσεις με Έλληνες από όλο τον κόσμο και καθημερινά κοινωνικά ζητήματα που μας απασχολούν, η ομάδα της Χριστίνας Λαμπίρη θα κάνει τα απογεύματά μας πιο όμορφα και χαλαρά. Μαζί της θα βρίσκονται στο ίδιο πάνελ οι Διονυσία Ζαπατίνα, Γιώργος Μπέζας, Νάνσυ Παραδεισανού, Σάρα Εσκενάζυ και το πρωτογενές ρεπορτάζ θα έχει και πάλι τον πρώτο λόγο, τη στιγμή που η TV ανακυκλώνει τον εαυτό της με παρόμοιες εκπομπές. Η Χριστίνα Λαμπίρη μίλησε στο περιοδικό «Enjoy» και την Μαρία Ανδρέου.

Χριστίνα, μας έλειψες. Πώς αποφάσισες να επιστρέψεις στην τηλεόραση;

Ελα μου ντε (γέλια)… Λοιπόν, πιστεύω ότι στη ζωή συμβαίνουν όλα τα πράγματα την κατάλληλη στιγμή και όταν είναι να συμβούν. Από την τηλεόραση απέχω δυόμισι χρόνια και ήταν μια συνειδητή επιλογή, γιατί είχα κουραστεί πάρα πολύ. Στην τηλεόραση είμαι από το 1993 σε συνεχή βάση και αυτή η συσσωρευτική πίεση δεν μου έκανε καλό. Ολο αυτό το στρες το έβλεπα να ξεσπά στην υγεία μου. Η τηλεόραση είναι πολύ σκληρή δουλειά, με πολύ ανταγωνιστικούς ανθρώπους. Σταμάτησα το 2018 και ήταν μια συνειδητή επιλογή, γιατί ένιωθα αυτό το διάστημα πολύ άγχος, μια αδιόρατη απειλή, ανασφάλεια, αβεβαιότητα, και δεν μπορούσα να τις διαχειριστώ. Σαν να μου έπαιζε ο εαυτός μου ένα τρελό παιχνίδι και να μου έλεγε: «Με ταλαιπωρείς διαρκώς, θα σου κατεβάσω εγώ τα ρολά, για να με προσέξεις σωματικά και ψυχολογικά». Η χαριστική βολή ήρθε τη Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018, με τη φονικότερη στην ιστορία του ελληνικού κράτους πυρκαγιά στο Μάτι και στον Νέο Βουτζά, σε μια περιοχή όπου είχαμε το σπίτι μας και κάηκε ολοσχερώς! Οπως καταλαβαίνεις, το να μείνω εκτός τηλεόρασης για να ανασυγκροτηθώ ήταν η μόνη λύση. Γιατί όλα άρχισαν στη ζωή μου από το μηδέν. Ο χαμός ανθρώπινων ζώων μέσα σε μια πύρινη κόλαση με έχει στιγματίσει. Γιατί οι άνθρωποι δεν ξαναγυρίζουν πίσω. Ομως λένε ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Σύντομα αρχίζω και πάλι με χαρά και πολύ κέφι τη δουλειά μου, γιατί νιώθω και πάλι καλά!

Φτιάξατε ξανά το σπίτι σας στο Μάτι; Μένετε, δηλαδή, σε αυτό;

