Ιστορική Βιβλιοθήκη Ζακύνθου: Χωρίς βιβλιοθηκονόμο και προσωπικό η αρχαιότερη βιβλιοθήκη της Ελλάδας

Ωστόσο, ένας απίστευτος πλούτος από 50.000 σπάνιες εκδόσεις και 20.000 βιβλία των τελευταίων δεκαετιών, βρίσκονται χωρίς φροντίδα και χωρίς πρόσβαση στο κοινό, λόγω έλλειψης προσωπικού. Ρεπορτάζ του ΑΜΠΕ, αναφέρει πως η ιστορική βιβλιοθήκη έχει μόλις δύο άτομα προσωπικό με την νομοθεσία να προβλέπει εννιά άτομα. Επίσης, είναι η μοναδική βιβλιοθήκη της χώρας που δεν έχει ούτε βιλιοθηκονόμο, ούτε αρχειονόμο.  Ένα νέο Εφορευτικό Συμβούλιο που ανέλαβε τον Ιούνιο του 2019, παρέδωσε το Αναγνωστήριο και κάνει βήματα ώστε η βιβλιοθήκη να μπορέσει να λειτουργήσει.

Ο πρόεδρος του συμβουλίου, Φίλιππος Συνετός, αναφέρει στο ΑΜΠΕ: "Εργαζόμαστε νυχθημερόν, για να πετύχουμε αυτό που ο νόμος ορίζει ως εύρυθμη λειτουργία, αλλά υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες που δεν μπορούμε να τις υπερβούμε. Το μεγαλύτερο μας πρόβλημα είναι η έλλειψη του προσωπικού και η συντήρηση των σπάνιων εκδόσεων της ιστορικής βιβλιοθήκης. Διαβουλευόμαστε πώς θα το επιτύχουμε αυτό με τις υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας αλλά είναι βέβαιο πως τα χρήματα του προϋπολογισμού δεν επαρκούν. Προσπαθούμε να κινήσουμε το ενδιαφέρον ιδιωτών χορηγών ενώ για την υποστήριξη ορισμένων λειτουργιών της Βιβλιοθήκης δημιουργούμε μια ομάδα εθελοντών από ειδικούς επιστήμονες και φίλους του βιβλίου. Είναι η μόνη απάντηση που έχουμε να δώσουμε μέχρι να γίνουν προσλήψεις".

Η βιβλιοθήκη στο Διαδίκτυο

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, μεταξύ των προτεραιοτήτων είναι η επεξεργασία του αρχείου του βραβευμένου από την Ακαδημία Αθηνών ζακυνθινού ιστορικού, Ντίνου Κονόμου, ο οποίος είχε εργαστεί για πολλά χρόνια στην Βιβλιοθήκη της Βουλής και είχε διασώσει σημαντικά αρχεία από την πρώτη περίοδο του ελληνικού κράτους. Με σύμβαση που υπέγραψε το Εφορευτικό Συμβούλιο το αρχείο ανέλαβε να καταγράψει, ως εθελοντής, η βιβλιοθηκονόμος και ιστορικός Γεωργία Κόκλα Παπαδάτου, με μόνη υποχρέωση αυτό να εκδοθεί σε τόμο από την Βιβλιοθήκη της Ζακύνθου.

Το ιστορικό της βιβλιοθήκης

Η Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Ζακύνθου χρονολογεί τη σύστασή της από το 1628, όταν ο Βενετός διοικητής Θωμάς Φλαγγίνης δώρισε στην Κοινότητα της Ζακύνθου 200 τόμους βιβλίων. Η επίσημη ίδρυσή της έγινε το 1803 από την Επτάνησο Πολιτεία. Το 1882 με απόφαση του υπουργού Παιδείας Κωνσταντίνου Λομβάρδου η Βιβλιοθήκη αποτέλεσε ανεξάρτητη Δημόσια Υπηρεσία με πρώτο Δ/ντή τον ιστοριογράφο Παναγιώτη Χιώτη.

Τότε εμπλουτίστηκε με βιβλία προερχόμενα από δωρεές και περιελάμβανε αρχαιολογική και νομισματική συλλογή και πινακοθήκη. Το 1935 η Δημόσια και η από το 1888 υφισταμένη Δημοτική Φωσκολιανή Βιβλιοθήκη, συγχωνεύτηκαν στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Ζακύνθου. Αμέσως μετά τους σεισμούς του 1953 η Βιβλιοθήκη ανασυγκροτήθηκε από δωρεές και κληροδοτήματα.  Περιλαμβάνει περί τους 85.000 τόμους βιβλίων, αρχείο τοπικού τύπου, ανέκδοτα αρχεία, παλαιά περιοδικά, παλαιές εφημερίδες, συλλογή από κούκλες με τοπικές ενδυμασίες, συλλογή πινάκων ζωγραφικής, συλλογή φωτογραφιών της προσεισμικής (1953) Ζακύνθου και παλιά έπιπλα.

Με πληροφορίες από το ΑΜΠΕ