Το σπίτι μας ήταν σε άθλια κατάσταση. Καμένο. Ολοκληρωτική καταστροφή. Για να σου δώσω να καταλάβεις, δεν υπήρχε πόρτα, παράθυρο, έπιπλα. Ενα μαύρο πράγμα. Το φτιάξαμε ξανά από την αρχή. Και πλέον μένουμε ξανά σε αυτό. Αλλά αυτό που πάθαμε εμείς δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που πάθανε οι γείτονές μας, οι συντοπίτες μας που έχασαν τους ανθρώπους τους με τον πιο φρικτό τρόπο. Θυμάμαι αυτή τη μέρα ως Αρμαγεδδώνα. Υπάρχουν ακόμα εγκαυματίες, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που ζουν σε δομές, που φιλοξενούνται και υπάρχουν και οικογένειες που δεν μπόρεσαν να φτιάξουν ξανά τα σπίτια τους. Ναι, όλοι πήρανε αποζημιώσεις από τον δήμο, αλλά το τοπίο στο Μάτι τρία χρόνια μετά δεν έχει καμία σχέση με το Μάτι που ξέραμε. Πράσινο δεν βλέπεις. Το χώμα έχει πολύ υψηλή θερμοκρασία και ό,τι φυτρώνει είναι σε επίπεδο γρασιδιού. Θα σου δώσω μια εικόνα: Πριν από τρία χρόνια, όταν ήσουν με το αυτοκίνητο και κατέβαινες από τη λεωφόρο Μαραθώνος για να πας στη Νέα Μάκρη, δεν ήξερες από τη βλάστηση, από τα ψηλά, φουντωτά δέντρα, τι είχε πίσω από αυτά. Σπίτια, λοφάκια ή θάλασσα; Δεν έβλεπες. Στην περιοχή του Νέου Βουτζά όλα ήταν πράσινα δεξιά και αριστερά, παντού το μάτι σου έβλεπε πεύκα. Τώρα οδηγείς και βλέπεις την Εύβοια, βλέπεις τη θάλασσα. Και οικόπεδα με αυτό το μαύρο χρώμα. Ενα άλλο τοπίο, που, για να το ξαναδούν οι επόμενες γενιές πράσινο, θα περάσουν πάρα πολλά χρόνια, δεκαετίες…

Το Μάτι πέρασε, η οικονομική κρίση υφίσταται πάνω από μία δεκαετία και ήρθε και μια πανδημία. Πώς το λέει ο θυμόσοφος λαός; «Να εύχεσαι στη ζωή να μη σου δώσει ο Θεός όσα μπορείς να αντέξεις…» Πώς βιώνεις την καραντίνα;

Μου έπεσε πολύ βαριά. Ξέρεις τι είναι να γεννά η κόρη σου, το μοναχοπαίδι σου, και να μην μπορείς να είσαι μαζί της στην κλινική; Η κόρη μου ζει μόνιμα στην Πάτρα μαζί με τον άνδρα της. Το ότι δεν βρέθηκα στον πολιτικό γάμο της κόρης μου, ΟΚ, δεν με πείραξε, δεν ήταν ο θρησκευτικός γάμος, το μυστήριο. Αλλά να μην μπορώ να πάω σε άλλο νομό, γιατί είχαμε καραντίνα, στη γέννα της θυγατέρας μου; Θα σου αποκαλύψω κάτι. Εζησα τη γέννηση του μωρού online. Σε ζωντανή σύνδεση. Ο γαμπρός μου μού έλεγε: «Μητέρα, τώρα έχουμε διαστολή, λίγο ακόμα και θα γεννήσει». Ολα από το τηλέφωνο. Να αγωνιάς για το παιδί σου και να μην είσαι κοντά του. Την τελευταία στιγμή υπήρξε επιπλοκή και γέννησε τελικά με καισαρική. Αυτά έζησα ως μάνα. Πολύ δύσκολα συναισθήματα. Εξαιρετικά δύσκολα. Δεν με καλύπτουν οι λέξεις. Από τα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής, όπως η γέννηση, και εγώ απούσα. Οι μητέρες θα με καταλάβουν. Δεν ήταν κάτι απλό, δεν περιγράφεται. Ξέρεις τι είναι να βλέπω φωτογραφίες του εγγονού μου από κινητά και νύφη την κόρη μου από τηλέφωνα; Τον Σεπτέμβριο, πρώτα ο Θεός, ας μας αξιώσει στην οικογένεια να ζήσουμε με χαρά έναν θρησκευτικό γάμο και τη βάφτιση του μωρού μας, του γλυκού μας αγοριού, του Διονύση, που θα πάρει το όνομα του συμπέθερου. Τους ευχαριστώ πολύ που στήριξαν την κόρη μου.

Και το μωρό πότε το είδες;

Τρεις εβδομάδες μετά τη γέννησή του πρώτη φορά! Με το που έληξε η καραντίνα, την επομένη ήμουν στο αυτοκίνητο στην εθνική και είχα βγάλει φτερά. Δηλαδή, 6 Μαΐου γέννησε η κόρη μου, στις 20 Μαΐου άνοιξαν την επισκεψιμότητα στους άλλους νομούς και είχα διακτινιστεί! Πλέον στη δεύτερη καραντίνα συνεχίζω να βλέπω το μωρό, 8 μηνών πια, μέσα από κάμερες.

Επιασες τον εαυτό σου να λυγίζει στη δεύτερη καραντίνα;

Ναι. Ηταν Χριστούγεννα, μέρα της γιορτής μου, μήνας των γενεθλίων μου, και καθόμασταν ο σύζυγός μου ο Θανάσης και εγώ στο γιορτινό τραπέζι, από τη μια μεριά αυτός, από την άλλη εγώ, σαν τους βασιλείς. Ταινία. Μόνοι μας. Οπως όλος ο κόσμος, βέβαια. Χωρίς τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, τους φίλους, μόνοι μας. Την προηγουμένη στόλιζα το χριστουγεννιάτικο δέντρο και έκλαιγα. Να σκεφτείς ακόμα δεν το έχω ξεστολίσει. Ξέσπασα. Ο Θανάσης με κοιτούσε να κλαίω. Τον αγαπάω τόσο πολύ τον άνδρα μου, είναι ο άνθρωπός μου, το στήριγμά μου. Ευχαριστώ τον Θεό που μπήκε στη ζωή μου. Ξέσπασα, φώναξα, από αγανάκτηση. Κουράστηκα ψυχολογικά με αυτό το εγκλεισμό, δεν το χωράει άλλο το μυαλό μου όλο αυτό, θέλω την ελευθερία μου. Και αν την ελευθερία μου μού τη δώσει αυτό το εμβόλιο, φυσικά και θα το κάνω.

Γιατί η δεύτερη καραντίνα είναι πιο βαριά για όλους μας;

Η πρώτη καραντίνα έγινε Μάρτιο, ξαφνικά, ήταν κάτι πρωτόγνωρο, δεν είχαμε εκπαιδευτεί σε αυτή, με τους κωδικούς, τα μηνύματα, τις απολυμάνσεις, να πλένεις όλα τα προϊόντα από το σούπερ μάρκετ. Δεν θα το ξεχάσω αυτό. Μεγάλη τρέλα. Αλλά η μέρα μεγάλωνε και από την άνοιξη πήγαμε στο καλοκαίρι και, όπως είναι φυσικό, το καλοκαίρι όλα αλλάζουν, γιατί η ψυχολογία του ανθρώπου αλλάζει και τα βλέπει όλα πιο αισιόδοξα. Τώρα, στη δεύτερη καραντίνα, που σκοτεινιάζει από τις 5 το απόγευμα και βλέπεις μπροστά σου -ίσως έως το Πάσχα- τρεις μήνες κλεισούρα, πώς να νιώθεις;

Αναφέρθηκες στα μαγαζιά και στα καταστήματα που έχετε. Τι γίνεται με όλα αυτά;

Κλειστό και το εστιατόριο στο Πικέρμι, το Meat the Stars, κλειστά και τα τέσσερα καταστήματα με ρούχα ένδυσης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Τώρα στο εστιατόριο σκεφτόμαστε να ενεργοποιήσουμε με ένα πιο έξυπνο μενού το delivery. Το ρεστοράν μας είχε να κάνει με το καλό κρέας, το ωραία και ζεστά ψημένο. Δεν είναι μια πίτσα που την πας στα σπίτια και κρατά τη θερμοκρασία της. Το κρέας, οι μπριζόλες είναι ένα άλλο προϊόν, που χρειάζεται προσοχή για να το ευχαριστηθεί ο πελάτης. Θα το προσφέρουμε ξανά στον κόσμο, μερικά κομμάτια από το μενού, στην ποιότητα των οποίων όμως δεν θα γίνει καμία έκπτωση.

Οικονομικά, τι μας περιμένει, Χριστίνα;

Σε λίγο τα πράγματα θα γίνουν πολύ πιο ζόρικα για όλους. Ακόμη δεν έχουν έρθει… Στα καταστήματα ένδυσης που διατηρεί ο άνδρας μου σχεδόν το μισό εμπόρευμα έχει πάει στοκ. Εχει χαθεί η μόδα για την άνοιξη, το καλοκαίρι, τον χειμώνα. Εχουν μπει στην άκρη και ό,τι κινείται, η αγορά online. Την περίοδο των γιορτών κάπως κινήθηκε η αγορά για 10 μέρες με τα click away. Δεν μπορώ να καταλάβω -θα μου πείτε δεν είμαι γιατρός-, αλλά πώς δεν κολλάει κάποιος κορωνοϊό στο σούπερ μάρκετ, με τους τόσους διαδρόμους, και θα κολλήσει στα μικρά μαγαζιά του λιανεμπορίου όταν μπαίνουν δύο άτομα μέσα; Αν δεν κάνουν κάτι για το εμπόριο, να το ανοίξουν με μέτρα άμεσα, θα βάλουν λουκέτο πολλοί μαγαζάτορες. Το σπίτι μου είναι δίπλα σε σχολείο. Βλέπω τους γονείς να περιμένουν να πάρουν τα παιδιά τους μαζεμένοι όλοι μαζί και σκέφτομαι απέξω από το κτίριο συγκεντρώνονται αρκετοί άνθρωποι. Με τον κορωνοϊό τι γίνεται; Και τους φταίνε τα μαγαζιά, τα ρούχα, τα παπούτσια; Ο Ιανουάριος, ο Φεβρουάριος και ο Μάρτιος είναι μήνες που οι ιώσεις είναι στο φουλ τους. Τα εγγόνια του άνδρα μου του Θανάση που πάνε σε πολύ μικρές τάξεις του δημοτικού μάς λέει η μαμά τους ότι θα κληθούν να κάνουν μάθημα με ανοιχτά τζάμια μέσα στον χειμώνα, σε εποχή ιώσεων… Νιώθω πλέον ότι επικρατεί ένα χάος, σαν να έχει χαθεί η μπάλα με τι πρέπει να ανοίξει και να κλείσει έως το καλοκαίρι, που θα έχει εμβολιαστεί ο πληθυσμός, όπως λένε, και θα έχει επιτευχθεί η ανοσία της αγέλης. Τα θέατρα, ας πούμε, είναι κλειστά. Γιατί; Οι άνθρωποι με μάσκες παρακολουθούν στατικοί. Δεν είναι ολέθρια αυτή η απόφαση; Τώρα όλοι με τα επιδόματα, με αυτά τα 534 ευρώ, κάπως τη βγάζουν πέρα, αλλά και τι να πρωτοπληρώσουν… Αύριο τι θα γίνει; Να σας φέρω ένα παράδειγμα: Για να ανοίξει το δικό μας εστιατόριο, να λειτουργήσει κανονικά, θα πρέπει να γίνουν προμήθειες από το μηδέν. Ακόμα και τα αναψυκτικά έχουν έξι μήνες ζωής, μετά λήγουν. Τις τροφές δεν μπορείς να τις στοκάρεις. Το κράτος έχει ανοίξει τα εστιατόρια και τα έχει κλείσει δύο φορές. Για πόσο καιρό θα έχεις τα προϊόντα στα ψυγεία; Η κατάσταση είναι χαοτική…

Από πού αντλείς ελπίδα;

Η πρόταση που μου έκανε ο ΑΝΤ1 για το Μακεδονία TV, ήρθε και με βρήκε την κατάλληλη στιγμή. Ο ΑΝΤ1 ήθελε να χτίσει μια ζώνη, να φτιάξει το πρόγραμμα του Μακεδονία TV, να δημιουργήσει μια χαρούμενη εκπομπή που να λέει στον κόσμο ότι όλα θα πάνε καλά. Θέλω μέσα από την εκπομπή «Ο,τι πεις» να δώσω χαρά! Μόνο αυτό. Δεν θέλω άλλα κρούσματα, θανάτους, πίεση… Πόσοι νεκροί, πόσοι διασωληνωμένοι, πόσα lockdowns – δεν είναι ζωή αυτή… Για να αντέξουμε, θέλουμε και γέλιο και κουτσομπολιό και lifestyle και κάτι για να ξεχαστούμε.

Πώς σου φαίνεται, Χριστίνα, φέτος η τηλεόραση;

Η τηλεόραση φέτος έχει και μυθοπλασία και ριάλιτι. Εχει ριάλιτι που πάνω στο ζάπινγκ μπορεί να κάτσω να τα δω, όπως το «GNTM» ή το «Survivor», γιατί έχουν ωραία πρόσωπα, σώματα, δράση, εικόνες και για μένα η τηλεόραση είναι εικόνα. Και υπάρχουν ριάλιτι εγκλεισμού, σαν το «Big Brother», βαρετά, που οι παίκτες κάθονται όλη μέτρα σε έναν καναπέ. Δεν με ενδιαφέρει να τα δω. Για το «Bachelor» απλώς δεν θέλω ούτε καν να μιλήσω.

Θα πήγαινες ως παίκτρια στο «Survivor»;

Ούτε με όλα τα λεφτά του κόσμου. Αυτό, για να το κάνεις, πρέπει να το έχεις μέσα σου. Δεν πά’ να σου δίνουν και 6.500 ευρώ την εβδομάδα. Εγώ δεν θα καθόμουν ούτε πέντε μέρες, όχι πέντε μήνες να τρώω ρύζι. Είναι κάτι πολύ δύσκολο και πρέπει να έχεις δυνατή ψυχολογία. Η άλλη κοπελίτσα στους Μαχητές δεν μπόρεσε να κάτσει ούτε μία ημέρα, έπαθε κρίση πανικού όταν ένιωσε αποκλεισμένη σε ένα νησί. Τα ριάλιτι πρέπει να έχουν ωραία εικόνα και δράση για να κρατήσουν τον τηλεθεατή. Ο ΑΝΤ1 θα φιλοξενήσει τη «Φάρμα». Αυτό το ριάλιτι στη φύση, με τα ζώα, τους στάβλους, τα μποστάνια, μου άρεσε. Το έβλεπα τότε που το παρουσίαζε ο Γρηγόρης Αρναούτογλου, δεν ήταν κάτι το στατικό.

Δεν μπορώ να μη σε ρωτήσω… Τη μουσική συνάντηση Βίσση – Βανδή την είδες;

Λες να την έχανα; Γέλασα πολύ με ένα σχόλιο στο twitter, που έλεγε ότι σε άλλες εποχές η Λαμπίρη θα είχε βγάλει μετά τη λήξη του «J2US» έκτακτο στις δύο το βράδυ! Μου άρεσε παρά πολύ το «J2US» στο Open. Εμένα αυτή η τηλεόραση μου αρέσει. Το υπερθέαμα. Τα σκηνικά, τα κοστούμια. Μου αρέσει η λαμπερή τηλεόραση! Είμαι φαν της λαμπερής τηλεόρασης! Να σου δίνει χαρά, τραγούδι, παρηγοριά, γέλιο, όνειρο μια ψευδαίσθηση, μια χλιδάτη παραγωγή. Γι’ αυτό βλέπω και το «YFSF» και γι’ αυτό πήρα μέρος και στο «Dancing with the stars». Γιατί είναι λαμπερά σόου. Το «MasterChef» είναι ένα καλό ριάλιτι, αλλά, επειδή δεν είμαι φαν της μαγειρικής -ξέρω τα βασικά, δεν μου αρέσει να μαγειρεύω-, δεν μπορώ να το δω φανατικά. Αν κάτσει στο ζάπινγκ, θα δω τον Παρλιάρο, γιατί είμαι γλυκατζού και μου αρέσουν αυτά που φτιάχνει.

Νιώθεις «βασίλισσα της μεσημεριανής ζώνης»;

Δεν μου αρέσουν αυτοί οι τίτλοι. Η αξία σου στην τηλεόραση φαίνεται από τη διάρκεια. Πολλοί κάνουν ένα «μπαμ» και εξαφανίζονται. Το θέμα είναι να προσπαθήσεις για να μείνεις, η διαχρονικότητα σου δίνει τα εύσημα. Φέτος στην πρωινή και τη μεσημεριανή ζώνη βλέπω πολλά τηλεοπτικά προϊόντα ίδια. Η πίτα έχει μοιραστεί σε πολλά κανάλια με παρόμοιες εκπομπές, που δεν έχουν πρωτογενές ρεπορτάζ, αλλά ανακυκλώνουν τα βίντεο άλλων προγραμμάτων. Αυτό δεν είναι καλή τηλεόραση.

Εχεις παρακολουθήσει πρωινές ή μεσημεριανές εκπομπές; Βλέπεις ποιος είναι ο νικητής;

Οσοι ξέρουμε από τηλεόραση γνωρίζουμε ότι ο νικητής της κούρσας ξεκαθαρίζει τον Δεκέμβριο. Φέτος δεν έχει ξεκαθαρίσει ποιος θα είναι ο νικητής, γιατί η μια εκπομπή απέχει από την άλλη με πολύ μικρά ποσοστά τηλεθέασης.

Πώς αποφάσισες να βάλεις τη Σάρα Εσκενάζη στο πάνελ σου;

Την κοπέλα αυτή την ξέρω οικογενειακώς και δεν την έμαθα από το πρώτο «Survivor». Η Σάρα έχει μια εξαιρετική παιδεία και μου αρέσει ως θετικό πρόσωπο. Εχει μια πολύ ωραία αύρα. Δεν την ήθελα απλώς για το πάνελ. Την ήθελα, και προς τιμήν της, γιατί μου το ζήτησε πρώτα η ίδια, για συνεντεύξεις και ρεπορτάζ. Δεν ήθελα τη Σάρα για να λέει τη γνώμη της και να σχολιάζει. Σήμερα υπάρχει η μόδα των instagramers και των followers. Πιστεύουν πολλοί ότι, αν πάρουν στην εκπομπή τους αυτά τα άτομα που κάνουν θραύση στο Ιnstagram, θα τους δουν και στην τηλεόραση οι ακόλουθοί τους. Δεν συμβαίνει αυτό. Γιατί το Ιnstagram είναι εικόνα, η τηλεόραση έχει και λόγο και άποψη. Η τηλεόραση θέλει δημοσιογράφους που θα φέρουν ειδήσεις. Και έχω την τύχη φέτος να συνεργάζομαι με πολύ καλούς δημοσιογράφους. Δεν θέλω στην εκπομπή μου να παίζω τα προγραμμάτων των άλλων. Είμαι πολύ τυχερή που η παραγωγή μού το παρέχει αυτό. Δεν θα φέρει ο instagramer τηλεθέαση. Δεν θα γίνεις Ελένη Μενεγάκη αν ποζάρεις στο Ιnstagram. H Ελένη είναι μια σταθερή αξία στην τηλεόραση και μετά την προσέγγισαν διαφημιστικά στο Ιnstagram.

Πιστεύεις ότι η Ελένη θα επανέλθει στην τηλεόραση;

Φυσικά και θα επανέλθει. Η Ελένη είναι ένα project από μόνη της. Η Ελένη έχει ένα τρελό «πακέτο»: μυαλό, αφόρητη ομορφιά και καλοσύνη. Δεν καβάλησε ποτέ το καλάμι. Δεν είπε κάτι κακό για συνάδελφο και συνεργάτη, δεν είπε ποτέ σε διοίκηση καναλιού «μετά από εμένα το χάος». Η Ελένη είναι διαχρονική και έπρεπε να βρει και λίγο χρόνο να κάνει ένα διάλειμμα από την τηλεόραση για να ξεκουραστεί. Είχε το δικαίωμα.

Την επιστροφή του Ανδρέα Μικρούτσικου πώς την είδες;

Τον Ανδρέα τον αγαπώ τρελά. Τον Ανδρέα θέλω να τον δω μόνο του σε μια παραγωγή, σε μια εκπομπή, σε ένα τηλεπαιχνίδι, να παίζει με τους ανθρώπους και το μυαλό τους. Ο λαός απαιτεί τον Ανδρέα στην TV! Αλλά μόνο του…

Χριστίνα, πόσο ερωτευμένη είσαι με τον άνδρα σου;

Πολύ! Περάσαμε πάρα πολλά μαζί. Προχθές τρώγαμε μαζί και του λέω: «Δεν αντέχω άλλο, νιώθω να βυθίζομαι μέρα με τη μέρα». Πόσο να καθαρίσεις, να μαγειρέψεις, να κάτσεις να δεις στον καναπέ ταινίες, να κοιμηθείς; Του λέω: «Σε ευχαριστώ που σε έχω κοντά μου, είμαι ευλογημένη που είμαστε τα δυο μας». Είμαστε 12 χρόνια μαζί και πάρα πολύ αγαπημένοι. Του λέω: «Κοίτα, έτρεχα εγώ στην τηλεόραση, εσύ στα καταστήματα και κάναμε παράπονα ο ένας στον άλλο ότι δεν βλεπόμαστε». Είμαστε και οι δυο πολύ δημιουργικοί. Τώρα με την καραντίνα αγαπηθήκαμε πιο πολύ. Πηγαίναμε για μπανάκι μαζί, για περπάτημα, ήρθαμε πιο κοντά. Μου λέει: «Ολο παραπονιέσαι για την καραντίνα και την κλεισούρα, από την άλλη, μου λες και “τι θα γίνει που, αν λήξει το lockdοwn, θα τρέχεις στα μαγαζιά και δεν θα είμαστε όλη τη μέρα μαζί;”» Γελάσαμε πολύ. «Ε», μου λέει, «δεν σε βρίσκει κανείς. Γυναίκα, παιδί μου, πώς να σε καταλάβω!»